Alle inzendingen over ziek OR beter OR schat

Ik wou even zeggen Dat ik van je hou Dat hoef ik niet uit te leggen En als ik een keuze hebben zou Ging ik hier weg Samen met jou Die andere mensen hebben pech Ik hou meer van jou Dan dat ik van iemand anders zou!!…

Als bloesem in het voorjaar als dauw op een blad de maan in je ogen het leven als schat de glimlach op je lippen de glans van je haar een blik uit jouw ogen die ik zo bewaar de zee die wij horen een meeuw in het zicht ik schilder de plaatjes met mijn ogen dicht jouw hand in de mijne hier aan het strand een liefde voor leven doen wij…

heel diep, op het mooiste plekje van mijn hart woont mijn allerliefste schat...…

ik heb een probleem ik hou van jou…

Mijn schat in juwelen, parels of in woorden. De klank van je stenen of getik van mijn pen. Jouw omhelzing schittert in het duister. Elk metaforisch beeld brengt mij in het Zen. Iedere golf wat uitstrekt over mij heen. Het geruis van de deining tegen de kust. Deze schat is een ervaring van het heelal.…

ik zie je te weinig maar wat ben ik blij als ik je zie er zat een vlinder op mijn gordijnen gisteren een mooie vlinder en ik dacht aan jou die vlinder zat er echt terwijl het toch bijna winter is en er geen vlinders kunnen zijn…

je zit nu in Afghanistan bij je man daar waar je niet bij wilt zijn kom terug alsjeblieft je zit daar al te lang en je bent al te lang weg uit mijn armen het is koud in klote Kabul en nog kouder is het in Amsterdam zonder jou…

Richt je Naar je kern En vind De schat Waarin realistische Beloften liggen…

zachtere wanen we liepen de lange weg naar een zorgeloze toekomst winterzon in onze zomerharten we spraken dertien verschillende liefdesgoden hadden veertien mentaal gegronde aandoeningen en niet genoeg om echt te verdwalen achter dikke gordijnen vond ik geen beelden om jouw zachtheid uit te drukken in een ander woord dan schat…

We houden afstand: anderhalve meter We volgen deze regel op de voet Bij één of twee of drie werkt het niet goed Nee anderhalf: dat voelt een heel stuk beter Mijn vrouw zegt met een glimlach quasi blij Gezellig schat, je zit nooit zo dichtbij…

Zo heet die nare ziekte Die ziekte die spieren verzwakt Je kon niet meer lopen In je rolstoel weggezakt Hoe vrolijk jij altijd was Zullen we niet vergeten Na maanden tegen dit te vechten Heb je de strijd verloren Lieve meid het leven heeft je gelaten, je bent hier niet meer We blijven aan je denken, iedere dag weer.…

Met Peter zal het weldra beter gaan; als er een hart klopt dat nieuw leven pompt in zijn kinderbestaan. Dat dankzij een onbaatzuchtig donor geven de voorwaarde vervult voor een volwaardig leven. Thema: "Het zieke kind"-3…

Kritiek op eigenwaarde schatten, hoe je anders moet gaan leven. Hoe je anders moet gaan doen. Dat je beter anders schrijven kunt. Zoals geleerde mensen schrijven. Zoals bekende dichters dichten. Zoals criticasters feilloos doen.…

Je zegt doe dit, je zegt doe dat, je tikt me op de vingers en alles weet je beter, bovendien snauw je me af. Maar zal ik je eens wat zeggen schat? Zo zijn we niet getrouwd, kijk, ik ben een man van vrijheid ik wil ruimte voor mijn geest je beklemt me, snijdt me de adem af ik krijg het Spaans benauwd.…

starre ogen geklonken in barre paniek kijken mij aan ik schat behoorlijk ziek het vooroordeel zeer ernstig gewogen door een breed representatief publiek ik bouw dit gedicht vanuit vierkant omdat het mijn haarvaten raakt het wordt wel steeds smaller omdat mijn onvree bedaart ik eindig in kalme vrede zoals het God behaagt hij schiep ooit…

