Alle inzendingen over zon OR beloftes OR versmelten

scharrelen en dwarrelen bedekken en bevlekken jagen en vervagen geuren en verkleuren verzachten de gedachten omwoelen het gevoelen Fel gekleurd bij zonneschijn vervagend door de nevels Winden vol venijn plettend op de gevels spiegelglad op wegen zacht glinsterend in de regen ik tol mee in ieder blad het ritselende leven door zo…

het transparante vermijden, om dan toch met geijkte keuzes hun welgevallen beloftes te bewaarheiden…

Zijn passie voor ons in handen van liefde weent nog Zijn stervensnood het voorjaar brengt beloftes de winter preekt geboorte…

Ik voelde mij als een maan die zichtbaar werd door het beschijnen van de zon mijn ware leven ontwaakte sereen waar zoete melodieën weerklinken vervlogen op de adem van de wind jij hebt de fundamenten weggeslagen het zwarte tot puin geslagen voel mij gelukkig gegijzeld door hartstocht een versmelting van ons beiden en ben blij…

Als schimmen uit het donker van gebrande Siena tegen oker gele achtergrond kwamen twee zielen samen om te versmelten met hun ceruleum blauwe schaduw toen de zon zijn gouden gloed liet vallen en hen teder aanraakte op hun donkere gezichten als schittering, die hen veranderde in reizigers in ruimte met kleurschakeringen als goddelijk geheel.…

het regent tranen de treurwilg schreit haar verdriet versmeltend moment…

Van beloftes die beloftes bleven maar niets vulden en de kleuren achterlaten van herinneringen die niets meer verwarmen of wakker maken. En waar vergeten afscheidswoorden niet meer zijn dan een laatste regel waar niemand meer op wacht.…

En dat er steeds weer nieuw leven is: kinderen, bloemen, knoppen in de herfst, beloftes die ooit gehouden worden, al moeten we nu nog wachten en dulden.…

beloftes werden gedaan op windstille dagen gepassioneerde nachten laten ons nu geeuwen steden betraden we met gretige nieuwsgierigheid ik herinner me de dame met een zwarte hoofddoek bijna ongepast in de felle zon ze verkocht rozen in een mandje jij kocht ze gul strooide ze over mijn lichaam in de nacht die kwam ach, ze waren…

Er zit een zwart engeltje vast in het restje drank op de bodem van mijn glas Ik drink graag, een glas is fijn gezelschap, net familie, Familie Dat zwarte engeltje ben ik Het is mijn goede ik, mijn liefde die vastzit op de bodem van jouw beloftes die jij niet kon houden Ach, een beginnersfout Beloftes die je breekt zullen jou breken…

Herinneringen vergelen als kranten in de zon. De prinses is gestorven. Als scherven van beloftes krassen de kraaien in het stille winterland. Ik pluk de laatste adem van je lippen. De prinses is gestorven.…

Een wolk van een zoon. Het kon niet op. Waar had ik dat aan verdiend? Vijftien jaar later. Heroine nam hem over. Zevenentwintig jaren lang. Hoe lang zal hij nog leven? Al die tijd. Wat ben ik bang. Hij overleefd elke dag weer Ziek ruzie bedriegen geldpinnen. Boodschappen schoonmaken Over en uit. Goede beloftes.…

van en zing een vrolijk lied en hoop dan dat de zon je ziet dat maakt je blij en zorgt dat je geniet…

Teveel verdriet om te huilen Teveel woede om boos te zijn Te leeg voor de stilte En te donker voor de warmte van de zon Maar na de droge tranen en de grijze stilte Klinkt er muziek in de groene bladeren Brengt een frisse lentebui de kleuren van de regenboog En schieten bloemen als nieuwe beloftes uit de aarde Een slak kruipt dwars over het…

Het niets versmelt zich met de sprookjesprins En wordt ook door begeerte aangeraakt. Nu, niet verliefd, maar toch wel enigszins. Het niets komt uit de slaap en de begeerte Uit niets. Verschrikkelijk zijn deze drie. De zon is dof, de wereld omgekeerd, Er zit een haarscheur in de harmonie.…

enkel gerucht wij gaan in elkaar verdwijnen dat is wat de liefde wil versmelting van geesten en lijven…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Tot een twee-eenheid versmelten onze lichamen, in deze liefde zo intens en zo puur.…

tussen drog en droom rijdt werkelijkheid haar scheve schaats ik wil niet dat mijn hunkering in helderheid op gaat ik neem je hand steel je vingers maar geef jou geen kans kus je lippen roze rood en bijt de smaak van bloed pel mijn sluiers één voor één ontdek de warme vloed door vuur versmelt mijn naakt met jou en dan voorgoed…

Is het nu zomer, is het nu herfst want zon en regen, wolken en licht spelen krijgertje alsof het verwende kinderen zijn die niet goed weten wat ze willen.…

Door een mond geworpen, opgevangen door het hoofd Mooie woorden, zinnen Ik dacht beloftes, nooit geloofd Denken en verwerpen, doen Woorden terug, of toch een zoen?…

als de zomer te warm is de winter te koud de herfst niet wil kleuren lente beloftes niet vervult dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik het vijfde seizoen…

Geen woord van de keizer dan de gescheurde beloftes, het te hete waterbad en zijn schroeiende woestijn in weer andere zuiden. De rotte appels rolden zo van de bomen, rijpten nog een hele zomer na en haar polsen bleven de drempels over glijden. --------------------- uit: 'Zone', 2005.…

Afspraken, in passie snel gemaakt beloftes, even licht en vlug gedaan meegenomen in een zilveren wind in banen van licht van zon en maan Langs sterrenhemels en planetenstelsels verstrikt, verward, verloren geraakt tussen vele vertelsels op heet zand, in heerlijk warm water Schat, geloof mijn handen geloof mijn lippen en mijn ogen ik…

in chaos en levensloze melodieën, mijn handen zwijgen zoals mijn lust om steeds weer die adem te proeven die ik verafschuw met loze beloftes…

De lucht kleurt rood boven de stad en de huizen in het mysterie van schemer gehuld Mysterie - roerloze aanwezigheid waarin elk in alles versmelt Maar eenzaam gaan de mensen want in hun afgescheiden zelfbeeld gestold in een aldoor hunkeren naar een zon die hen van hun onbehagen verlost De lucht kleurt roder vurige schoonheid vlam…

mag ik je golfslag voelen de zee van warmte koelen met hier en daar een blokje ijs dat snel versmelt bij raken natuurlijk op de heetste plaatsen daar waar de zon je heel gevoelig kust en ik je passie tijdens nachtelijke uren blus ontspan maar in genieten je tepelt eindeloos cool maar straks als vloed het zand weer gaat begieten…