24452 resultaten.
Nog één keer je stem
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.148 mijn sleutel niet langer aan jouw bos
De trein is nog zo goed als leeg
ik roep aarzelend toch nog je naam
je ziet de tranen die ik weg veeg
mijn vraag aan jou hangend uit het raam
Mag ik je alsjeblieft nog één keer bellen
ik zal dat niet doen om je te storen
want ik heb toch niks te vertellen
maar dan kan ik wel je stem nog één keer horen…
Bericht aan de reizigers
poëzie
3.0 met 177 stemmen 30.521 Bestijg de trein nooit zonder uw valies met dromen,
dan vindt ge in elke stad behoorlijk onderkomen.
Zit rustig en geduldig naast het open raam:
gij zijt een reiziger en niemand kent uw naam.
Zoek in 't verleden weer uw frisse kinderogen,
kijk nonchalant en scherp, droomrig en opgetogen.…
Zwart van nacht en ontij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 leven breekt
onder mijn handen
in losse verbanden
gedachten sporen
niet meer goed
blijven staan op een perron
terwijl de trein
maar verder raast
naar het volgende station
zie het zwart
van nacht en ontij
door het raam van de wagon
rij de wereld
in de wielen met mijn
steeds eenzamer bestaan
er komt een halte aan
kan de noodrem…
De laatste Trein
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 567 Gevangen, wachtend op de laatste trein.
Strijd om leven of dood, wachtend op de laatste trein.
Angst voor de toekomst, wachtend op de laatste trein.
Hoop op bevrijding, wachtend op de laatste trein.
Opeengepropt in een kleine barak, wachtend op de laatste trein.
Wachtend om uitgekozen te worden voor Auschwitch
met de laatste trein.…
Over indulgentie.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 175 Je beoefent toegeeflijkheid,
scheldt de ander “zonden” kwijt
en veegt die onder het bloemtapijt.
Dat gedoe over “zonden”
heb ik altijd al “zonde” gevonden.…
Tour de France
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.003 De "trein" van de Tour
wordt opgehouden door
de trein op de rails.
De trein op de rails,
reed misschien wel op
tijd, maar de trein van
de Tour, raakte wél
seconden kwijt!…
Beklemmend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.308 Mijn dagboek is volgeklad
Morgen is een open einde
Op de trein volg ik de stroomdraden
De dunne boog neerwaarts
Ze zingen onbestemd eentonig
Sneeuwvlokken smelten op het raam
Shaduwvlakken schuiven over het gelaat
Een donkere woede zet me klem
Snoert de strop om de strot
Tilt me op
Laat me los
Tot ik oplos in een luchtbel
Alles gaat…
Onze plek
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 408 duur is
en dromen vergaan
en toch kijk ik steeds uit het raam…
De laatste trein
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 253 met geboorte en jeugd
rijtuigen met beslagen ramen
de kussen en afscheid in tranen
ik hoor en voel de lucht
al dikker worden bij
zijn nadering van het station
maar in lichte flitsen
van ogen en gezichten razen
wagons in volle vaart voorbij
laten mij alleen
gestrand op een donker perron
zonder trein op weg naar de zon…
Voorbij de achterkant
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 659 In gedachten tover ik een lach
op zijn achterkant
Fantaseer ik een glooiende zon
zakkend achter de bomen aan de horizon
van een typisch stukje heideland
...Denk aan het mooie van een zeeuwse kustlijn
aan verse, nog onbelopen sneeuw op een schoolplein
Of aan: gewoon een blik op de stadslichten
vanuit het raam van de laatste trein
Want hoe…
station Alkmaar
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 129 de blikken van stille mensen op het perron
vertragen de trein
hun slappe armen houden de wijzers
van de stationsklok tegen
ik draag geen bloemen
onaangenaam dwarrelt koude lucht op
ik denk aan de gesloten blinden
stof dansend in zonnebanen
over het bed met de koperen spijlen
vermomd als de maan herken ik haar
achter het beslagen raam…
KEER WEEROM
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 232 Je voetstappen
door de stille
verlaten straten
waar sommige ramen
streepjes lamplicht
doorlaten
het geluid van de stilte
neemt met je gedachten
een loop
je indruk achtergelaten
hoop
plaveisel tot kiezels en zand
groots naar klein
neemt mij bij de hand
in de verte het geluid
van een voortgaande trein
die zijn eigen spoor…
In goud gelijst
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 434 perron maar
als de treinen langs
me flitsen weet ik
dat je altijd bij me blijft…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 455 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Zonneschil
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 675 Lege woorden
Levenloze gedachten
Doffe vonken
In lege nachten
Glinsteringen boven
Vormen in donker
Vrij van blaam
Vrij van zonde
Zonder zonde
Zonder vragen
Zo zonde
Zonder nachten
en
Zonder dagen…
Trein 02
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 229 regendruppels
glimwormen
onhoorbaar
door de ochtendduisternis
nieuwe passagiers
beladen de trein
met frisse lucht
Waalse vrouwen
verkakelen de rust…
Kerk
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 267 ging ik niet
was het een zonde
zonde van de zon
op zondag…
Het Raam
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 1.583 Verborgen achter blonde haren
een longdrinkglas tussen de lippen
zat ze roerloos op haar stoel
verzonken in stille gedachten
naar een onzichtbaar iets te staren
da as van haar sigaret te tippen
haar ogen zoekend naar gevoel
een hulpeloos wanhopig wachten
zo zag ik haar achter het raam
een hand als steun onder haar kaken
moest de harde pijn…
Raam
gedicht
2.0 met 44 stemmen 10.917 Maar tussen raam en sponning is de kier
te klein en ook te ver, - hoewel het licht
mij niet geheel en al wil buitensluiten.
