5986 resultaten.
Gedane arbeid
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.168 In gelukzaligheid te dromen in een
zetel van gedane arbeid en haar
vruchtgebruik, drijvend op de witte
wolken stromen en de tranen uit de
laatste knipoog van het paradijs.…
ik zou
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 1.950 het volle daglicht
tekent vlinders
in rotsen
wanneer
je het baren wiegt
gereed om te gaan
hou van me
tot waar de zee ons
breekt
of geef me korrels
als eilanden
tussen bruidsbloemen en
avondmaal
raak me even aan
tot de maan ons
in de wind zal scheiden
schrei geen rozen
of stranden vol
wolken
in een laatste, witte stilte…
Gekras
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 71 Gekras in de lucht
als regende het kraaien
niet te bedaren…
Verliefd
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.867 Zwevend naar de hemel
door de helderblauwe lucht
waar de sterren zijn verdwenen,
aan het daglicht ontvlucht.
Maar gelukkig ben ik niet
naar de wolken gevlogen,
ik lig veilig in je armen
en ik kijk in je ogen.
Ik voel me heel veilig
en tevens heel vrij.
Dat maakt me verliefd,
gelukkig en blij.…
Korenveld onder onweerslucht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 505 Wanneer alles komt dan tot bedaren
staan daar fris en fier de korenaren…
Thuiskomst
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 106 De kraai landt op een tak
wolken herhalen zich in een waterplas.
En altijd is daar het verlangen om de zoutvlakte
te bedaren met zacht wuivende gebaren.
Getemperd licht valt door de ramen
een broos engelenkoor zingt de tranen dichterbij.
Verdriet raakt aan schoonheid
als een witte stilte naar de bodem zweeft.
Alles is er.…
Ik heb ze geteld
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.900 boven de wolken
vallen sterren
en ik wens
kijk je aan
terwijl je de nacht
op mijn armen drukt
boven de wind
luistert god
en ik bid
huil tevergeefs
wanneer je het daglicht
van mijn lichaam schraapt
in je ogen
wijkt de schaamte
en ik smeek
bedek bloedrood
de verloren strijd
van schrijnend verlies
onder de maan
sterven de…
Herfst III
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.033 De wind waait langs de heide,
Waar 't korte daglicht vliedt,
En donkre wolken glijden
Langs 't zilvergrauw verschiet.
Op verre molen draaien
De wieken loom ál-door;
Er zwermen bonte kraaien
Om 't kronklend wagenspoor.
Nu zal het najaar rijzen
Met droevig doodsbegin
En spinnen, met zijn grijze
Lijkwade 't landschap in.…
Kom, bedaar eens
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 273 Op het droogste continent, moet een gemiddeld
gebied
geloof het of niet, het met 166 mm neerslag
per jaar doen
daar op Antarctica
63 jaar volkomen uitgedroogd
overleven; de cyanobacterie
'n micro-organisme hiertoe in staat
Droogste vis is de Afrikaanse longvis
die vier jaar buiten water in leven
kan blijven, slechts gehuld in zijn slijmvlies…
Licht & donker
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 147 Maar welk
een gemis
van daglicht
en dat van
donkerte van nacht?…
Ik wandel met voeten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 332 het daglicht
waarover dromen lopen warmer dan voorheen
in de volle winterstilte
veel meer nabij
zo ben ik nooit alleen…
eindeloos
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 357 oneindigheid verdwijnt
bedenken hoe lang eeuwig duurt
waar ‘t verdwijnpunt weer verschijnt
als je nauwkeurig in het uitzicht tuurt
eindeloos lang wil ik met je lopen
om te genieten van ‘t moment
in de mist met beide ogen open
overnachten in de hemeltent
ontdekken waar de tijd toch blijft
onzichtbaar is aan ‘t firmament
met ons tussen de wolken…
Te vroeg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 160 Niets kan bedaren
wat zo krampachtig
meer wil
dan dat er nu kan zijn.…
Kuurhotel in Catalonië
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 266 Een kind met helderblonde haren
en ogen waar wat licht in speelt
komt in dit zwembad tot bedaren
omdat het water nooit verveelt.
Groenlichte blaadjes tegen wolken
die grijs en wit en helder zijn
gaan nu de kleuren al vertolken
van een wat vroege, zachte wijn
Die langzaam rijpt aan bruine ranken
in lange velden vol met kleur.…
Hemeltranen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.106 De zon die nam mijn schaduw mee tot achter donkere wolken
waar uitgeblonken sterren treuren over vaal verbleekte kleuren
van een gestorven regenboog
Waar de maan probeert haar schone schijn nog vol te houden
en hoog verheven blauw plaats maakt voor diepgrijzend grauw
dat zich droef vol tranen zoog
Waar wolken zich verweven tot dichte deken…
overvloedig
gedicht
3.0 met 310 stemmen 59.352 overvloedig
het middaglicht
een stilstaand geluk
van glas
schittert
in kleine scherven
ergens ver weg ligt
verdriet te sterven
-------------------------------------
uit: 'Verdraagzaam de tijd', 1992.…
sterven bij daglicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.295 ik heb mijn hand gereikt
al zo vele malen
in momenten van zijn
telkens ontmoet ik weer
bij het sterven van de dag
de dood van jouw jeugd
jouw vingers zullen
mij nooit kunnen raken
ze zijn reeds geknakt
niet meer te helen
je ziel verduisterd
door zwarte visioenen
voelt mij niet meer aan
alles wat ik wil delen
vergaat als bij voorbaat…
LICHT
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 254 Weer
komt het licht
op ons pad
Weer
wordt de dag
minuten langer
Weer
worden vorst en winter
banger
Trekken
zich terug
in zoom en vaart
Proberen licht
en zijn gloeien
te weerstaan
Achter bomenrij
in bosschage,struikgewas
verheimelijken verlies
Verschijnt
de eerste zanger
heft lied van lente aan.…
De dageraad
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 64 Het opkomend licht
passeert de laatste uren
van de duisternis…
Oranje boven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 een nieuw daglicht.…
Het beeld in de wolken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Die is gekrompen, spuugt nu geen vuur
ik lach om het kind, kijk verder naar
het spel van wind en wolken.
Dan ineens zegt het kind:
Oma....hoe moet dat
als je een engeltje bent?
Stel dat dan die wolken
er zijn, dan zie je ons nooit meer,
da's niet fijn!…
zwerven
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 156 zwerven wil ik
zwerven met mijn geest
zoekend ontdekken
hier ben ik nooit geweest
zwerven wil ik
zwerven als een beest
een pad begaan door niemand
daar wil ik zijn geweest
zwerven wil ik
verdwalen nog ’t meest
als ik maar nergens aankom
dan ben ik er geweest…
de nacht van de bloem
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 536 Wanneer de bloemen een kind
als blad nemen
en wiegen
en maar blijven wiegen
ruist er door de wolken
en de lucht
zo hemels blauw
een zachte stem
die stem zingt
dat de sterren
in de nacht de kracht geven
aan al de genen die hun lief hebben
als de nacht dan het daglicht verdrijft
kan de maan
samen met zijn vele nachtegalen
beginnen met liefde…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
nazomer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 148 haar zachtheid verschijnt
nu daglicht zich terugtrekt
onder haar vleugels…
[ Stofjes in zonlicht ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Stofjes in zonlicht,
zo dansen onze zielen --
Zie jij het nu ook?…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…