Alle inzendingen over winter OR kind OR huilen

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

de roep in mij verstijft de prooi zij houdt zich angstig schuil diep snuivend herkent zij mijn gemoed en weet waarom ik huil……

kom vlij je met mij in het groen ik geef je dan mijn zoetste zoen in paarse klaverweiden een open hemel boven ons het allerwitste wolkendons en niemand dan wij beiden ik balsem als je mij toestaat de scherpte van het prikkeldraad waar jij door mij geraakte ik voel en huil met jou in pijn geloof dat ik in schuldig zijn jouw liefde niet…

elke keer weer elke keer als ik online ben dan zie ik die titel ....IS EEN BOERINNETJE dat omdat ik haar blokte omdat zij mij uitschold m'n leven verpest ik zit hier met tranen ik kan niet meer rijmen niets lukt alles MISlukt!…

Als tranen het leed verzachten, van onze offerdieren, in hun laboratoria, dan wil ik een leven lang huilen, en slechts daarom oud worden.…

Ach huil maar niet mijn vriend Laat het nu maar gaan het boek is uit de deur is dicht van binnen blijft het bestaan.…

denkend en huilend ik denk meer dan ik huil mis ik de weinige nachten die draaiden om jou en mij. ik zou meer willen denken en vervloek het dat ik huil maar ooit zal jij de mijne zijn die ik voor niks meer ruil.…

Va, je laatste adem Het valt me zwaar Va, je hebt gestreden Je had het té zwaar Va, ik zal je missen Kan het nog niet geloven Va, ik zal niet huilen Maar kan het niet beloven…

In pijn huil ik het uit. Om niets moet ik janken. Maar het maakt toch niet uit. Ik huil zonder klanken. Het is niet in woorden te omschrijven. Het is geen tastbaar begrip. Niemand zal me begrijpen. Want ik zit in een dip. Een dip van gevoel. Van onmacht en van woede. Niemand die dit verwachtte. Niemand die dit vermoedde.…

`s Avonds huil ik, niemand die het hoort of ziet. Iedereen ziet mij lachen, maar dat is gespeeld. Niemand zal begrijpen hoe ik mij voel, niemand zal begrijpen wat er mis is. Dus laat mij `s avonds maar huilen, waar niemand het hoort of ziet.…

Hij huilt met de wind maar zij kijkt niet meer om hij verloor zij had hem zo diep bemind…

Ik huil mijn tranen slechts in stilte Langzaam druppelen ze omlaag Niemand die me nu ziet huilen Alles was zo slecht vandaag Ik huil mijn tranen slechts in stilte Heb helemaal niemand om me heen Ben van god en iedereen verlaten Beklaag mezelf, van steen en been ‘k huil mijn tranen slechts in stilte De eenzaamheid is torenhoog Mijn trots…

Heb je zien huilen zonder tranen Hoorde je schreeuwen zonder geluid Voelde je al hoe het leven kan tanen Ben je gekweld ben je gefnuikt Ben je al duizend keer gevallen Gekneusd en bebloed weer opgestaan Schrok je ervan hoe de stilte kan knallen Door tranen bewogen de mist ingegaan Heb je gevochten gehaat en vergruizeld Benijdt en vergiftigd…

Waarin ik de wind hoor huilen om een verloren droom. Woorden die nooit de weg naar jouw hart hebben gevonden.…

Soms wil ik stiekem huilen, dan zegt mijn binnenste ik . . . . blijf lachen.…

Ik wil niet huilen, nu even niet mijn tranen zakken naar mijn buik, daar: waar eventjes niemand ze hoort en ziet. laat me maar even, het is zo over een simpele opmerking is voldoende voor dit tranen in je buik-verdriet.…

Ze is wanhopig, vaak meer dan dat, voelt zich overbodig, nutteloos. Ze is verdrietig, soms zoveel dat het schreien begint, vanuit d'r keel, ze is bedroefd. Ze is zo vrees'lijk overstuur, loopt met d'r hoofd nog net niet- tegen de muur, maar de wanhoop overspoeld haar met grote golven, ze huilt. Met vrees'lijk lange uithalen, gooit ze…

Huilen betekend letterlijk help mij, steun mij ik ben machteloos, voel me hulpeloos is communicatie middel erbij Huilen is een typisch menselijk verschijnsel door verdriet, pijn, onmacht bij grote vreugde, ontroering en emoties geruisloos, met weinig of veel kracht Huilen is een efficiënte roep om bijstand, steun en troost teken van hulpeloosheid…

Als ik aan jou denk, stroom ik echt helemaal vol, vol met liefde Genegenheid die zich moet uiten tot zij weer bij zinnen is Mijn liefde voor jou gaat dieper veel dieper dan sowieso ooit geweest Samen met jou, dans ik het voorjaar tegemoet...!…

Eensgezind Ook ik sla door, als predikant ----------------------------------------------------------- …De omstreden Amersfoortse predikant Gertjan Goldschmeding pleit niet alleen voor een corrigerende tik, maar roept zijn kerkgangers op zelfs te blijven doorslaan als kinderen huilen van de pijn.…

In de herfst vang je minder licht dan 's zomers, en 's winters nog minder. Waarom tekeer gaan? Nee, met bescheiden animo en, is die niet meer beschikbaar, versleten bewegingen. Besta ik straks niet meer, kan ik alsnog gaan huilen --------------------------------- uit: 'Voortgangsverslag', 2005.…

Het is niet erg dat het leven geen zin heeft er is voedsel genoeg en huilen mag om illusies die verdwijnen - ik ben een kind uit de tijd van wederopbouw en weet verdriet bestaat sinds heugenis, dus lang voordat de Duitsers kwamen.…

Je hoort zo vaak, zo veel we hebben zo gelachen we hadden zo'n lol we kwamen niet meer bij Je hoort zo weinig, tot niet we hebben zo gehuild we hadden zoveel tranen we konden niet meer stoppen Maar Jantje lacht, Jantje huilt die horen onlosmakelijk bij elkaar Dat zegt niet m`n verstand dat zegt mijn gevoel!…

wat had ik veel vertrouwen in de mens maar links en rechts blijkt menigeen verrot en máákt men elke toekomstdroom kapot: ze steken zelfs de wereld in de hens maar ik blijf lachen om hun rot gebrul en lig door hen voortdurend in een krul…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Je schreeuwt je woede uit om d'ongerechtigheid om armen in de stad om honger in de ogen om kinderen die sterven en rijken die onbewogen verklaren niets te kunnen derven. Ik weet mijn lief, de winter is op komst maar warm je aan mijn lijf.…

Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter van ons tijdelijke bestaan hier op aard denk ik; alles, maar ook alles Was het me meer dan waard! Dus herfst kom maar op, winter pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan In dit mooie aardse wereldse bestaan!…

sleep me door de winter door deze winter ik zou honderd dagen willen slapen mijn verstand is weg, lijf koud, geen gevoel laat me dan door de winter slapen laat tenminste mij door de winter slapen…