Alle inzendingen over zwane OR zwaan OR vijver

Midden in de nacht brengt een zwaan majestueus licht in het duister…

Twee zwanen rusten overdag op een fietspad ongeroerd totdat…

De polders zijn vol zwanen in vergadering. Plan voor nest zoeken?…

Zwarte zwanen zwemmen als zwevende schimmen door mijn hoofd Geruisloos drijvend op de rivier van mijn ziel Ik heb eigenlijk nooit echt geloofd Dat hun aanwezigheid mij zo zwaar beviel Rustgevend maken zij rondes zonder geluid Stromend zwart water als ondergrond Het leven staat volledig uit In het donkere verbond Zwarte zwanen zo machtig…

Als er één stilleven schoon is, dan is het er wel één met de fascinerende zwanen. Weinig of geen KLM in de lucht, maar de zwanen kwamen met een prachtig machtsvertoon uit de startblokken. Het is schitterend, wat brengen ze een kracht teweeg met hun enorme vleugels.…

Van verre komt hij aan, Stilletjes grijpt hij naar mijn hand, Een mooie zwarte zwaan.…

in het verre grauw bewegen drie dotten wit - zwanen grazen daar…

droom witte zwanen zwevend op sterke vleugels samen in een vlucht…

[Haiku] Met trage slagen doorbreken zwanen de nacht als lichte dromen.…

[Haiku] sierlijk als zwanen glijden lichtende nevels over donker land…

Twee zwanen drijven statig voort over het water in hun witte verenpracht!…

drie wilde zwanen volgen kust en waterlijn geplaagd door de wind…

twee zwanen kwamen over ik bleef gewoon staan en voelde de kracht van hun vleugels door mijn lichaam gaan twee zwanen naar het westen vrijwel op een lijn vastberaden naar een bestemming die daar ergens moest zijn lang bleef ik staan staren er was alleen maar blauw toen wist ik mijn route weer samen met jou…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

de zwanen zoals die middag zij het maaswater uit haar stilte trokken voor een vlucht met kippenvel zo was haar begroeting…

Zo klaar was lang niet meer het water van de gracht er dreef een zwaan zo wit als had zij het kasteel gepacht…

dat drijvend dons met die gestreken halzen die twee zwanen daar slapend dobberen ze de oktoberdag door…

In de sloot dag in dag uit een dode zwaan. Gister een kraai. Zwart op wit.…

Drie bogen één brug twee witte zwanen drijven in het spiegelglad…

De zwanen, onverstoorbaar, glijden over de Dommel.…

ik staar uit over de vijver geniet van stilte en rustig ronddobberende witte zwanen.…

Die drie zwanen drijvend op het meer zag ik niet weggaan en waren er weer, en de treurwilg met een scheef houten been, haar haar omlaag en weerkaatsend omhoog maakte een boog om de zwanen heen, door een kind getekend, maar ik moet om te beginnen het kind nog verzinnen. Dan is het waar maar lang, lang later.…

zittend op een verweerde bank lees ik, keer op keer, een gedicht van weinig woorden terloops kijk ik op vier zwarte zwanen staren me aan niet in staat tot bewegen versteend door een wurgende angst het is hun nabijheid die me beklemt wanhoop maakt zich van me meester ze sluiten me in ze zullen verdwijnen de vijver lonkt of honger verleidt…

~~~ sneeuwwitte zwanen trotseren statig het ijs in ganzenpasjes weggebonjourde ganzen heffen hun zwanenzang aan ~~~…

Over wijde sneeuw zweven zeven zwanen voort: stil én zingend wit.…

een witte zwaan alleen spreidt zo naarstig haar vleugels kleine rimpels vormen kringen dansen gelijkmatig op het stille water de avond valt nu langzaam het wordt een donkere nacht alleen sterren aan de hemel verlichten het spektakel de zwaan danst met haar schaduw een waterballet van pure klasse ontstaan in alle stilte ergens… aan een…

op de steiger langs de vijver stond een reiger onbeweeglijk beeld te zijn in 't oog van een schrijver ...…

Winter schuilt in haar gebroken vleugels Met zachte tederheid verbergt zij haar tranen die zacht stromen Ik zit en luister naar 't lied van de zwaan dat spreekt in mijn hart verlang naar warmte ik wil haar stem horen 't Verdriet dat sluimert in 't lied van de zwaan die nooit liefde heeft gekend Ik aanschouw je vleugels machtig…

Dit zien toont zich als het trijpen hooiland waar de pink zich snijdt aan de kruin van de dijk; is zonder: 'Kijk eens zwanen en jonge zwanen.' In natgrijze grond met leverblad, met koeienstront in het herbarium, waar de duim in de sloot blijft steken, leeft dit zien van de handopen palm.…