Alle inzendingen over winter OR hart OR verlangen

rode roos vlamt vuur in het hart van de winter overwint warmte…

Er zijn uren Zonder jou. Soms. Misschien. Het is denkbaar. Er zijn rivieren met oevers vol boterbloemen Zonder jou. Er zijn wegen zonder jou. Zijwegen, ongelukken, greppels. Vlinders zonder jou zijn er, distels. Ontelbare. Er is mismoedigheid zonder jou. Laksheid. Angstvalligheid. En er gaat geen uur voorbij, Er is nog geen uur voorbijgegaan…

Nu op deze wintermorgen voetstappen krakend sporen achterlaten in de sneeuw blaas ik mijn verdriet als adem weg in de kou waar het door de wind zal worden gevangen om in bevroren takken van bomen te schuilen tot de zon mijn tranen omtovert in kleine parels.…

Ik verlang naar lentebloei en dooi rond mijn hart.…

In het zilveren hart van de winter hervind je een blij geheim het klopt aan bevroren ramen zingt in dennewouden roept met de stem van wilde zwanen en warmt zich in je bloed In het zilveren hart van de winter bedenk je een nieuw verhaal je brengt alle woorden samen vreemde en vertrouwde nieuwe en oude zolang je beweegt…

De winter regent, stuurt tranen over m'n gezicht. In de lente vele druppels zout, weerspiegeld door het licht. De winter sneeuwt, dwarrelt de pijn in mijn hart. Maar pijn dooit niet zómaar, omdat het warmer wordt.…

Kale bomen, koude lucht te kille winters ik slaak een zucht en verlang weer naar een warm seizoen de bomen groen een hittegolf de zomer is gekomen en nu het eenmaal zomer is ga ik winterdromen.…

Is het eenzame onzekerheid van een boom in de regen van de vroege ochtend tijdens een winter die aarzelt in stilte nu adem valt in zwijgend verlangen met niemand die de droom opraapt is het de schaduw van de nacht die me terugroept naar jou.…

Mijn hart stroomt vol van dankbaarheid, het gaat van vreugde zwellen.…

Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Jubelend vol verlangen. Iets mooiers is er niet. Nog even en de lucht is vol met geuren, en kleurt zich met een tere bloesempracht. Hoe heerlijk is die lentetijd, Mooier en beter… Dan je had gedacht.…

Bij duisternis verlangen naar het licht, bij ziekte naar gezondheid, bij treurnis naar gelach. Maar nooit vervult het helemaal wat wij zo hoopten en verlangden want mens-zijn is onaf, is open. We blijven zoeken en verhopen, we blijven ziende blind omdat er meer is dan ons hart kan dragen.…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Als ik aan jou denk, stroom ik echt helemaal vol, vol met liefde Genegenheid die zich moet uiten tot zij weer bij zinnen is Mijn liefde voor jou gaat dieper veel dieper dan sowieso ooit geweest Samen met jou, dans ik het voorjaar tegemoet...!…

laat de winter schijnen en mijn hart verwarmen want niets gaat boven jou als de noorderzon onder gaat…

De winter is koud, nat en guur Warm is het bij het knappend vuur De wind giert om het huis Het is knus in huis bij de buis. Straks wordt het weer voorjaar Daar is het verlangen naar De natuur gaat dan ontwaken De eendjes gaan weer kwaken.…

Nachtelijke schaduw geeft stilte diepere voelbare emoties duurzamer in innerlijk dan het winterse witte van het vergeten daglicht alle zinnen die je proeft vormen een zelfgeschreven maanbrief een groot verlangen naar een droom.…

De stilte van de nacht brengt onrust in mijn hart. Ik loop verzonken in gedachten, wie zal er op mij wachten ? Flarden, herinneringen doen pijn deze winter zal anders zijn. Waarom zal ik het mijden, dit stil verlangen naar vervlogen tijden ? Jij zult me geen liefde meer schenken, misschien zul je vanavond nog even aan me denken.…

Nu huilt de winter in mijn hart, De vlagen donkren buiten, Als wilden beiden van de smart De flauwe ogen sluiten. Dat is gekomen van de pracht Dier schone zomerdagen, Wier gloed geen menselijke macht Noch bloeisel kan verdragen. O, droefheid van dit Aards gezicht!…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Najaarsblad dat Zich uitvouwt Op de stenen Van mijn stoep Om mij hart'lijk Te ontvangen als Ik in de winter Zonder sneeuw en ijs Naar buiten stap, Nerven in schoonheid Gestorven die het Brughoofd naar Mijn lente zijn, Herfst die moeiteloos Zo op het oog het Voorjaar bereikt En de winter overslaat…

Het concert van koning Winter lijkt te zijn afgelast geen sneeuw geen vorst geen ijspret waarmee hij ons verrast ook geen koude nachten en dagen met stralende zon in een strak blauwe lucht de hemel is nu grijs en grauw zon is verdwenen nergens een stukje blauw Tja, je weet het maar nooit wat koning winter nog zal doen toch verlang ik…

Winter schuilt in haar gebroken vleugels Met zachte tederheid verbergt zij haar tranen die zacht stromen Ik zit en luister naar 't lied van de zwaan dat spreekt in mijn hart verlang naar warmte ik wil haar stem horen 't Verdriet dat sluimert in 't lied van de zwaan die nooit liefde heeft gekend Ik aanschouw je vleugels machtig…

Boven de velden krijsen de kraaien hun Op maat voor de winterse slaap. Het leven Is reeds bevallen van een verlangen in te Slapen na een tevreden gegaap. Om de aarde het vergankelijk leven; het Vergaat en verzinkt voor heel even, tot Het zich weer opricht uit de grond en de Wereld zijn kleuren strooit in het rond.…

Hun opmaat voor de winterse slaap. Het leven is reeds bevallen van een verlangen in te slapen na een tevreden gegaap. Boven de aarde het vergankelijk leven. Het vergaat en verzinkt voor heel even. Tot het zich weer opricht uit de grond. En de wereld met zijn kleuren strooit in het rond.…

Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter van ons tijdelijke bestaan hier op aard denk ik; alles, maar ook alles Was het me meer dan waard! Dus herfst kom maar op, winter pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan In dit mooie aardse wereldse bestaan!…