228 resultaten.
HAGEDISJE
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 42 als je even te veel
zeurde of klaagde
en het mijn vader
niet behaagde
zei hij met geveinsde
spijt: had ik je maar
in de haag gepist
ja pa had ‘t maar gedaan
maar dan wis je
kwam z’n gniffel
er weer achteraan: dan
was je nu een hagedisje
ma hield niet van dat grapje
je doet dat kind verdriet
het voelt zich niet welkom snap je…
Zo gaat de wereld
poëzie
2.0 met 13 stemmen 1.847 Een jaar verliep, en nu –
O wis die traan, die
In de ogen perelt –
Mint hij een andere vrouw,
En zweert haar eeuwige trouw…
Zo gaat de wereld!…
Wolvenmeisje
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 296 Ergens valt het licht
te laat
wis ik al mijn woorden.
Binnen deze kaders is zelfs de stilte te voelen.…
Morgen gebeurt het...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 95 Welk een huivering voelt men
in het volle leven staand
voor de wisse dood
het einde van alle dromen ?…
Ik hoor hier niet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 314 als ik alles om me heen hier wis
zoals dat kan met zo'n foto app
tegenwoordig
zie ik mij zitten
heel hoog in de lucht
hoger dan des vogelen vlucht
een aangeklede animalie
afstekend tegen het
sprankelend zwart van de statige sterrenhemel
met m'n bril
ik hoor hier niet
is het enige wat ik kan denken,
ik vlieg niet op eigen kracht…
Ook dichters sterven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 249 Hoe dichter ik bij de leeftijd kom,
dat ' terug' in tijd er niet meer is,
wordt de confrontatie er eentje
die ik nochtans het liefst nog even uit wis!
Wederom een dichter van subliem formaat,
overleden toch iets wat je raakt.
Al zal 'k nooit zijn hoogte aantippen,
'k ben een van hen, zoals velen met mij.…
Piramide 2
gedicht
3.0 met 37 stemmen 14.193 .
----------------------------------------
uit: 'Wis- en Natuurlyriek', 2000.…
Wissenwaarachtig!
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 2.224 Er is een dichter die niet kwaakt
maar keer op keer opmonter treft
als hij een speedsonnet aanheft
en opgewekt met droevig draakt
Hij blaast het stof van poëzie
en lucht het ledig met begrijpen
zonder door regels af te knijpen
zijn werk leest als een melodie
Wis steekt de brand in triestigheden
verruilt `t nobele polemiek niet
met ongegeneerd…
Welkomgroet van Claartje voor haar kleine zusje
poëzie
3.0 met 38 stemmen 12.943 't Zal haar wis vervelen.
Morgen, als gij wakker zijt,
Zal ik met u spelen.
Slaap gerust, dan wordt gij groot;
Leer toch spoedig lopen!
Als gij zit op moeders schoot,
Zal zij speelgoed kopen.
O! Mamaatjen is zo goed!
Alles wil zij geven,
Als haar kindertjes maar zoet
En tevreden leven.
-------------------------
krijt: weent…
In wat grijzig wit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 78 ik donker de dagen
in afnemend licht
wis langs mijn ogen
voel teruglopend zicht
door een onbekend
schaduwen verloor
alles langzaam contrast
verdween schoonheid die was
heb al jaren het
glanzen van kleuren gemist
vernisjes verworden tot
craquele in wat grijzig wit
ik weet het helderen
nog uit mijn jeugd
een sprankelende zon
in…
VERANDERING, PERSOONLIJKE
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 290 De kans om in je leven
intrinsiek te veranderen is flinterdun
Maar heb je zelfs
met afgekloven nageltjes
een strohalmpje vast:
bijt dan door
zet dan door
zet alles opzij
wis het verhinderen
negeer het hinderen
Voel je als herboren
met de ervaring van een leven
en wellicht zelf eerdere levens
leef je, jouw nog gegeven leven
zo dicht…
ONTHARDING
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 437 inderdaad majesteit
u hebt het gelijk aan uw zijde
zelfzucht en ontevredenheid beide
zijn debet aan deze harde tijd
wis en waarachtig majesteit
u weet het treffend te verwoorden
sociaal kwetsend-valse akkoorden
verharden de anti-solidariteit
vanzelfsprekend majesteit
hebt u moeite met deze keer
ten kwade die immer meer
in ons land tot…
getekend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 66 ik wis nog niets van de dood, ondanks dat ik veel verloor
te groot is het besef
dit decennium gaf lef en schreef
geschiedenis
mijn worsteling blijft immer vol met missen
haken, in mijn opengesperd gemoed
ruimte leeft
het heeft me al gebracht
waar ik – nochtans - wezen wil
kil- en onverzettelijk stond tijd
in rauwe blokken stil
mokken…
Je houdt me in het licht
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 451 ik draag nevel op vleugels
zo vlieg ik door je heen
kleur het heden in
tot aan de horizon met
het blauw dat jij creëert
op de breuklijn van mijn ogen
wis jij het verleden
en met sterrengefluister
spiegel je mijn wimpers
naar het open zuiden
waar het spelen met wolken
en kralen in de wind
mijn gesloten lippen verbazen
om het kind dat…
Schemering
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 626 Waar kleur ontbreekt
verliezen de nuances van
de klare lijn en
zwart-wit wint terrein
buiten is vrijer nu dan binnen
de schemering vervaagt in blauw
en lokt de schimmen in de val
tot alles ingesloten is
Water en brood zet men hier voor
te vinden is het op de tast,
omstoten leidt tot wisse dood
en morgen is geen andere dag
Ik roep hem…
hoor en wederhoor
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 325 hoor en wederhoor
het geweten credo
en nog gaat het woord
niet vrijuit, er zijn regels
en ook hele coupletten
een vers staat nooit
helemaal alleen
de gedachte uitgedrukt
zwart op wit is soms
mistig, ook wel
te rauw om te verteren
maar altijd onuitwisbaar
in het geheugen gegrift
wis en waarachtig
onuitwisbaar dus
niet altijd vergeetbaar…
Ik bijzonder ?
