39776 resultaten.
stil verlangen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 146 je bent er niet
dan ben je er weer wel
niemand die je ziet
ik voel het aan mijn vel
vandaag ben je er nog niet
straks misschien toch wel
alvast zing ik dit smekend lied
ik wil je kussen, kom maar snel
het werd tijd, je bent gekomen
je maakt me zo blij en wel
want zon laat mensen dromen...
ik hou zo van je warmte op mijn vel…
Regenbui.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 De grijze wolken
zien er onheilspellend uit.
Dan een regenbui.…
Hitte
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 124 Temperatuur daalt
als wolken met de zon spelen
en wind, een koude douche
of een duik in zee even verkoeling geeft
wat een verademing is voor velen
maar dan, als wolken verdwijnen
gaat de zon weer uitbundig schijnen
en slaat de hitte genadeloos toe
ik zeg dit niet om te klagen
maar hitte maakt loom en moe...…
Ondertussen
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 92 Wolken zijn soms ondoordringbaar
blijven juist hangen om je hoofd
pas als vanuit eigen stilte
de wind langzaam aanzwelt
volgt er weer ruimte
voor zicht op zicht
ondertussen hou elkaar maar vast
als wolken de zon versperren
in het donker van de uren
is elk sprankje
een helpende hand…
de lucht
hartenkreet
4.2 met 9 stemmen 907 uren kan ik
blijven staren
naar de wolken
in de lucht
wit, grijs, blauw
in alle tinten
veranderend
met iedere zucht
de zon zorgt voor
't zilveren randje
de wind jaagt alles
op een hoop
wolken krijgen
weer gezichten
mijn gedachten
gaan op de loop
herinneringen
drijven op de wolken
een glimlach komt
op mijn gezicht
ik voel me…
wind mee
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 243 ik ken de wind
zijn allerdiepst verlangen
de storm van binnenuit
zijn volle bolle wangen
ik heb zijn kracht ervaren
bij reizen overzee
maar ook de bries vernomen
van zachtjes doch gedwee…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.8 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
Windgeurig
hartenkreet
3.8 met 5 stemmen 1.309 Verstoppen
kon ik
mij daar dan
tot ik haar weer
zag…
Een kind
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 147 Met dank aan de wolken
en de airbrushende wind
kan ik even dat invullen
wat wij nooit hebben gekregen
een zoon een dochter
een kind…
lichtheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 157 nog huppen
argeloos de lammetjes
varen vriendelijk
wiite wolken langs
dat ongemeten blauw
geleid door stroming
van wispelturige wind
zullen bloemen en bijen
weer sjansen en dansen
tegenwicht voor al wat drukt…
Bladeren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 53 Het zijn de bladeren in de wind
en de geur van bloemen
Het is het eerste ochtendlicht
en een zachte regen in het gras
Het zijn de wolken,
een langzame schaduw
en het tikken van leeg horloge
Het is de glimlach als ‘s avond
weer de zon gaat dalen…
en het gebeurde
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.878 En het gebeurde opnieuw - de wind waaide
het gras loste zijn zaad en zaaide
over de vlakte torende hoog
stof in wolken dat voortbewoog
en even later langzaam daalde
tussen het zand - tot het zich herhaalde
en het weer gebeurde, de wind waaide
en het gras zij zaad loste en zaaide.
--------------------------------
uit: 'Spinrag van…
Het staat in de sterren
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 232 een bootje dobbert stuurloos op de golven
wolken pakken zich samen
boomkruinen zwiepen heen en weer
ze vangen veel wind
terwijl het bootje op de golven voort dobbert
staan de beste stuurlui aan wal
zoals altijd…
Regenverdriet
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 264 De regen blijft al dagen droevig hangen
en zonlicht zien we haast zo zelden weer.
De wind en ook de wolken doen zo zeer
en doen ons naar de lente al verlangen.
Maar plots is er de glimlach van een kind
dat zorgt dat ik mijn vreugde toch hervind.
