45614 resultaten.
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
PARADIJS
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 381 Ben je wel goed wijs
om bij ons te klagen
en onbeschaamd te vragen
naar de weg van het paradijs
Wij zijn helemaal van de wijs
hebben geen argumenten aan te dragen
liggen overhoop met alle vragen
ver weg het paradijs
Maak ons nou eens goed wijs
verpletter alle vragen
stop het schrijnende klagen
in het paradijs…
De lach van het paradijs
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 69 je kabbelt
water van de beek
door een uitgesleten bocht
kleurt onverwacht
de kleine bosanemoon
die ik al zo lang zocht
tekent met vocht
beschouwende gezichten
op de basten van bomen
wuift met groen
van zompige varens die het
met weinig licht moeten doen
met ontzag zie ik
jouw spel van alledag
in de lach van het paradijs…
De monoloog met boven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 67 wanhopig terug
in dromen
het heelal verkend
myriaden nevels
met miljarden sterren
eeuwige schepping in
schoonheid zonder grens
de monoloog
met boven
ben ik aangegaan
het antwoord bleek
een dialoog met
mijn aards bestaan
ik ben niet gevangen
geen beperkte mens
als ik echt kijk
dan voel en ervaar ik
in alles om me heen
mijn eigen paradijs…
Organische eenheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 149 wij zijn nooit
het paradijs uitgejaagd
maar hebben er
in onze hoogmoed
zelf om gevraagd
dachten de top
van de schepping te zijn
maar in samen leven
konden wij geen empathie
aan het aardse geven
beschouwden in onkunde
alles lager en
minder van soort
van een organische eenheid
begrepen wij geen woord
in het streven naar
goed beter…
De pluizenbloem
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 193 jij bracht mij
de pluizenbloem
een lange adem vol met wensen
ik wees jou
de holle weg
een stilteplaats voor mensen
wij lagen
op de heuvelrug in vergezicht
0nze kussen kaatsten licht
paradijsden zoals
de schepper heeft gezegd
legden onze schaamte weg
ook zonder appel en de slang
duurde het niet lang
er trok een wolk voor de zon…
Van pennen en papier
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 209 het was
de diepte niet
waar ik zo’n angst voor had
maar dat ongewisse
het onpeilbaar
zwarte van dat gat
waar anderen mij de vleugels
reiken van pennen en papier
sta jij naast me vraagt blijf hier
zij wenken
aan de overkant
met zon en paradijs
jij kunt niet vliegen
zeg je stil
en neemt mij bij de hand
samen zijn we weggegaan…
Een tweede huid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 183 je bent gekleed
door de natuur
een tweede huid is overbodig
de roze sluier
van de ochtendzon
bedauwd met parels licht
bedekt de helft
van je gezicht dat
stralend naar mij kijkt
je vlijt
je warme lichaam in
een groet tegen mij aan
met een kus
verlaten we de nacht
op weg naar een paradijselijke dag…
ook zonder vijgenblad
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 455 ik zag het paradijs
tussen Eufraat en de Tigris
en brak het ijs dat
Mesopotamië ons naliet
ik schaam me niet
ook zonder vijgenblad
heb ik de wereld lief
als jij mijn Eva bent
ik weet dat je
bent voorbestemd om
mij de appel aan te reiken
want macht gaat over lijken
maar ik herken de slang
alweer eonen lang
er is geen God die het…
Nog krult je lach
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 44 en
gebroken glas geen
perspectief gaat geven
jij was erbij
toen grondstoffen
en magie een
huis bouwden waar
alleen voor de
eeuwigheid plaats
was vormgegeven
door de mens met
als buurman de hemel
en het paradijs als
tuin van eden…
Slinkse streken
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 35 en
kleur kozen hun
bloei in de zomer
voor echte dagdromers
wij waren geen
adam en eva
want in dit paradijs
zijn appel en slang
nog niet gearriveerd
en gelukkig voor ons
hadden zij hun
slinkse streken
nog op geen levend
wezen uitgeprobeerd…
Die zijn naam verliest
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 315 liefde en geborgenheid,
Ankers die hem moeten borgen,
Maar die net als hijzelf
Van hun basis losgeslagen zijn;
Verminderd toerekeningsvatbaar
Ten tijde van dit afschuwelijke
Misdrijf tegen het leven, schepsel
Dat deze naam niet langer waard is,
Mens als gewetenloos beest…
Adem
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 156 Ik omarm jullie met heel mijn wezen in mijn mooie paradijs.
Ik wil alles voor jullie zijn, tegen elke prijs. Niet gevangen
in de tijd heb ik het bewezen, mijn liefde gaat zeer ver,
zelfs mijn dood doet leven. Op de kleine aarde
in mijn grote paradijs wekt mijn adem leven, nu en voor altijd.…
Paradijs
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 640 Wie belooft het paradijs?
Soms waan ik me daar.
Al knarsen de bomen in hun ruwe mantel
Al rot de verboden appel tussen de kastanjes.
Hoor je die hoestbui tussen de takken?
