2082 resultaten.
weemoed
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 50 weemoed is de geur
van wuivend riet
en korenvelden
het handschrift
in sierlijke letters
in trage tijd
een bankje in de tuin
de gebutste emmer
naast het kippenhok
na het zwaaien
het afbuigen
naar eenzaamheid
weemoed is
poëzie de kleur
van het vaarwel…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 101 Weemoed
Door de gordijnen heen
zie je het
vage licht
van een neergaande zon
weemoedige
eenzaamheid
drapeert zich als een deken
over je heen
om al die jaren
die vervlogen zijn
in een ongemerkt
beleven…
weemoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 het is het stille lege nest
op de schoorsteen
de blauwe sluier rook die
over de daken reist
de overgroeide kuil bij de rivier
een vogel die in de verte roept
de verdwenen zandweg
de afgepelde oude verflaag
het is een dag
vol nevel en dauw
de beklemmende middag
het stuurse zwijgen
het dorp dat nooit
mijn dorp werd
de korst van afstand…
Weemoed
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 299 Jaren verjaren,
woorden vermoorden,
verliefdheid vervliegt
liefde naar liegen.
Leugens uit liefdeloosheid.
Waarom, waarom?
Er rest alleen eenzaamheid.…
WEEMOED
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 742 ‘k hoorde mijn ziel
in weemoed zingen
toen de avond viel
zonder enig licht
geen morgenlicht
om nieuw te beginnen
alleen tranen brengen
mij een wazig zicht
hoelang blijft het duren
voor de zon verrijst
achter die hoge muren
en mijn pijn verdwijnt
komt er een ommekeer
waar ik zolang op wacht
vind ik mezelf ooit weer
na een…
Weemoed
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 74 De dagen korten al, zo ook mijn leven,
ik voel de weemoed groeien met het uur -
waar is dan toch de vreugde nu gebleven
en ‘t laaien van het eerste liefdesvuur?…
Weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 maar keer op keer
Dan denk ik bij mezelf er komt nog meer
Dan denk ik wat erop kan komen dagen
Dan denk ik zal ik niet of wel gaan klagen
Dan denk ik hou ik aan mezelf de eer
Ik leun wat achterover in mijn stoel
En schenk mijzelf een derde whisky in
En plaats de fles weer onder handbereik
En weer zet ik geen zoden aan de dijk
En denk weemoedig…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
spitsroede
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 312 op spitsen van tenen
over het smalste koord
balanceren wij
voetje voor voetje
omzichtig
tussen schrikkels
dodelijk scherp
levensbedreigend
aandacht gefocust
op eigen behoud
alleen dat
onverbiddelijk en totaal…
Weemoedige echo van heimwee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 235 Heimwee dikwijls
krachtig als een ziekte die ons
doet lijden; zijn echo
is de weemoed met z’n treurnis
te zacht voor verdriet
In weemoed ligt
de ontroering die als een traan
schittert in ’n glimlach
mens is gevoel en weemoed is
een deel van z’n aard
Heimwee hebben we
naar mens en plaats zolang die
bereikbaar zijn
weemoed…
Hier en nu
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 163 Elke seconde
Tik je
Onverbiddelijk
verder weg
Van mij
Elke minuut
Denk ik
Zwijgend
Aan jou
Elk uur
Is gevuld
Met herinneringen
Met beelden
Elke dag
Ben je
Bij mij
Maar niet meer
Fysiek
Hier en nu
Is niet meer
Het is verdwenen
Tijd betekent
Niks meer,
Jij, des te meer…
zo kil en zo leeg
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 756 Lichaam gebroken
Huid is bloot gelegd
Zo naakt als het blote lichaam
Was de zin die jij had gezegd
Helemaal niet leuk aangekleed
Zonder franjes of kleuren
Zo kil en zo leeg
Dat ik bij de eerste letter al wist wat er ging gebeuren
Zo kil als die paar woorden
Zo kil draaide ik mij om
En terwijl ik bij jou weg liep riep ik na
Verwacht…
KWAK !