---------------------------------------
uit: 'Bzzlletin', 148, 1987.…
Ramen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 285 De strijdende man
kan
z'n wapentuig
niet meer afzetten:
een glimlach
beantwoordt hij
met een van oorlog
doordrenkte blik;
liefde
weerspiegelt
de dood;
leven
apathie.
Eenzaam schreidend,
vrij van lust,
z'n harnas is z'n huid
ijzeren construct,luchtdicht;
lede ogen-
En als hij met ontwapende blik,
als een kind
-de onverwoordde…
Dat raam
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 900 Allebei aan onze kant van het raam.…
DE RAMEN
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.039 De ramen staan vol heiligen,
gemiterd en gestaafd,
gemartelaard, gemaagdekroond,
gehertoogd en gegraafd;
die 't branden van het ovenvier
geglaasd heeft in de scherf,
die, glinsterend, al de talen spreekt
van 't hemelboogs geverf.…
het raam
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 360 het raam treedt terug
en laat zijn gezichtsveld
achter schutting van
verborgen niet geplukte dagen
het gevoel van verloren hebben
ik zal achterblijven
in niet gewonnen lichtresten
zelf zag ik de herinneringen in het venster…
Uit het raam
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 286 Ik zou wensen dat het voorjaar kwam
Het geel en goud komende dagen omarmd
Nu vormt het weer nog steeds een dam
Zonder dat dit ons gemoed verwarmt.
Want de lente is als een mooie droom
Hoe sterfelijk is ook het heden
Is als levendige muziek komt op stoom
We trekken voorwaarts en weg uit het verleden.
Verwarmen met groenere takken en zachte…
raam
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 489 in de kamer vol rook
hoor je wel stemmen
maar ziet geen een gezicht
later,veel later
herken ik mezelf
terug
in een spiegelbeeld
of een raam
later,veel later
trekt de rook langzaam weg
maar het is stil
veel en veel te stil…
Bij het raam
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 258 De tijd is oud
ik strompel door de dagen
de rug gebogen
mijn gemoed is zwaar
Ik ben
zoals dit
bijna dode jaar
en al mijn daden
worden streng gewogen
Mijn lentes waren
licht en onbezonnen
in alle zomers
was ik
lui en loom
En menig herfst vervloog
als in een lange droom
nu is de winter
aan zijn overval begonnen
Het is te kort…
Het raam.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 498 Plots
Loopt een van hen naar het gesloten raam,
Tuurt met beide handen als kijker
Richting duisternis waar hij staat.
Voorzichtig hopende dat zij zich vergist
En geen mens haar stoort.
Dus
Trekt zij vastbesloten de gordijnen dicht.
Niemand gezien maar uitsluiting van mogelijk.…
uit mijn raam
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 310 mijn raam
de schemering had inmiddels toegeslagen
een late zon deed de dag glorieus vervagen
oud brood in hongerige eendenmagen
smaakt naar meer en dus kijk ik
morgen weer, uit mijn raam…
Het Raam
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 219 Zo zag ik haar achter het raam
een hand als steun onder haar kaken
moest de harde pijn verzachten
ik keek haar stil als altijd aan
't zelfde gezicht een andere naam
ik verkeerde tussen slaap en waken
zat zij misschien op mij te wachten
was dit de waarheid was het waan?…