303 resultaten.
Liefde is
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 165 Woorden smelten als sneeuw,
wanneer dove dichters blind,
voor hemelhoge muren staan.
Wat liefde niet is,
weet iedere overwinnaar,
die zijn verliezer achterhaalt.
Iedere poging om liefde te beschrijven,
faalt.…
Twee held're
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 154 Twee held're stippen
In het donkere wolkendek
Geven moed om door te gaan
Dra worden het er vier
En binnenkort wellicht tien
Zo veel licht omarmen
Is welhaast onmogelijk misschien…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
herfst
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 698 onbewogen staan
de bomen
als skeletten
hun takken
als een smeken
hemelhoog gericht
zonder schaduw
werpend op
het naakte
verstilde land
waar de lucht
van dode wintersloten
ons beroert
als wij
de grijsheid
weerspiegeld zien
in een
zwarte omlijsting
van vergankelijkheid.…
MUSIEK ( Taal: AFRIKAANS )
gedicht
3.0 met 7 stemmen 3.963 Musiek is vir my
die kristalhelder in die
Engele, hemelhoog, se sang.…
winterland
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 630 onbewogen staan
de bomen
als skeletten
hun takken
een smeken
hemelhoog gericht
zonder schaduw
werpend op
in het naakte
verstilde land
waar de lucht
van dode wintersloten
ons beroert
als wij
de grijsheid
weerspiegeld zien
in een zwarte
omlijsting van
vergangkelijkheid.…
Het hoge woord
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 897 de spanwijdte van mijn vleugels
is niet groot genoeg om het gevallen
woord te dragen
hemelhoog dondert de echo door
ik vlucht
om wat ik hoor en hoor en hoor
klapwiekend ankert naklank
koortsig en rauw
klampt zich vast, hecht aan vergroeiing
in mijn gekraakt karkas…
Bellen blazen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.038 pfhuuuuuuuh
pfhuuuuuuuh
allemachtig prachtig
ronde glazen bellen bollen
kleuren van de regenboog
rollen bollen zwevend
als een sprookje hemelhoog
lieve ronde bellen bollen
wou dat ik zo zweven kon
als een glazen blaasballon
hupfhuuuffffuuu
hupfhuuuffffuuu…
De prijs van vrijheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 Ik maak schaduwen zonder einde
handreikend omsluiten zij
mijn grenzeloosheid
ronder dan de aarde
De ruimte binnenin
is groter dan ik ben
het overstijgt mij hemelhoog
dieper dan de zee
Vrijheid heeft een prijs
ik betaalde de veerman
nog steeds achtervolgt
zijn hoongelach mijn dromen
Ik neem het voor lief…
Kinderleed
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 647 Vader
verzucht,
in wolkendek gelegen,
hoe zijn kinderen
al jaren
zijn huis niet konden vinden,
terwijl hij
vol van vluchtige irritatie
een schouwspel
van treurnis,
met zijn zonen
een-na-een op de voorste rij,
gadeslaat.
Nu is het te laat.…
Ademnood
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 101 De wereld kleurt donker
onder een gebroken wolkendek
mijn hemel,
blauw druipt uit mijn pen
van mijn stuk gebracht beschrijf ik
het licht heeft mij te pakken
gehaast vullen woorden het papier
zal ik dan toch maar een luchtje scheppen…
wat het is
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 63 is het mijn
gebrek aan gewicht
de schade schande
het verlies van grond
onder mijn bestaan
is het mijn
weifelmoedigheid
die grijnst vanuit
het wolkendek
is het de
dood die nadert
op sokken en
iets te lang
stil blijft staan
bij uitgerekend
mijn raam?…
Vogelvrij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 836 Ik wil gelijk de arend zijn
en zwevend over mijn levensweg
zal ik hemelhoog mijn koers bepalen
En terwijl ik mijn pad evenwichtig afleg
verdrijf ik ijzige kilte met mijn pennen,
zodat vlijtige vleugels vlot openslaan,
vol kraskracht en moraalmoed.
Vliegend van Bestond naar Bestaan.…
Bekeerd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 Niet bezweken onder een religieuze wolkendeken
verblijf ik hier op aarde en herken
het eindeloze veld van licht en donker
waaruit dit 'al' ontstaat
een hiernamaals of juist zonder
ik dien uiteindelijk het moment
dat vind ik wel genoeg als wonder.…
gedroomde reis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 89 gedroomde reis
het gewicht
van de taal
verdween
toen ik
net als
de zwaluwen
in het
wolkendek
oploste
een laatste
blik op
aarde liet
me de
zeeën zien
op de
bodem
van een
verlaten
bootje
schitterde
een schelp
in de zon…
"Luierende" bomen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 503 Doezelend in de avondzon
De kruinen warm beschenen
Reikend naar de hemelboog
Reikend.....hemelhoog
Bruin oranje
Zonder franje
Ritselend groen en geel
Statig.....in gareel
Zachtjes wuivend
Zachtjes wiegend
Luierend in de zwoele lucht
Zalig niksend....zucht.…
Genezingsproces
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 121 Nu het stof was opgetrokken
na barre omstandigheden,
kwam hij thuis in een andere
geestesgesteldheid, bij Haar,
warm en levend, hemelhoog.