snelsonnet
3.0 met 26 stemmen 1.461 Doch onverbiddelijk sprak deze man:
“Nee nee… nou ja, vooruit, nog ééndje dan”.…
Een land van machines
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Hoe konden we geen machines worden
in een land vol machinerie
Hier heerst de wet van wetmatigheid,
rationaliteit en zakelijkheid
Koud en kil staan zij daar,
ratelend en pruttelend
Wij namen hun als voorbeeld
en nu staan we hier
Warm en kil tegelijk zwijgen wij…
haiku 8-2
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 het is kil en klam
ik waan mij in de wolken
zo dicht is de mist…
stillezaterdag
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 284 stille zaterdag
kil en koud en grommerig
ook de zee…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Ademen uit zelfstandigheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 279 De olm staat mij nader toe in zijn nadenkendheid,
een gelijke taal ruist door ons heen, dezelfde strijd,
met wortels in het verleden en ziel in het kale zwerk,
onverbiddelijk torsen we samen het beknotte werk.…
Het vloeit door ons heen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 166 De vlier staat mij nader toe
in zijn nadenkendheid,
een gelijke taal ruist
door ons heen, dezelfde strijd,
met wortels in het verleden
en ziel in het kale zwerk,
onverbiddelijk torsen
we het beknotte werk.…
Verborgen geluk.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 215 Mijn ogen dwalen naar elke kant
van de kamer en het voelt er kil,
koud als steen.
Buiten is het grijs en grauw,
de huizen staan er verlaten bij.
Dof is het groen van bladeren aan
de bomen en al kijkend door het raam
zit ik wat te dagdromen.
Gevoelens van weemoed en melancholie.
Het is alsof ik het vandaag anders zie.…
KIL(L)
snelsonnet
3.0 met 28 stemmen 2.197 Het kwik was tot een dieptepunt gedaald,
er werd over een nieuw record gesproken.
Inmiddels is dat ook alweer gebroken
want zelfs 0 graden kelvin werd behaald.
Vanochtend nog, toen ik hier op de Dam
de moeder van mijn ex-vrouw tegenkwam.…
Kil en secuur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 99 je lacht altijd
als een stralende hemel
wolken en zorgen voorbij
toch ken je ook
periodes met stilte
niet geheel spanningsvrij
een heerlijk mensenkind
dat echter op de grafiek
het streepje gewoon niet vindt
kil en secuur
is de diagnose gesteld
niet normaal wat dan wel
want jij kleurt het leven
met een extra accent
ik stimuleer…
[kil is de lente]
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 249 kil is de lente
maar het kleine hoefblad kleurt
mijn bermen geel…
Koud en kil
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.263 Om mij heen is het intens stil,
het voelt ijzig koud en kil.
Om mij heen sluipt de duisternis,
alsof ik iets essentieels in mijn leven mis.
Plots verschijnt daar een kleine straal,
Die me warmte geeft, heerlijk en ideaal.
Plots verschijnt daar de gouden zon,
die langzaam aan ruimte won.…
Kil Inzicht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 619 die kwetsbare man voor me
met twee dochters naast zich
een priester leest de mis
de gesloten kist staat vooraan
vier mensen steken kaarsen aan
een hand streelt het grijze haar
langzaamaan knapt hij
voelt het echte breekpunt
na vijftig jaar bij elkaar…
Rillerig en kil
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 Gisteren schetste Wim Meyles het doemscenario dat dienaren des Konings te wachten staat. Ongetwijfeld zal zijn oproep het ambtenarenapparaat in ernstige beroering brengen - en, naar wij, de goegemeente, vurig wensen - ook werkelijk in beweging! Zoals ik zei: weg met de laksheid van traag wiekende molens, niks mañana...
Nieuwe energie is het parool!…
nachtbraken
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 798 niets is zo donker
als de doorwaakte nacht
waarin kolkende gedachten
beuken
tegen de
starre onverbiddelijkheid
van de ontgoocheling
niets is zo stil
als de vraag zonder repliek
niets is zo diep
als de valkuil
van beschaamd vertrouwen
maar als aan de einder
het licht ontwaakt
verbleekt de wanhoop van de nacht
een nieuwe dag
een…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Gearmd met de weemoed
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 614 Gedachten op papier
geschreven woorden
vluchtend in een gedicht
gearmd met de weemoed
genietend van de letters
die in stilte verwoorden
wat de ziel blootlegt…
Verzoening
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 828 Bordurende over het leven
zal ik in gouden draden
van een schitterend verleden
voor de doffe glans van heden
uit het weefgetouw diep in mij
een kleed van verzoening weven…