Adam liep te koppig, te naakt in de kou
bewaarde zijn listen in krakende kisten.…
Een paradijs
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.440 Onze liefde bloeide open
Als een rode roos
Wanneer de lente begint
Ik kreeg het gevoel van
Opnieuw geboren te zijn
Verlost van alle verdriet en pijn
In het verleden
Was mijn hart van steen
Zo koud als ijs
Maar jij ontdooide mij
Maakte van mijn leven
Een paradijs
En nu stort mijn wereld weer
Als een kaartenhuisje in elkaar
Je gaat me…
Het paradijs
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 553 De straf is nu betaald,
Hij brengt zijn kind’ren thuis,
de poorten staan weer open,
van het eeuwig paradijs.…
Paradijs
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 838 een landschap tussen rivieren
bewoond door naamloze dieren
een zichtbaar goede waarheid, naakt
de smalle toegang wordt bewaakt
vredig vrij, gezonde toestand
eeuwig oorsprong uit het hoogland
veel vruchten om van te eten
geen ellende te vergeten
geen bewustzijn van geboden
ook al is een boom verboden
de scheidingskennis, goed en kwaad…
Een paradijs voor mij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 uit hun dromen
de knopjes
werden gedraaid
als haar flits hun
uitspansel raakte
zij wilden
met hun blik alle
groei energie van
de schepping vragen
dan bloeien en
vruchtgeven
tot in een lange
reeks van jaren
zou er dan toch
een hemel zijn
met een herfst
vol rijke oogsten
in haar ogen
lag de belofte
zij kwam voorbij
een paradijs…
Paradijs
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.350 (dubbel blauw kust bruin
dubbel bruin kust blauw)
Ik zweef jouw ziel binnen
en land op een eiland
van zachte harmonie
en jubelende melodie
waar lach en liefde
lucht en licht inkleuren
waar niemand eist
geen god heerst
geen vlieg kwaad doet
geen gevel instort
slechts een zuivere zon
zandkorrels een voor een
dagelijks zegent
Ik vlei…
paradijs
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 357 mijn gedachten zijn vaak
door verwachten bevangen
alsof jij of jij nog zal komen
waarom blijft toch mijn ziel
aldoor naar het ideaal verlangen
waarom blijf ik, mens, dromen
wil zo graag vergeten
aldoor wat was
en door mijn verdriet
al vele malen is opgegeten
opdat ik vlucht voor wat is geweest
en mij slechts hoop wil aanmeten?
ik leef…
Het paradijselijke
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 123 vluchtig wordt licht
als jij zwiert met de parasol
jouw immens plezier danst
ludieke schaduwen hier
je speelt met de wind
die in je blonde haren zingt
jouw ogen weerkaatsen
de golvende schittering van water
samen op strand met
het paradijselijke zon zee en zand
ik houd van het lachende kind in jou
jij mijn grietje en toch volwassen…
Paradijs
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 536 Of check het gras in onverslaafde staat,
gemillimeterd voor een groener leven.
Floristenparadijs in het kwadraat
waar elfen les aan kettingzagen geven.
Maar wee dit aartsontaarde aarsmoeras
waar niemand ooit zijn blote kont kan keren
door het gewriemel in het misgewas,
opdat de stille stoelgang vast stagnere.…
Paradijs
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 238 rozen die spraken
zonneschijn gelezen
ze dronken de regenboog
niets bleef onbesproken
wolken werden gevangen
veilig verborgen binnenin
de regen kleurde oranje
sterren lachten zilverachtig
harten die smolten
openden ramen van de ziel
om de schoonheid te absorberen
geborgen in 'n zee van goud
©LadyLove…
PARADIJS
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 689 Heel diep in jou
klonk een melodie
een stem...
die smeekte,...
" Maak me vrij
verlos me van die pijn
neem me mee
aan jouw zijde
wil ik staan
vol vertrouwen
en vastberaden
in ons land...
We noemen het...
" P A R A D I J S "…
Ons paradijs
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 213 We schiepen zelf een paradijs
maken ons zelf en anderen wijs
dat wij de wereld sturen.
Hoe lang het ook zal duren.
Een tuin zo vol met dromen
in verkeerde handen gekomen.
Wij zelf zijn daar gebleven
Hem uit ons paradijs verdreven
Verdwaalde God,vermist,verloren.
Niemand wil nog van Hem horen.…
Paradijs.
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 413 Kunnen we dan toch van de zon leven?…
Paradijs
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 150 Mijn tranen rimpelen het
water in een golvend patroon
ik tuur naar boven
wolken jagen het donker voorbij
daar lig jij sierlijk gevlijt
in diepe rust jij bent niet
langer een vreemdeling
in het paradijs
jij liet de mist verdwijnen
als een trouwe dienaar
door mijn uitgekost verleden
kan heden worden geleeft…
Paradijs
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 694 De nacht is weer gekomen
Ik hoop van jou te dromen
Over golven van de zee
Die nemen ons beiden mee
Naar wondermooie plaatsen
Maan en sterren weerkaatsen
In het water van diezelfde zee
Als begeleidend Licht voor ons twee
Als doel de Hemelse horizon
Ontzettend mooi als dat eens kon
Daar aangespoeld op een strand
Zijn we in het hemels Paradijs…
Paradijs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 249 Een varken stelde aan de mens
een niet zo domme vraag.
Het zei: 'Dag homo sapiens,
uw antwoord hoor ik graag.
U noemt zichzelf een dierenvriend,
maar waarom eet u beest?
Dat heeft het dier toch niet verdiend?
Het is voor hem geen feest!
Vergunt u beesten feest te vieren
of maakt het u niks uit?
Och, neem ten gunste van de dieren
een resoluut…
paradijs
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 163 geweld
als leven rijker langs de stamboom vloeit
en elke zon herinnert aan diens erfenis voor later…