Alle inzendingen over woorden OR praten OR verlies

Ze lachen, praten met elkander, maar ik hoor niet waar 't over gaat. De man praat druk, de vrouw zij luistert, en ze lopen langzaam door. 'k Zou ook zo graag eens willen praten, maar waar vind ik een luisterend oor?…

De oplossing, hoe bizar 't ook klinkt is, wat 't vroeger was tegenwoordig steeds meer een gemis, want wat nog steeds telt, is praten... en overleggen. Verder valt hierover niets te zeggen.…

Mag ik even met je praten Over iets gewoons als Het weer of De dikte van je winterlaarzen Laten we het niet hebben over Over mij Over hoe koud ik het heb Laten we praten over Hoe koud het is Voor ons beiden Laten we Pratend over weer En winterlaarzen Elkaar zeggen Hoe zeer we elkaar missen Hoe we samen lijden Door de stiltes…

Als je iets dwars zit moet je praten en het er ook niet bij laten je rugzak is misschien nog niet vol maar soms is het te erg en wordt het te dol om alles maar te moeten accepteren ik weet het, het is moeilijk je moet het leren wees in ieder geval altijd eerlijk tegen elkaar dan heb je het in het leven ook niet zo zwaar.…

Praten, dat is wat ik doe praten, over van alles en hoe praten, hoe zij alles vindt praten, tegen je puberkind praten, om maar bij te blijven praten, tot je een paar jaar verder bent, en je je eigen kind weer herkent…

Gewoon praten is voor het gros van de mensen een schier onmogelijke opgave geworden. Je zou denken, dat men doofstom is geworden? Doof omdat er niets gehoord wordt en stom, omdat er niets begrepen wordt? Toch triest dat zelfs gebarentaal hier niets meer uitrichten kan!…

Zodra misverstanden niet meer uit te praten zijn, is bij elkaar zitten helemaal niet meer zo fijn, echter, wanneer je overal over praten kunt, is een misverstand een ware kunst om te ontleden!…

Je moet er niet te zwaar aan tillen je kunt het, maar moet dat ook willen dit is makkelijker gezegd als gedaan om je rugzak stukje bij beetje open te laten gaan ook al lucht dat enorm op en zet het je leven even op zijn kop probeer er in ieder geval over te praten dan kun je het verleden misschien los laten!…

nu, nu heb ik een wijze les geleerd namelijk, hou niet alle problemen vast, maar praat erover. zo zou je een stuk gelukkiger zijn en meer gerespecteerd woorden. en om alles op te proppen in je eigen bol daar heb je alleen je zelf mee.…

bepalen Maar soms wil ik wel verdwalen Door te dichten Kan ik mezelf uiten En daardoor breng ik mezelf naar buiten Ik kan niet alles besluiten Soms frustreert dat wel Maar mijn leven is géén spel Vroeger dacht ik van wel Dat kwam mede door het gokken Ik bleef alles maar opkroppen Nu heb ik dat achter me gelaten En kan ik er beter over praten…

kan hij waarheen woorden liggen verstild in doelloze daden verkild waarheen kan zij wanneer waar heeft hij woorden gelegd hoe kwamen zij terecht waar daalt de waarheid neer…

Mijn laatste woorden stamel ik binnen de kantlijnen van dit gedicht: vanuit de taaldomeinen waarin ik woon zing ik zacht mijn antifoon: Totdat de ziel van onze woorden wederkeert werp ik een baken in de zee van tijd dat uit de tal van tekens uit oneindigheid slechts jouw bewegen registreert.…

zonder woorden verlies vangt stilaan te stollen verandert van kleur het is het onreine beschimpen, en heft grenzen op, men wordt mild en onkwetsbaar zacht in het volmaakte bestaat enkel nog rozengeur het is dan al vertoeven - in de eeuwigheid die wacht - : op verlossing van zinnen, en de ziel is ontdaan van zwaartekracht…