Snelsonnet…
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 223 Van een vluchtende stern boven woelige wateren onder jagende wolken, slechts kort gevangen in een schijnwerper van de zon.
Een exotische, warme merengue bracht zij aan een hongerig extatisch gehoor.…
De wind.
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 439 Voor het open raam
voelt ze de wind
in kleine gedachten,
die als bladeren
fluisteren in de ochtendzon.
De bladeren spelen
en dansen en schrijven
haar handtekening in tranen
met woorden...............
Liefde voor altijd.…
De zee en het land.
poëzie
4.3 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom…
Depressie
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 671 De lucht al weer klaar
om verder te regenen
weerspiegelt donker
haar overvolle wolken
in een bodemloze plas
De zon al weer gestopt
met haar verwarming
heeft slechts kortstondig
de wolkenlucht doorbroken
grauwsluiers opgelicht
De wind al weer geluwd
doorblies vergeefs de geest
frisse voorjaarsbries
voorlopig weerstaan
maar de lente…
een kokkel legt zij aan mijn voeten.
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 405 in de verte de ebbende zee
die fluistert kom , kom maar mee
zich terugtrekt en zachtjes weer opkomt
en dichter en dichter been voor been
drapeert zij een schuimkrans om mij heen
een kokkel legt zij aan mijn voeten
terwijl de wind de wolken roert
en t spiegelbeeld mij zacht vervoert
word ik de wolken en de zee
http://www.youtube.com…
Draagkracht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 Zij beweerde dat de grond onder haar voeten
Zou verschuiven als zij dwaalde
En de wereld om haar heen
Haar zou verlaten als zij langzaam weer ontwaakte
Dus zij droomde over werelden van engelen
En speelde tussen wolken
Die al druppelend verdwaalden
Tussen ver verlaten volkeren
Tot de wolken zeeën werden
En het water haar gedaante verder…
Feilloos
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 101 ik vang de wind in jouw zeilen
en klim naar boven om
van daar af de wolken te bespelen
van mijlen ver en dan weer dichter
zie ik jou vieren, en overstag
de natuur naar jouw hand zetten
trots kleurt de avond geel…
Afscheid van een zomerdag
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 155 Gouden zon
schildert wolken en horizon
in parelmoeren kleur
dan gaat ze langzaam onder
en sluit haar hemeldeur
wind laat het lover zwijgen
alle geluid verstomd
en in stille omarming
verglijdt de nacht
tot de morgenstond
weer op ons wacht…
eindeloos
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 357 van ‘t moment
in de mist met beide ogen open
overnachten in de hemeltent
ontdekken waar de tijd toch blijft
onzichtbaar is aan ‘t firmament
met ons tussen de wolken drijft
als raadsel door de ruimte rent…
Natuurgeweld!
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 374 dansende wolken
wind raast over de duinen
zee in beroering…
senryu
netgedicht
3.9 met 9 stemmen 328 hij plukt het konijn
uit de suikerspinnen wolk
als de wind juist staat…
dromenvanger
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 633 schijn een beetje volle maan
dan dwalen wij
zonder te verdwalen
zweeft de loden last
ver weg
luchtig als een veertje
vangt het hoofd
weer dromen tussen wolken
waarbij zware tranen
drogen in een zachte wind…
In dat gebaar
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 392 mag ik
de zon even zien
in je ogen
wolken versluieren
je blik en in buien
valt even jouw ik
ja in dat gebaar
van vingers die regelen
is woordloos ook regenen
toch blijven we droog
het is slechts de wind die
waait tot ik jou dan weer vind…
weer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 315 is het laat geworden
de nacht naakt
in slapen gaan
een dekbed dekt mij toe
ik geef mij niet bloot
ik ga de nacht in
speel ik nog een fps
of patience
reversi via internet
uitdagend
gvd, ik doe het,
weer…
SLAAPSTER
gedicht
2.5 met 69 stemmen 17.655 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
eenzaamheid
hartenkreet
4.2 met 14 stemmen 1.222 Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid verdragen?
Het leven als een vreemde in eigen huis?…