16607 resultaten.
God is Licht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 In Licht is Waarheid.
In Waarheid is Wijsheid.
In Wijsheid is Licht.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
meer dan een kennis was je
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 314 Ontmoeting
Op een morgen ontmoette ik je,
een zonsverduistering
die aan mijn tafeltje voorbijging
een eeuwig ogenblik lang.
Vanachter mijn kopje koffie
op het terras aan het strand
zag ik je naderen en wist
je herkende mij.…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Op 1 met Astrid Joosten en Paul de Leeuw
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 63 Ze gaan het programma opleuken
Ons leiden naar een prettig weekend
Op 1 vanavond voor het eerst
Astrid Joosten en Paul de Leeuw
De man van de wisselende contracten
Zij de vrouw van de vaste tv-baan
Is het 2 voor twaalf voor op 1
Met ‘de schreeuw van de leeuw’
Of gaat hij de duo’s ‘ranken als stars’
‘Kan niet waar zijn’
Langzaam…
In weerkaats
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 94 ik zag je
dansen op
de zwarte
lijn die de
gouden glans
als schaduw had
alleen je ogen
twinkelden
in weerkaats
het ongeziene
priemden stralen
zonder eind
met jouw
pirouettes
bouwde licht
zijn cirkels
in piramides
tot de hemel
waar zij
in ontmoeten
het sterrenlicht
begroetten
in de blauw-
gouden kleur
die zonder
zwarte…
Memento (N.a.v. de aanslagen in België op 22-03-2016)
gedicht
2.0 met 2 stemmen 1.724 Woorden lijken te breken,
op de barricades van terreur,
lijken te verdwijnen,
in de vuurmonden van semi-automatische geweren.
Woorden dreigen te vervallen,
tot een allesvernietigende kracht,
klaar om de aarde verschroeid te maken,
onbruikbaar voor verder leven.
Waarom? Had Hij aan Zijn Vader gevraagd?
maar Die had enkel gezwegen,
slechts…
Zingend hart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 51 komt nadert mij
met liefdevolle aandacht
wie lezen kan en wil
't zingend hart
in vreugd en smart
dat schone druppels vangen mag
och zie de sombere
bossen
waarom de ranke bomen zwiepen
de vijver bedekt met
mos en waterlelies
in koele gouden dagen
van juichend welbehagen
de stille ongerepte
plekken dat mij rukt uit
bange overheersing…
de offergave
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 81 de boterlampen
verbannen de duisternis
enig in haar soort…
Avond….
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 54 Een kleurrijk afscheid
van de dag.
Kaal de bomen, het
zicht steeds meer.
De wind houdt nog steeds aan
er lijkt geen einde aan te komen.…
Vrij kind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 (voor Astrid Lindgren)
Ook al verliep je jeugd niet zo soepel
als je had verwacht, beperkten je ouders
jou in veel van je vrijzinnigheden, gooiden
ze gewetenloos zout in je kinderlijke wonden,
lachten ze om je intense huilbuien, grepen
ze de zweep wanneer je mistig iets verkeerd
deed, bekten ze je af als je om snoep vroeg.…
Hij zag het licht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 486 Hij zag het licht
Zij zag het ook
Tot hij het knopje
Ineens bewoog
Lopend in donker
Viel ze over iets heen
Maakte ravage
Deed pijn aan haar been
Licht werd aangeknipt
Man zegt; wat nu
Zij zegt; ik lig op de grond
Wel sodeju
Het licht is die nacht
Niet weer uitgegaan
Zij was bang
Opnieuw onderuit te gaan
De blauwe plekken …
De wilde wingerd
poëzie
4.0 met 1 stemmen 383 Een krank en schamel hout,
Het minste van het woud,
Door iedre wind geslingerd,
Reikte ik mijn ranken uit,
Weerstaan, maar nooit gestuit,
Een dorre wilde wingerd.
Geen mens die naar mij zag.
Al waar ik kroop of lag,
Mijn groen ging alles dekken.
Tot in dit woest revier
De goede hovenier
Mij wijs kwam stekken!
Hij plantte me in zijn tuin…
Zonsverbleking
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 162 Wat kijken al die mensen toch omhoog
Wat kan in godsnaam zo belangrijk wezen
Wat er toe doet is in mijn tweets te lezen
Wat zoekt men dan toch aan de hemelboog
Nieuwsgierig heb ik toen omhoog gekeken
En met mijn blik liet ik de zon verbleken…
Ontsprongen kracht van zonsverduistering.
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 238 Waar stilte tijdelijk is, zonder ommekeer,
gaf de maan een gedwongen aardatmosfeer,
een moment van rust, verborgen kracht,
alsof men zweeft in constante nacht.
