Alle inzendingen over woorden OR dichter OR geluk

De dichters komen terug door de slavenpoort -- Met vrije woorden.…

nu ik er secuur naar tuur met de ogen van Hans Aarsman zie ik werkelijk zoveel meer geleefd geluk door tijd geschreven als het dichterlijk gegeven kijk ik met een groot verlangen naar wat de lens hier heeft gevangen…

Weet je nog hoe jij mij ooit neerschreef zelfs voordat je me las en ik dacht dat jij een dichter was hij kijkt mij aan en leest me terwijl hij naar de woorden van een vergeten dichter zoekt…

Hij stroopt zijn mouwen op, en kruipt dichter naar de microfoon, zo verstomt een licht geroezemoes, gesticulerend zet hij zijn woorden kracht bij.…

wat doet de doordraver op het dichtersveld anders dan piet lutten zich zelf oppoetsen met fragiele woorden van echte dichters met gevoelens dichters zij zoeken worden bezocht door woorden om secuur te verwoorden wat krinkelend dicreet hun binnentuin beleeft de doordraver oh neen hij draaft 'r dwars door heen navrant gescheurd …

Soldaten het buskruid, zo ‘t behoort, gelaten, en Dichteren het woord! ----------------------------------------------------------- twee reken: twee regels is niet gemeen: is geen gemeenschappelijk bezit zijt gij bron: indien gij bron zijt dezen die: zij die heur: zich…

Ik heb alleen de woorden, gij de geest, En zoveel als geest meerder is dan woord, Is in dit werk meer dat aan u behoort Dan aan uw dichter, die het schrijft en leest.…

woorden wevend weergegeven als altijd achterhaald door dichterlijke drang zwijgt ze zinnen zoekend wellicht wetend waarom... hoe wrang…

Een dichter is gestorven zijn leven werd ontkracht doordat het einde onverwacht z’n laatste adem heeft verworven de man nam alle woorden mee die hij door zin verheven poëzie had willen geven maar helaas het is passé de mensheid leest gerichter zijn nalatenschap; zijn werk en concludeert: dat is toch sterk van verre is hij zelfs nog dichter…

ook wezen mag hij praat over strofes en rijmelarij ja, mijn broer dat is een dichter en die zijn nu eenmaal vrij…

Mijn wezen draaide om de lengte-as van wat een mens kan dragen bij zijn leven; ik ben nu iemand anders dan ik vroeger was: een dichter, met het woord verweven, een ziener, soms, die het gekerkerd woord bevrijdt maar zelf niet weet waarvoor hij naamloos lijdt, die niet weet waar hij dit verkrampen aan verdient maar zich toch van de klankkleur…

Verdichter heet hij, omdat hij bijeenbrengt en boeit het gezicht dat hij hoort in zijn oren en het leven van de woorden.…

waar, van jou horen wil wat je er nou van vond ik ben maar een dichter wat zou ik te vertellen hebben zonder jou als toehoorder en beoordeler van mijn geschrijf de erer of de honer dus ga je gang dat doe ik evenzeer…

Wat verbeelden die woorden zich wel? Ze vergrijpen en verzetten zich, Opgetutte lege dozen, ze zwijgen als vermoord. Als het gedicht zichzelf dicteert als de lezer dit gedicht betreedt als de dichter het gedicht verlaat en tomeloos ten onder gaat. ----------------------------------------- uit: Over woorden gesproken', 2006…

Wie zich in gespierde taal steevast aan het woord vertilt maakt zich ongewenst verbaal en lijkt aangeschoten wild wil mij tot de macht verheffen dat ik woorden wegen kan want diep dichterlijk beseffen doet lichtgewichten in de ban.…

zich richten wil tot een volk dat kijft, Tot een volk dat niets dan welvaart wil En bewilliging van iedre modegril, Hij is meer dan rijp voor het gekkenhuis En de gekken vinden hem ook niet pluis, En dus moet hij naar een ballingsoord, Waar papier en pennen zijn behekst, Waar de kale muur siert de bijbeltekst: (Slechts) In den beginne was het Woord…

