Alle inzendingen over woorden OR vergeven OR kankeren

Vergeven is ook energie weggeven, die je angstvallig, zelfs gewoontegetrouw als vanzelfsprekend, bijna, maar vooral boosaardig vasthield, tot een breekpunt van inzicht en mededogen; zie je, dat je jezelf bijna al die tijd, had voorgelogen.…

Vergeef me, mijn leven, mijn liefde en toewijding, mijn interesse voor jou, zo ik jou lief heb en niet vergeten zal zo kan ik verder met jou in mijn hart, in geest en ziel Herinner de Tijd dat ik voor jou viel.…

Hij draagt je moeizaam pogen en wil je graag vergeven waar je telkens faalt en niet vergeven kan, nog niet. Vergeet je grote zorgen en je klein verdriet.…

terwijl we leven is er vergeven en dat zou ik dan ook maar doen want wanneer de dood is ingetreden is het een droom die laatste zoen…

De wolken branden in de lucht er is geen wind, slechts een zucht de rivier borrelt alsof hij kookt de natuur lijkt in opstand ik ga naar de rand van een ravijn om te zien hoe vergevingsgezind zij zal zijn.…

Vergeven is daar maar wat is er waar. Wie zal het weten. Vergeven en vergeten. Het leven gaat door. Tijd voor 't avondeten...…

Hoe ver moet je gaan een twee drie maal Hoe vaak niet zo bedoeld het een gezegd, het ander gedaan Hoe vaak beloofd om het weer niet na te komen Hoe lang laat ik met me sollen Ben ik nou echt zo dom…

Ooit heb ik op de zondagsschool geleerd -‘k was nog heel jong, hooguit een jaar of negen- dat wat ik deed vaak slecht was en verkeerd maar Lieve God die zou het me vergeven Op dat soort zaken werd ik getrakteerd des Heerdaags in mijn prille jonge leven Het werd me op de zondagsschool geleerd als knaapje, van pak weg een jaar of negen De…

De opdracht van Jezus om anderen te vergeven is juist op ons zelf niet op die ander gericht dat brengt de liefde op orde immers bij Hem weegt zwaarder de vergeving dan wat vergeven moet worden…

Gefrustreerde zucht maar liefdevol aangeraakt aan een hart vol smart.…

Maar plots heb ik de lente weer gezien en langzaam groeit vergeving zelfs misschien. Snelsonnet…

Vergeef me mijn egoïsme mijn onbegrip en afgunst vergeef me als ik in slechte tijden anderen de schuld geef van mijn ongenoegen mijn bitterheid ik vraag vergiffenis voor het feit dat ik als ik kwaad ben verdrietig of gefrustreerd mijn geloof verlies vloek waar ik zo tegen ben leer mij dankbaar te zijn voor de kleine attenties…

't Zit soms diep verborgen bedekt met haat en pijn 't worstelt elke morgen met waarheid of met schijn 't Zit vol hoop te wachten op erkenning en op recht die het leed verzachten met de Liefde onderlegd 't Hart kan niet echt stralen door een wond die open ligt als 't recht niet valt te halen blijft vergeving onbelicht Trots zal…

de rand van de stad nadert, het water rammelt al aan ingewanden dit stuit op bezwaren, onoverkomelijk, genadeloos men stelt geen vragen over de houdbaarheid van eeuwig het antwoord houdt zich schuil binnen de muren van de stad volgens de overlevering ligt daar een vergiffenis begraven…

Mea culpa Het is waar We maken fouten Geen levenslang we Blijven praten Geen eenrichtingsverkeer O heer We laten wat mensen zalven De aarde zal draaien Vissen blijven paaien En alles zal ooit verdwijnen Gelukkig nieuwjaar…

Een Roomse homo uit Schagen wilde de bisschop behagen Hij greep naar zijn staf en zoog hem af om daarna een biecht aan te vragen…

Wees maar eens goed boos, Een hele storm die in je woedt. Maar wees morgen afgekoeld, Enkel nog een herinnering aan de hete storm. Wees morgen afgekoeld, Door de liefde en steun die je van anderen voelt. Wees afgekoeld, Geen bliksemende ogen meer, Geen zee van vloeken meer. Wees afgekoeld, En zeg Sorry, Dan zal iedereens jouw storm vergeten…

Het is een oorlog niet te winnen, kanker vrat je op van binnen, te jong. Het is een gevecht bij voorbaat verloren, het is een ziekte die niet zou mogen horen, te vroeg. Het is een wedstrijd waarbij de winnaar altijd al bekend is, onoverwinnelijk onverwoestbaar en mensonterend. Kanker.…

Drie jaar collega Aardig en attent Sloom van lichaam en geest Een wandelend vraagteken Maar fel met woorden Snel met tranen Onrecht voelend in elke zin Altijd met dat rokershoestje Terwijl ze al vier jaar gestopt was Het zal wel meevallen Zei ik in maart Toen ze naar de dokter ging Kanker zei hij En haar leven was voorbij…

voor rian kanker een strijd tegen onzichtbare cellen chemokuren en bestraling volgen aanvallen!…

Ik heb mijn vader vergeven dat hij mij geboren liet worden, sinds ik mijzelf niet vergeven kan dat ik mijn dochters liet ontstaan. Ik ben schuldig aan hun leven. Alleen zij kunnen, later als zij hun schuld ontdekken, mij vergeven. --------------------------------- uit: Verzen van een vader, 1960…

Toen ik je daar zag liggen, Zwakker dan ik ooit had durven denken, Besefte ik pas echt dat er geen hoop meer was. Een brok schoot in mijn keel, Machteloosheid schoot naar mijn handen, En tranen prikten in mijn ogen. Nooit geweten, Dat het leven zo hard kon zijn.…

Die tijd was ondenkbaar Die oorlog zo hard verwonding voor eeuwig Je leven verzwart. Je ogen vergiftigd Eens waren ze blauw Het doet me zo’n pijn als ik terugdenk aan jou De hoop was verloren 't verdriet was te groot ik moest je zien sterven aan die ondenkbare dood!…

is een goede dood. Teplettervallen is een goede dood. Verdrinken is een goede dood. Zelfmoord is een goede dood. Elke dood is een goede dood. Maar de dood die je te wachten staat dat is een slechte dood. Altijd. ---------------------------------------- uit: Nagelaten Gedichten (1975)…

scheurde tot een rafelig patroon in uitgewoonde beddingen voelde hoe verlammende angst brekend krampte in een al zwaar geteisterde wereld ongezien zijn de natuurgebeurens van een al zwaar uit het lood geslagen stervend bestaan geen incidenten maar de kringen lopen niet meer in close harmony zingen schade lijkt beperkt maar kanker…

Kanker, Eén klein woordje Met zo'n groot effect. Eén stom woordje Van 6 letters groot Voor de 1 een scheldwoord, Voor de ander De Dood…

De ziekte die jij had, was kanker.…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

kanker terminale fase moeder ziet geel wachten op de dood onverteerbaar uit bundel "rouwkost" isbn 978 90 809885 2 1…

Moest kanker komen daar. Die vreselijke schok Al die vragen in je hoofd.. Toen ze het ontdekten Iedereen was verdoofd. Niemand die het verwachtte.. Elke keer 3 weken thuis. En je mocht weer naar het ziekenhuis Voor de zoveelste chemokuur. Al was het maar voor korte duur. Als ik bij jou ging slapen. Altijd wel gezellig.…