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.100 geen bijzonder iemand, nooit
heb ik de wereld verbijsterd…
heb altijd oude vrouwen hun
eigen takkenbossen laten sjouwen
noch mensen van een wisse dood gered
altijd vriendelijk, maar net op het randje
beter wetend, tegen beter weten in
schouderophalend, niets aan’t handje
maar blijkbaar heb ik toch iets in mij
wat jou heeft doen bekoren…
je…
59
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 128 ik schenk u, op de valreep, een verklaring
u wordt van hevig lijden deelgenoot
een jaar nog slechts, dan wacht een wisse dood
of op zijn minst een bijna-doodervaring
ziehier de (ingekorte) openbaring:
artrose, jampotglazen, kraaienpoot
een luier, kunstgebit, genadebrood
rollator, staar en wijkende beharing
daar sta je, wankel, één been in…
Liefdesverdriet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 53 steel de liefde uit je ogen
ontvoer de lach van je gelaat
haal de woorden uit je lippen
wis het gevoel dat jij achterlaat
ben nog opgesloten in verwarring
fluister jouw naam in mijn hoofd
denk aan al die zoete dingen
die jij mij al zo vaak had beloofd
teruggaan naar recent verleden
naakt en zonder schroom
zag ik mijn prins verschijnen…
Jongen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 411 Jongen, gooi je kop in de wind, leef
verlaat de brakke grond en wis je sporen
uit de klei, vergeet dit zwarte oord,
de krenkende kruisverhoren.
De meute zal je nawijzen, zij die liefde prediken
zullen je bespuwen, wilden je helen
maar achter de coulissen, zelfvoldaan
jouw lichaam stelen.…
Majesteit
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.110 door de glossy's blader
De Story, de Privé, ik schrik me rot
Ik maak mij zorgen en verklaar me nader
Een lange lijst, voor woorden haast te zot
Prins Bernhard in de oorlog een verrader
Nog steeds met nichtje Margarita mot
De Roy van Zuijdewijn, alleen maar kwader
Een zus als paardenfluisteraar gespot
Gedonderjaag om Maxima haar vader
Een Mäbel…
Ik wil je vangen...
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 5.630 Ik wil je buigen
als een wis,
je kneden als klei,
in een woord
dat om je glijdt
als zijde,
een klank
als water
om je heen,
een o
met vochtige lippen
en mijn weke adem,
die je drinken moet,
eindeloos.…
Y
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 81 wist niet wat
ik er mee moest
een Grieks ei
of zoals de meester zei
ook genaamd ypsilon of i-grec
was nog jong en wist
niet wat er allemaal mee kon
vond het maar vreemd gek
ben nu wis en heb kunde
aan die tweede grote onbekende
bezit zelfs dat unieke Y-chromosoom
ach ‘t is iets wat spelenderwijs wel wende
en heb ondertussen het geheim…
Pestvogel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 291 Ze staan op het bruggetje, puur voor plezier
En hopen een plaatje te schieten van hem
Dat vogeltje, hippend van bomen naar brem
De vogelaars, turvend op krantenpapier.
De kijkers en lenzen gericht op het dier
Dat vroeger gezien werd als bode des doods
Maar nu is hij hot en de foto’s zijn groots
En zeker het shotje van nummertje vier.…
jarig zijn
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 481 dag in het jaar
soms is die dag vreselijk naar
jarig zijn is afscheid nemen
het oude jaar neemt plots de benen
alle dagen op en weg
en voordat je 'dank je' zegt
begin je aan een schoon nieuw jaar
sst even stil, ik ben nog niet klaar
een jaar is lang, telt vele dagen
het vergt veel moed je daaraan te wagen
het gaat je lukken, dat is wis…
DE OUDE BOERDERIJ
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 299 dat alles blijft mij niet
zo lang meer bij
immers tijd heeft geen geduld
en met alles wat
de lucht nog verhult
word ik wis en zeker
langzaam opgevreten…
hoe schaduwen zich langer maakten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.265 pijn
voelde tranen om
het falen, wist dat we
de top niet zouden halen
we waren niet alleen
zagen hoe schaduwen
zich langer maakten, hoe
alle licht rond ons verdween
we hadden elkaar ingepakt
een teveel aan goede zorgen
wisten hoe de dag verliep, ook
gisteren, het regelen van morgen
geef mij je hand
ik kijk naar je gezicht
en wis…
Van wis naar wijs is maar één letter meer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 Van wis naar wijs is toch nog één letter meer.…
Een vliegje gered van een wisse dood
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 118 Verstrikt in een web, spartelde ze probeerde van alles
los te komen
ze draaide zich alleen vaster en vaster,
tot ik ‘t niet langer aan kon zien.
Dat worstelen tegen iets wat je niet aankunt
ook als je maar een piepklein vliegje bent
gaat mijn gevoel te boven.
Ik plukte voorzichtig het webdraadje,
waar ze in vast zat en kreeg het los,
ineens…
Met 't vlossig deksel was de wind aan 't spelen
poëzie
3.0 met 16 stemmen 914 Ja, straks begrijp je, zelf in duisternis,
Niet meer, wat onder en wat boven is,
En twijfel je in wiss'lende kontemplatie,
Of soms de Melkweg is een rodelbaan,
En of je in sneeuw'ge nevelvlek ziet staan,
Beneden, ver, een blauwe konstellatie.…