Alle inzendingen over Blazen OR Ballon OR Kauwgom

één been in het graf wil hij nog blazen inzicht verspreiden maar het schort hem aan adem en de wind maakt zich meester…

traag boog warm glas bolde door lucht van de blazer tot de coupe die we zagen schitterend hoe transparant inkijk geeft aan beide kanten gescheiden door twinkelend kleurend kristal als vakmanschap de scherf vermijdt voorkom je dat de mens zich scherper snijdt en pijn het vurig rood laat zien…

Zachtjes blaast de wind zijn adem Door het bos van bomen heen Laat de blaadjes plagend ritselen In het serene ruisen van de wind Wiegen de bomen hun melodie Zachtjes blaast de wind zijn adem Over de uitgestrekte rivieren De golven laten hun kracht zien In een donderende waterval Laat de wind zich meevoeren Zachtjes blaast de wind zijn…

En voor ‘t geval blazen tegenviel? Gewoon, voortaan 0,0 promille! Happyturf…

pfhuuuuuuuh pfhuuuuuuuh allemachtig prachtig ronde glazen bellen bollen kleuren van de regenboog rollen bollen zwevend als een sprookje hemelhoog lieve ronde bellen bollen wou dat ik zo zweven kon als een glazen blaasballon hupfhuuuffffuuu hupfhuuuffffuuu…

De bolle winden blazen blauwe kuilen In 't asgrauw fulp der zware wolkenlagen. Een brede bundel zilverlicht komt vagen De rug van 't grijze paard, dat sleept de zuilen Van 't woud, gevelde stammen, op een wagen, Door 't blanke heizand. Matte zon bleef schuilen.…

De wind blies uit het Zuiden, bij de thee, en, alsof de wind 't dee om bij die thee te pesten, blies hij ook een beetje uit 't Westen.…

In het hoge gras blijft dat verkruimelde wit opeengedrongen, wiegt losjes, toch standvastig. Fluitenkruid verwondert steeds.…

Een doedelzakspeler uit Cazen zat ook op een plekkie te azen, het liefst op de Dam, maar toen hij daar kwam moest hij dus de aftocht weer blazen.…

Een kleermakersechtpaar uit Beilen kostumeert in velerlei stijlen van pinkpop tot chique, voor straat of boetiek, orkesten die blazen en dweilen.…

niets Ons omver kon blazen Want wij stonden Schouder aan schouder…

Een broodmager varken uit Vaassen kwam aan na een nacht varkenshazen het smaakte te best nu heeft ze een nest waarbij ze vet uit ligt te blazen…

er is geruis in de vervaging van het leven ik wacht nog wat, wil het ongrijpbare eruit tillen om het in glas te blazen even breekbaar hoe wij spreken…

Niets wordt gezien of gehoord door dat kleine joch op de stoep, zeepbellen blazend, dan het licht dat kleurt door de dunne wanden van de zeepbellen die juichen en springen, dansen en zingen, Niets wordt gezien of gehoord dan leven en dromen, geboorte en dood doorheen het rood van het zeepbellen blazen.…

Ze zal nooit de bloemen laten verdorren in haar wezen, waarmee zij haar omgeving heeft bevrijd, het beste medicijn om te genezen, om zelf weer bellen te gaan blazen.…

Zoals de wind waait. Zoals de wind, verwaait ook ons leven. Zoals in de laatste zucht, van een afgeleefde dichter. Zoals in de eerste schreeuw, van een pasgeboren kind. Zoals de wind waait, zoals een storm raast, zo verhaasten we ons leven. Gelukkig verstaan mensen de kunst, om ook vrij te kunnen ademen. Zoals een kind doet, dat…

ik weet nog dat we ooit kauwgom en andere niet fysieke dingen deelden als ziektes de kleur in je haar de vlekken om mijn mond na een bord spaghetti de vlekjes op je zonnemelk witte huid details die een schilder niet bedenken kan tenzij de onze die ons schildert met mijn hand die het blikje cola iets te schuin houd je blik in mijn ogen…

bij jou vormt de tijd zich in luchtige gebaren stolt tot huid van een ballon kiest het luchtruim brengt onrust tot bedaren jij zit nog graag op schoot laat je strelen over het gelaat tot elke storm zich laat verklaren in de kalmte van jouw gezicht zich ontspant in avondlicht…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Als een goddelijke Engel wonderstof in jouw gezicht doet blazen, dan komt het inzicht, heb je het geheim te pakken, voel je je verlicht van ballast.…

nu nadagen naken, koud onzeker tastend naar een vlaag van warme wind zie ik een kind, het speelt met zand en water waar het slechts zijn handen vindt herinnerend aan later daar zal hij op wasdom stuiten doorgeleefd in zijn ballon rood, geel, goud de dag is oud nog voor zijn ogen sluiten…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

roezemoes in de rookkolom hij dacht verterend liefdesvuur van zij van kauwgom en mal figuur ga maar rennen haar dag vliegt om zwevend verliefd in extase jaren alle pijltjes tot haar gericht kreeg hij weer kleur op zijn gezicht kocht rode rozen voor haar vazen bij haar doorzonwoning aangekomen voelde hij zijn bloed weer hevig stromen…

Als het kon mijn lief ving ik voor jou de zon op sterk water liet haar stralen in een fles met alle stralen die ik vond deed er een scheepje dan nog bij waarmee jij zeeën kon bevaren en een droom die je nog dromen moest en kussen op je mond Liet je dan gaan op volle zee waar ik je zeilen bol zou blazen bol zou blazen met die droom waarin…

balonnen zou ik willen blazen bolle kleuren zwevend boven ´t feestgedruis in een mandje - samen - wuivend drijvend naar hoger sferen.…

Sommige poëzie is met een klein mondje nog kleinere dingen zeggen erwtjes blazen naar de zon net als een kleintje koffie als je omkomt van de dorst…

verdwalen, maar laat het resultaat verlichtend stralen hij schrapt en schaaft en opent elke deur en nu, het einde van het jaar in zicht, denkbeeldigt met zijn pen het woord en dicht hij schuilt heel soms in verzen van beton onneembaar fort voorkomt dat men hem kort en almaar morrend poëzie verstoort; opnieuw weet hij te vluchten per ballon…

Als ik elke keer als ik je mis of aan je denk Een ballon in de lucht zou laten gaan Zou je altijd weten waar ik ben En zou de hele hemel uit kleuren bestaan Overal een souvenir voor jou achtergelaten Gedreven door weer en wind licht en onbevreesd Zo zal ik je laten weten dat ik je nooit vergeet En dat je voortdurend door mijn hart en ziel…

Als het buiten zo sombert de dag wil maar niet lichten regendruppels als tranen hangend gestreept naar beneden glijden je zo van binnen sombert pak dan lucifers pak kaarsen steek ze aan ruik de verbranding zie de vlammen als een kampvuur een open haard een allesbrander oplichtend verwarmend om slaperig van te worden dan op bed of…

Tot mijn verbazen moest ik al blazen. "Anders halen we 't nooit !' zei de stakker.…