Zon, warm mijn hart Zon, vul mijn leven Zon, geef mij licht dat ik dóór kan geven. Wind, streel mijn geest Wind, laat mij zweven Wind, geef mij kracht Die ik dóór kan geven. Zee, spoel mijn ziel Zee, wees mijn steven Zee, geef mij hoop Die ik dóór kan geven. Aarde, wees mild Omarm mij nog even Geef mij wat tijd Om nog dóór te leven…

Ik ben ziek, ik heb kanker Mijn lijf voelt als lood Maar lang voel ik dat niet Want morgen ga ik dood. Het kan niet anders, het is goed En sterven doet geen pijn Ik drink een drankje en ga slapen Dat is zo wel fijn. Sta niet stil bij mijn dood Maar denk zo aan mij: Treur niet dat ik weg ben Want ik ben daarboven heel blij.…

dan alleen maar verliefd geloof me, ik ben het graag maar nu komt hij me te dichtbij alles is nu zo vaag voel me net een klein kind dan niet door speelgoed, maar door de liefde verblind Ik moet u vertellen tot mijn spijt ik ben ziek van verliefdheid…

de forse broeder met de harde handjes de trippelbroeder met de wollen wantjes de hoofdzuster, imperatief, vult massief de kamer dreigend met haar zwarte hamer gejaagd telt het infuus 66 druppels per minuut een half uur lang onrust een nieuw infuus: 7 druppels per minuut traag geruststellend getik kam en zakdoekjes vallen oprapen? vergeet…

' - niet ziek, maar slinks ontsnapt aan financiële moeilijkheden. De waarheid of riooljournalistiek? Wat het ook zij, 't is ongeneeslijk ziek.…

Je mag homo’s voor zieken uitschelden Dat bepaalde vorige week de rechter Daarop protesteerden de homo’s echter Door zich massaal ziek te melden Toen ik maandag op mijn werk verscheen Was ik helemaal alleen…

wordt maar gauw beter.…

Ooit was het mooi Een leven zonder verdriet Toen gebeurde het en nu kan ik het niet Die verschrikkelijke dag Begon de doodstrijd Het was over ik was mezelf kwijt Ik heb mezelf gevonden Diep in mijn hart Tussen angst en eenzaamheid Een plek zo zwart.. Deze nachtmerrie Die nooit stoppen zal Mijn leven Eindigt in een diep dal…

Bewegingloos wacht ik op het helende voorbijgaan van de nacht de oude comtoise meldt drie-en-twintig uren en dertig minuten in één gongslag Mijn God, wonderen bestaan.…

De stilte lijkt gevallen Het einde van mijn geloof Hoe hard ik ook om hulp roep iedereen lijkt doof Blijkbaar spreek ik verwarrende taal niemand die me kan begrijpen Geen mens die zijn hand uitreikt Ik ga hier geheel alleen aan bezwijken Gebroken tranen slenteren over mijn wangen Mijn geloofwaardigheid volledig verloren Mijn lijf boeit…

Er waren eens twee konijntjes Die hadden overal pijntjes  In hun buik en poot O, we gaan vast dood Schoolziek, zei hun moeder fijntjes …

Ik heb zo veel geprobeerd en gedaan, zodat het maar beter met mij zal gaan. En dan komt de dag ….dat je naar de keuring mag gaan: “Deze ziektes bestaan niet!” of “Ze zijn niet progressief!” of “U kunt vast nog wel wat werken”, zeggen ze poeslief. Pijn en moe tot op het bot en een lichaam van lood en blijkbaar ook geen rechten.…

vanwege ziekte van de dichter heden geen snelsonnet! Redactie…

Ik lig al dagenlang met griep op bed. Ik hoest en proest en stink uit al m'n gaten. Collega's heb ik in de steek gelaten. Hoe moet dat, woensdag, met m'n snelsonnet? Vandaag is er van mij niets nieuws te lezen. Nog even wachten, tot ik ben genezen.…

een ziekenhuis een kamernummer en heel veel genummerde spuitjes heel veel wit van lakens en schorten en zijn gezicht een bel die niets doet behalve vervelend teuten bezoek dat meelijden veinst maar zich niet kan inleven en ik die wacht op beterschap…