De zon in heel haar pracht verschijning,
stralende warmte, minachtende verdwijning,
donkerte in kilheid vervalt het gemoed,
schijnbaar uitzichtloos, bevangen voorspoed.
Niets is standvastig…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.181 Iedere morgen na het nachtelijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
In de tuin
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.283 Gelderse rozen met hun koele
Ballen lichten de hemel toe.
Seringen waaien paarse zoele
Geurige schaduwen, gril en moe.
Aan tengre boompjes, haast nog schuil,
De witte zuiverheid der rozen;
Midden in hun half open tuil
Besluiten zij hun schuchter blozen.…
Gedachten jagen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 165 Als onweerswolken
Vol donder en bliksem,
Dreigend zwart getooid met
Verraderlijk zilveren rand,
Jagen oncontroleerbare
Gedachten door mijn brein -
Ze gaan er met mijzelf vandoor,
Zonder dat ik ook maar een moment
Boven mezelf word uitgetild -
Gedachten jagen,
Gedachten jagen,
En laten mij dingen doen
Die ik van mijn leven…
Nacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 Het is de nacht
die luister geeft
aan het gefluister
wat zacht
wijkt naar ruimte
en zwicht
voor de druk
van het ochtendlicht…
't lievertje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 kalverstraat/hoek spui
zij staat stil, kijkt naar het schikken van bloemen
rustig herfstgevoel kruipt langs bladeren omhoog
plaatst zich tussen zonnebloem, hortensia
als schaduw van een laat zomerse dag
een vent, een zwerver op afstand kijkt
zij kijkt verlegen weg
zijn tekst blijft hangen in het stadsgewoel
aandachtig, charmant, intelligent…
Wolken schuiven langzaam.....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 120 Daar waar de lucht hemelsblauw kleurde,
de bloemen hun geur afgaven als bezwangerde lucht
schuiven donkere wolken langzaam maar zeker
over de stad.
Maar gisteren, scheen de zon, zoemden de bijen
geurden de bloemen, dat WAS, NU is het donker,
zie jij het ook?…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 4 stemmen 551 Iedre morgen na het nachtlijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
Alles tot niets gemaakt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 761 Namen
worden vergeten.
Het bestaan
zal vervagen als een dwalende ochtendmist.
Diep in het geheugen wegzinkende herinneringen
zullen het zijn van ons wezen terugbrengen
tot iets wat ooit was,
maar nooit meer zal zijn of worden.
Alles wat was
en zou zijn
werd ons ontnomen.
Alles
wat was
werd tot niets gemaakt.…
[ Moeilijke vragen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Moeilijke vragen
zijn niet leuk, je stelt ze niet –
aan jezelf, of wel?…
Gedichtenhemel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 Als er een hemel is
waar zielen vertoeven
na de dood of misschien
ook ver van hun lichaam
kan dat alleen maar de poëzie zijn
de ontmoetingsplaats
van levende zielen
met oude zielen
wier pijn niet meer hier
en nu bestaat maar
als evenbeeldig…
Alleen, niet alleen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Ik preek niet, ik ga mijn eigen weg
Niet echt, want waar ik ga is al een weg
Ik preek niet, ik heb gemengde gevoelens
over wat ik weet. Ik ben niet bijziend
Ik preek niet, ik werp ankers uit, duizenden
boeien overal in zee voor wie rusten wil
in vertrouwde woorden
en samen mens wil zijn
Blij, dan samen gelukkig
Verdrietig, dan samen verdrietig…
Facetten en face
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Jouw foto aftastend, wie je was
is mijn fantasie, er is geen contact
met jou in dat bloemenveld bij Merano
Je keek mij vragend aan
op dat ogenblik, op deze foto
van mijn en jouw gedachten
sindsdien tijdloos
ingevroren op de rand
van een zwarte eeuwigheid
Ook mezelf aftastend
in de spiegel, zie ik wie ik lijk
te zijn en niet wie ik wil…
Jij zegt de woorden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Papa, jij weet waar het pijn doet
ook al was je er niet bij
Jij vraagt altijd precies
naar iets belangrijks dat
anderen niet hebben gemist
in mijn verhaal, een terzijde
van het pad, een diepte
waar ik omheen vertelde
gevoelens die ik mijd
omdat ze jeuken in mijn hoofd
en littekens die ik bedekt houd
Jij begrijpt het allemaal
al voor…
Pop-up
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 De machinist schrikt, en ik
ben niet mezelf, mijn duim
drukt op de rails
Het is een van de triljarden
tijdelijke toestanden
van mijn bewustzijn
waarin alles mag en kan
in de kindertijd
van het heelal
Geen jij of ik
hoe echt is dat?
Een groene deur
is ook maar kunst, gemaakt
van een stuk boom, tentoongesteld
in pop-up museum aarde…