De dichter sprak, beklijft zijn woord dan zijn jouw ogen voor een tijd gewijd tot mooie ogen, heeft je mond de lippen waarvan generaties dromen. Jij warmt je arm hart er niet aan. Je gaat verloren. Ook voor hem. De dichter sterft vereenzaamd.…

Dichter, van uw zachte woorden waar gij omgaat begeleid, aan de nooit betreden boorden zwervend uwer eenzaamheid, uit de weelderige wegen van het leven tot de rots van uw vast geluk gestegen langs de paden van uw trots, als de morgenzon gerezen boven damp en duisternis, Dichter, uit de streek der vrezen in het rijk, waar vrijheid…

mooiste metaforen als je dichter bent ben je de mooiste ster aan het aardse firmament.…

ik leef in een wereld van prijskaartjes en geld en ik zit hier evenwel heel economisch onrendabel een gedicht te schrijven alle mogelijkheden glijden in het moment van nu moeiteloos, en worden zich waar golvend in grijpbare nooit gesproken woorden ik denk verder en kan de kern niet vinden probeer de vraag anders te stellen probeer…

Samen begin je Samen ga je uit Samen bemin je Samen neem je een besluit Samen kies je dan voor kinderen Samen heb je een goede baan Niets, denk je, kan het verhinderen Je geluk nog in de weg te staan. Samen maak je iets van 't leven Samen weet je er het fijne van Dat is een vast gegeven totdat samen niet meer kan.…

De ellende die je meemaakt geeft je een innerlijke kracht en het maakt je sterker, ja, meer dan dat je zelf ooit dacht. Anderen kunnen je raadgeven, soms is goede raad ook duur. Maar als je werkelijk goed wilt leven moet je zelf door het vuur. Want goed beschouwd ben je als mens toch altijd weer alleen Wat of je ook hebt opgebouwd om…

Bruin is ze, Een mooie donkere dame woonde eerst in Lisse. Was geboren in Suriname is nu verhuisd naar Bruinisse. Ze houdt van zee-land en de zon hoopt dat ze bruiner worden zal Ik zag ze liggen op 't balkon en geloof me maar bruinisse al…

Ik heb in de put gezeten en in een heel diep dal Ik heb ervan geweten maar ik wist het al In putten en in dalen heb je weinig licht Er valt ook niets te halen ze ontnemen je het zicht Zo zoek ik iets hogerop je het kan het beter overzien Kijk gewoon vanaf de top daar schijnt meer licht misschien Ga je hoog aan die top staan dan kun…

Vroeg bij het ochtendgloren werd de eendagsvlieg geboren 't Was bij het krieken van de dag dat hij voor 't eerst het daglicht zag Hij vloog, hij vloog als maar omhoog Viel plotseling naar beneden voor hij het wist was de dag om en is toen overleden.…

Op de tafel staan de bloemen er fris en fleurig bij ik heb ze net gekregen het is één groot schilderij In mijn grote witte vaas staan ze nog heel even ja het klinkt misschien wat dwaas aan het einde van hun leven.…

Er is gesproken al waren het enkele woorden veel meer dan een lange rede zeggen kan Ze klonken als harmonieuze akkoorden zoals de ware liefde tussen vrouw en man ik hoefde het zelf niet uit te leggen en zag de glimlach in je lieve gezicht het was goed je hoefde niets meer te zeggen je was verlost van pijn en deed je ogen dicht…

Het zijn slechts maar enkele woorden herinneringen aan zij die zijn geweest over dierbaren die bij ons hoorden voort blijven leven in onze geest…

spiegel of mooie prent geen make-up of rouge op wangen of met sieraden van goud omhangen Ze laten niet zien hoe mooi je bent maar de buitenkant die men al kent De ware schoonheid zit echt van binnen wat moest je zonder die schoonheid beginnen die schoonheid daar moet je zuinig op zijn al zit die schoonheid vol rimpels en pijn en kun je even het geluk…

Branding De zoute branding komt aan land Met schuimkoppen in het volle licht De golven rollen over het strand Waarbij ze het mulle zand verdicht De waterlijn, ligt bezaait met wier en restanten van wat we hier laten De zee brengt ze met de vloed naar hier tot ze met eb ons weer gaan verlaten Het paalhoofd is bevolkt door meeuwen enkele…