Na een lange tijd van zwijgen, werd
wat uitzichtloos en onoverbrugbaar
scheen een lichtend voorbeeld:
het was alsof hij opnieuw geboren werd.…
vlucht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.837 Vliegen lijkt te appelleren
aan mijn dichterlijk gevoel
Schuivelend ga ik langs het witte wolkendek
denk ik over ’t leven na
Tot de laatste vlucht zal komen
en ik uittreed uit mijn lijf
Maar met mijn gedachten dan voor eeuwig
in de wolken blijf…
Dagpauwoog
gedicht
3.0 met 46 stemmen 8.662 Frivool fladdert hij de kanten
op en af
een dwarrelende tuimeling van kleur
vlindert stil zijn eigen weg
dronken van een bloem
na bloem
na bloem
hoe fel zijn hartstocht glanst
in mijn dagpauwoog
waaiert wijd een regenboog
ontspringt de dans
van de verzamelaar
zingt hemelhoog
zijn gloria.…
nooit vergaan
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 293 als ik het kleinste ding bedek
-de wonde met mijn vinger verdoofd-
een gouden cirkel onder 't wolkendek
ik heb een zonnebloem onthoofd
(pantoum)…
V
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 234 Hoog uit het wolkendek
klinkt nog lang gak gegek.…
Schaduwzacht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 246 Onzichtbare draden verbinden
jou en mij
heden verleden en toekomst
gevangen in een web
van onverbrekelijk goud gesponnen
door wat men liefde noemt
al ben je ver hemelhoog
toch raken mijn vingertoppen
je hart, je ziel je zinnen
blijf je bij me
diep van binnen
jouw fluisteren
is de melodie
van mijn bestaan
schaduwzacht…
VERLIEFDHEID!
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.195 Verliefdheid,
O, zoete pijn
Kon ik mezelf maar delen
En ook bij jou zijn
Verliefdheid, zal je zeggen
Dat is toch fijn
Het laat je hemelhoog zweven
Maar ook verdrietig zijn
Mijn geest, in jouw web gevangen
Doet mij naar jouw aanwezigheid verlangen
Eigenlijk ben ik ontzettend rijk
Ik hou van twee mannen tegelijk!…
Een witte dood
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 299 zag de
mieren vliegen
meeuwen zeilen
hemelhoog
een snelle wenk
onzichtbaar
vond gevleugeld
zwart een witte dood
waar warmte
eindelijk expansie gaf
en vrijheid los
van aarde was
gingen zij
met duizenden op
laatste vlucht de meeuwen
hebben dagenlang gerust…
Zomerdag
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 215 Het is zwoel en zwaar
de bomen zwijgen op deze windstille dag
de bloemen fluisteren wat
als hun geuren worden opgesnoven
stemmen stil gezwegen
alles lijkt in ruste
de zon verbergt zich achter een dik zwart wolkendek
wie wacht er niet op de verlossende regen.…
Levensblues
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 250 Jij zat daar
met alleen het grauwe wolkendek
als een sjaal om je heen
jij zocht het nooit zo in de sterrenhemel
zoals die nu zonneklaar was
blijkbaar was je klaar voor je laatste keer
je laatste adem
legde de sjaal neer
je glimlachte weer.…
Verlicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 de verlossing voelt nader
nu zij de wind niet meer
tegen de haren instrijkt
niet dat ze dat ooit gedaan had
maar toch
zachtjes priemt de dagvorstin
door het wolkendek
om vergeten verhalen
te openbaren
die van liefde en troost
waar al even reikhalzend
naar werd uitgekeken
eindelijk komt zij thuis…
transformatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 280 je verliest het
besef van de
aarde als je in
de wolken bent
daar waar je
zonder instrumenten
navigeert
bang voor het verlies
voor de ontankering
en toch vliegen
vliegen boven
het wolkendek
angst transformeert
in een onuitsprekelijke
schoonheid als
je uit
het leven
vliegt
je gaat niet
dood
je vliegt…
Verliefdheid
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.263 Verliefdheid,
Zul je zeggen;
Dat is toch fijn
Het laat je hemelhoog zweven
Maar ook verdrietig zijn.
Mijn geest,
In jouw web gevangen
Doet mij naar jouw aanwezigheid
Verlangen
Eigenlijk ben ik
Ontzettend rijk;
Ik hou van twee mannen
Tegelijk!…
Komt er toch gauw een einde aan?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 129 denkt men luid
De Oekrainers zijn oersterk
Overleven is vandaag de dag hun werk
Wat kijken zij uit naar het einde van deze gruwelijke oorlog
Gaan zij het meemaken nog?
Komt er toch gauw een einde aan?
Helaas weet niemand waar het heen zal gaan!…