Alle inzendingen over zondagmorgen OR klokken OR ontwaken

ik sta voor het raam en ben alleen mijn adem wasemt op de ruiten geen vogel die ik al hoor fluiten het is zo vredig om me heen alles slaapt, het is nog vroeg stil dwarrelen vlokjes naar beneden vormen een sneeuwwitwollen laag nog door geen mens of dier betreden maar niet voor lang, de klok slaat zes de mensen zullen gaan ontwaken de dieren…

Het was op zo een koude zondagmorgen, de stramme handen heiden traag de klok die boven in de toren wakker schrok en begon een wijsje zo lang verborgen, want door de week slaat hij de stille uren die vertellen van vergeten en voorbij van de houten banken, de mijmerij van de jaren in zijn zware muren.…

Ik wil dat de klok stil blijft staan, Zodat het uren en uren door kan gaan. Maar dan ineens uit het niets, Gebeurd er iets. Ik begin te ontwaken, Waardoor ik mijn droom moet staken. Met een glimlach loop ik die dag rond, Terwijl mijn tong speelt in mijn mond.…

zij grazen vredig deze zondagmorgen hun huid licht op glanst in de voorjaarszon een suizelwindje voert uit de verte klanken aan van de oude dorpskerk als oproep tot gebed het groene lover omlijst koeien in hun wei…

Op zondagmorgen is het pas genieten wanneer de hagel rond de woning jaagt of als er stormwind in de schoorsteen klaagt en regen maar niet stoppen wil met gieten. Zo’n zondagmorgen volgt een vaste rite: (ja nu al weer dik vijfenveertig jaar) We liggen knus te dromen naast elkaar en voelen ons wat dat betreft elite.…

zachtjes is alles uitgegaan ook het licht keek op de klok waar hij stil was blijven staan stilte voelde angstaanjagend in donker zwart zou ik de eerst ontwakende zijn met eenzaamheid pijn op geheugen en tast ben ik naar buiten gegaan zelfs de wind had in vlagen stapjes terug gedaan zonder beweging of ander teken van…

kerk klokken verbreken de stilte tussen ons…

Maar, mocht zo'n klok eens even haperen en dat komt nogal eens voor, U bent dan niet meer bij de tijd want die gaat altijd door.…

Honderd klokken klinken in mijn kamer rondom. Jarenlang oefende ik het mechaniek te lezen de haperingen te zien en verloren uren te genezen. Omdat ik dokterde en minutieus recht maakte wat krom was heb ik bij de tijd niet stilgestaan. Tot je om 23.14 uur bij me bent weggegaan.…

Het zal wel ergens goed voor wezen De klok een uur verzet En was het nou nog 1 klok Maar dat is het ‘m nou net In elke ruimte staat zo’n ding Zelfs een paar, nee ’t is geen grap Ik loop me werkelijk de zenuwen Ben ik beneden aan de trap Moeten er nog meer van die dingen Aangepast aan zomertijd De mensen zijn in al hun besparingen De realiteit…

De klok vooruit, een uurtje maar en toch, da’s zeker en zonneklaar zijn de verslapers onder ons, ook een keer weer daar, want: De klok een uur verzet, is niet alleen dikke pret, maar geeft een ander gevoel aan je lijf, dat zich verzet.…

tik tik tik onverdroten graf tik tik tik het lijkt langzaam maar de wijzers lopen in een draf naar de tijd in vergetelheid en dan val ik in slaap aan de tafel waar mijn moeder eens zat tik tik tik mijn moeder en ik…

In Dronten sloeg de klok op hol, midden in de nacht! Het dorpsplein liep al snel vol, want niemand had dit verwacht! Hulptroepen werden aangewend om toch die klok maar te laten zwijgen Het mocht niet baten, wat men ook poogde de klok bleef uit alle macht beieren!…

tikt weg onverstoorbaar knipt de klok door virale pech…

De klok, is het een ding, of is het een begrip. De wijze zal het U vertellen, van die wijzers, van het draaien, van het alsmaar uren maaien. De klok, rechtvaardig of niet, maar onherroepelijk.…

Ziedaar, het bloemt en bijt in lentebuien Vol witwes levenslust en avontuur Al raakt zij licht van slag en overstuur Van hamerkussen en de klokken luien Haar caput leeg met lente in de bol In vuur en vlam in vreemde legersteden Met jan en alleman te snel tevreden Zij is een vrouw maar toch geen toverkol?…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

in de schaduw ben jij voor mij geschapen zie uit naar jouw vragend licht dat ontwaakt mij uit levend slapen op herademen gericht het duurde maar even de nacht brak aan ik droomde verder op de verduisterde maan…

Langzaam ontwaak ik uit de diepte van een slaap. Ik kijk en bevat de ruimte die me omsluit. Zachte pastelkleuren dringen zich naar binnen. Ik kan ze niet weren, ze worden steeds sterker. Kleuren ordenen zich en ik ontdek de vormen waartoe ze behoren.…

Ontwaken uit toevallige omarming die verlangen deed naar steeds weer opnieuw die glimp van jou je warme zachte flanken verdronken in bloedstollend mooie ogen verloren dit ongeboren kind en jij die jeugdig onverschillig in mij dit craquele veroorzaakte…

Mijn raam wijd open naar de vroege stilte luisterend bedenk ik dat jij nog wel zult slapen Ik hoop dat ik in je droom zit Het water in de vijver rinkelt zacht een tortel trekt met klokkende geluiden de aandacht van poes Zijn onwetendheid zal hem beschermen Dunne witte flarden in het blauw en de wind, zacht ademend nauwelijks aanwezig…

geopende venster de dauw lag nog druppelsgewijs op de zachte bloemblaadjes wijl overal verspreid roze bloesem aangedragen door de wind op de tuinaarde was neer gewaaid na een verfrissende douche stapte ik verkwikt in mijn kleding deed mijn schoenen aan en liet de deur achter me in het slot vallen de intensiteit van het prille het net ontwaken…

terwijl mijn stof nog door een zware deken wordt toegedekt blijkt in de hemel een nieuwe maagd geboren; naïef nog en onbevlekt waar droefenis heerst blijken bloemen te groeien terwijl houten planken nog moeten worden gezaagd zie ik elders al leven bloeien zelden ervaar ik bij het sterven van de winter de lente zo vroegtijdig ontspruiten…

In alle vroegte doen je dromen je ontwaken door met goud te strooien over het uitzicht vogels vliegen al kraaiend over want de stad is nog in slaap zacht kust de zon het aangezicht stilletjes golft het vochtige gras aangeraakt door de ochtendwind gaan sprankelende parels op in het grotere geheel…

Gevangen in een eenrichtings gang van de kringloop aller dingen, in de herfst van mijn bestaan; verstand langzaam de overhand krijgt over de - primitieve emotie, die zonder natuurlijk onderhoud verstek laat gaan; ik m’n herfstig lijf besla om winterhard ‘n levens winter te doorstaan; - besef ik dat de werkvloermens onderweg…

Ontwaken in weer een nieuwe dag kijkend door mijn raam waar ik zoals in een spiegel mezelf zie staan. Als een stille schaduw met vragende ogen ademloos kijkend naar het ochtendgloren bij het ontstaan van een nieuwe herfstmorgen.…

Langzaam komt het licht van een nieuwe morgen in stilte ontwaak ik uit mijn droom en wordt losgemaakt van herinnering. Waar ik een glimp zag van heel lang geleden goed verstopt achter mijn hart nu roept de nieuwe morgen gaat mijn droom vervagen.…