Alle inzendingen over �cht leven

Heel even, mensenkind Heel even maar zweeft een droom als een verre ster die oplicht en weer uitdooft Ach, wat een mooie droom slechts een droom verder niets…

Ik zit weer op het dak Geen besef van tijd en zonder zorgen Alleen ik en mijn gitaar Niet snakken naar morgen.…

Zo zal je leven je voor blijven gaan En je zal ook niet beter weten Uiteindelijk zul je ook een hoop vergeten En niet meer zo bij je leven stil blijven staan Uiteindelijk zul je vertrekken van deze aarde Misschien voldaan, misschien ook met verdriet Onderschat daarom je leven niet Maar geef het jouw eigen unieke waarde.…

Jij bent degene die over mijn leven gaat. En je weet dat het niet zo verder kan. Ik weet het. We weten het allebei. Ik wil leven.…

Waarom is het leven soms zo naar? En alles wat eerst goed voelde ineens raar? Waarom is het leven soms zo moeilijk? En zijn de bloemen ineens zwart? Waarom weet je niet meer wat je voelt? Waar is je hart?…

ik zie, ik ruik, ik neem, ik ontluik, ik voel, ik hoor, ik lach, ik stoor, ik huil, ik neem, ik beweeg, ik claim, ik rust, ik geef, ik weet dat ik leef.…

Als maanschijn In gedachten zinkend Dwaal ik ver weg, Dicht bij jou. Als zonlicht stralend Schep je mij, Maakt diep gevangen Dromen vrij. In dat Oord, Daar waar wij raken Staken steevast alle zonden, Tikt de tijd ’t bestaan Niet meer Meedogenloos kapot tot stonden, Maar geeft ons hart In één verbond De maat aan voor Een eeuwig…

Het is dit of dat, maar nooit dit en dat tegelijkertijd, mijn leven komt en gaat, als katoen, druiven, maaltijden, komt en gaat en blijft dan ineens weg. ----------------------- uit: 'De Kam', 2007.…

alle automatismen zaten muurvast als een muts met zeven keelbanden ze waren niet vooruit te branden werden op inzet en conditie overklast met klassebakken die los van elkaar van alle kanten werden overlopen telde de haan betraand zijn knopen voor doelman vermeer waren de rapen gaar hij stond een partij te boksen en springen om het met kleinste…

Het leven is… geen vrede alhier, geen wapenstilstand vragen: het leven is de Kruisbanier tot in Gods handen dragen! -------------------- wijgt: strijdt…

Elkaar het leven nastaan, dat korte mooie leven elkaar het licht in de ogen misgunnen, dat korte mooie leven. Elkaar jaloers bejegenen, dat korte mooie leven, elkaar misgunnen alle dingen, dat mooie korte leven.…

Elkaar het licht in de ogen misgunnen elkaar naar het leven staan. Zullen we het ooit nog meemaken dat we náást elkaar moeten leven en staan?…

Leven als een God leven als een armoedzaaier leven als jezelf er is maar een leven wat je leven kunt hoe je ook leeft je hebt je leven aan jezelf te danken, dus leef!…

Als je soms naar buiten kijkt De vogels die fluiten en het zonnetje, dat schijnt De zonnestraal die je huid bereikt Maar als uiteindelijk alles dan toch verdwijnt Waar leven we als mensheid?…

Ik weet alleen maar dat ik vandaag weer leven mag!…

Geniet van het leven, al heb je een minder moment. Elke ervaring doet je leren, vallen en opstaan doet soms pijn. Het leven brengt nu eenmaal ook tranen, het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Wat je zelf geeft zul je ook ontvangen, help dus de ander waar je kan.…

De regen komt op me neer laat mij vergeten ik voel me vrij zak weg in extase alles stroomt weg uit me met de gulzige druppels ik voel me één ik voel geen angst geen aarzeling geen twijfel het klopt één met de regen met mezelf eindelijk voel ik mezelf leven…

het leven leven mijn scheurt door vlagen heen geschilderd in banen van levensmoed mijn leven leven mijn…

Het leven heeft vier seizoenen. Elke dag opnieuw.…

Ze stroomde in stilte voort zoals ONS leven het gaat voorbij...en JE MERKT HET NIET.…

Jouw leven je bent er niet meer gevoelens zijn eindeloos gedachten soms troosteloos wat is de zin van het leven Leven is de zin geven van liefde niet altijd begrip niet altijd gelijkheid toch wel altijd die warmte Ik kreeg het mijn leven, de liefde en de warmte maar ook onbegrip alles is niet perfect ik ben niet perfect Zoek in…

Helaas is van een rijker leven door steeds naar meer te streven nog maar weinig over gebleven, we vergeten echt te leven. Rennen, vliegen, haastig gaan, we willen onszelf geen tijd toestaan, veel bezit dat is ons streven, is dit leven?…

Lichtvoetig, lichtjaren voor de boeg. Een veertje in de wind, wolken onder schoenen, even. Zwaar, moedig, zoekend, bergafwaarts door het hoge gras, laarzen een maat te groot.…

Ik tracht, verwacht, en dacht teveel misschien te weinig doelen, te weinig zin in leven, doen. Angstbevend. sta ik aan de kant van mijn leven.…

Dat leven, krijg je maar een keer je moet eruit halen wat erin zit. Maar gooi je het te grabbel, is het voorbij…

lentewind de kersenbloesem streelt de roos zachtmoedig geur afgeeft en teer zich steeds laat plukken de broze bloemen fijn en zoet zich ruiken laten en voorzichtig tasten zoals voor jou mijn huid en haar opnieuw ontdekking zijn als het aaien van de poes het volgen van de vogel naar waar hij 't liefste wil zo kwetsbaar willen leven…

Een zinvol Leven Aan anderen te geven. En dan de kinderen Wat een geluk. Gezond en wel. Geluk lijkt gelukt! Het warme nest, behaaglijk en verguld. Als weerbaar mens, niets is verhuld! Een leven van geven Een ongedroomde droom. De innerlijke rust, gevoelens in toom. Ik pink een traan Een traan van geluk.…

De zakkenwasser Vervuilde zijn woorden En wilde voor schone was spelen Maar automatisch kreeg hij de kleren Ingezeept, verbleekte hij op het gras voortaan Door de wringer was hij gegaan Over zijn wasbord werd er gestreken Hij werd gemangeld en bekeken Al schoon en gesteven Hij mocht dan wel tobben Was ….was dat leven Was hij heet, was hij…

het leven ..leven verstrengeld in verlangen in open einder..…

Omarm me met warme tederheid wandel met me in de zon wees geen dief in de nacht hou van me niet alleen gisteren maar ook vandaag in het prille uur van de morgen kus de dauw van mijn lippen streel mijn gouden haar laat de wind met mijn lokken spelen heb me lief zoals ik jou laat mijn naam de fluister op je lippen zijn…