Als jij me verstaat, en dan mijn woorden vergeet, kunnen wij praten.…

Doffe woorden verlies ik aan de stenen ogen die niet kijken maar vermalen wat ik wil antwoorden in het moment dat naar stof en minachting smaakt en me achterlaat met gedachten die langzaam versplinteren maar geen geluid durven te maken.…

Waar je ogen nog vragen en het afscheid de stilte verandert in een cocon verlies ik de tijd van antwoorden en vraag ik niets meer dat woorden kleurt en gedachten verdrinkt in geluk dat met eenzaam vergeten begint…

Metaforen zijn een hel voor de taal Ironie is een woord dat ik nooit gebruik Alliteratie is iets ingewikkelds En assonantie toch compleet onnodig Zo worstel ik met de taal en zij met mij Mijn docente lacht Terwijl ik me verlies in deze stoeipartij…

Woorden zijn gevoelens op papier. Je leerde praten om jezelf te kunnen uitdrukken, Maar hoe zou het zijn als we niet zouden kunnen praten. Denk daar maar eens aan. Nooit kunnen zeggen hoe je je voelt, Nooit kunnen zeggen wat je bedoelt. Maar er zitten woorden in mijn hoofd, Woorden die ik aan niemand kwijt kan.…

Als kind leert men binnen een paar jaar praten... Naderhand is het veel moeilijker om te leren wanneer men niet moet praten... want uw woorden zijn net als een boemerang... wat U zegt... komt bij U terug.…

je hoeft niet in woorden te praten met mij je hoeft niets in woorden te zeggen je hoeft alleen maar en dat is genoeg je arm om mijn schouders te leggen…

niet af, als dat niet kan wees ook met ‘t woord een man verlies de zon niet uit zijn plicht want die geeft kleur aan ’t gedicht.…

praten met de hond hij kijkt woorden uit mijn mond met een neus voor taal…

ik heb je lief in de verleden tijd toen morgen nog van mij was maar ben niet meer te houden als bezittelijk voornaamste woord een ons was net teveel om mezelf kwijt te raken in een overschot aan samen waarin alles moest gedeeld nu kus ik vrijheid welkom na lamgeslagen woorden geeft verlies me openhartigheid als meewerkend voorwerp…

Als je trilde op de trilling van een ander, in bijna perfekte harmonie, ben je je bewust van de kleinste dissonantie in wat was, je mooiste symphonie.…

woord voor woord spel jij je leven schrijf je geschiedenis praat van je af markeren je tranen waar je was gebleven een ware getuigenis verre van laf woord voor woord verlicht je je zorgen verzacht je je pijnen vergeet je verdriet schonen je tranen wat was verborgen maar altijd blijft schrijnen… …ik wist het niet…

Ik ben het zat zoals iedereen over me praat, ik schijn zelfs de enige te zijn, die geen idee heeft waar het over gaat, maar ik voel ook als enige de pijn! Ze zeggen dat ik je moet vergeten, hoe dom ik omga met de situatie, ik vraag me af hoe ze dat dan weten, of betreft het puur sensatie?…

Je praat zo veel kan het wat minder Je praat zo luid kan het wat zachter Je praat zo schel kan het wat warmer Je praat zo snel kan het wat trager Liever vind ik je als je leest Ik vind je lief als je lacht Ik vind je zo lief in de tuin Bezig met bloemen als je zwijgt…

Als ik kon zou ik praten met de boom Als ik kon zou ik praten met de wolk Als ik kon zou ik stromen met de rivier Naar ik weet niet waar Dromen van ons samen Voor eeuwig en altijd Tussen bomen en wolken Maar ik zwijg tegen de boom En ik zwijg tegen de wolk En blijf waar ik blijf In stilstaand water…

als je onder vier ogen, intiem, verder praat zwijg je over 't weer.…

is; misschien weet het beven van mijn lenden meer laat de anderen maar praten met hun ontaarde woorden waarmee zij denken de stilte van hun dood te overstemmen maar wij, wij voelen ons nog steeds in liefdestalen thuis.…