476 resultaten.
pop aan een draadje
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 166 het kind mist de bus
op smalle schouders
draagt het de dood
alleen achter de
vergrendelde luiken
de boze bittere mama
het verdoolde kind
draagt de schuld van
alles met zich mee
de pop aan een draadje
veert op als iemand
haar lege ziel doordrenkt
met zijn kwaad
een ontsnapping aan
duistere eenzaamheid
hij lokt zijn…
Plens
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Het kolkt in juli: regenbommen zijn onze gast,
met de opdracht negativiteit weg te spoelen.
Aarde verschuift, geeft dood en modderpoelen,
hoog water in hartje zomer heeft ons verrast,
Zijn we stomverbaasd dat het weer verandert?
Verander dan zelf, klinkt al lang menig sermoen.
Ja, dit jaar is het landschap fleurig en groen,
maar voorkom dat…
blijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 de verschrikking
is een ongelaagde
vormeloze klomp
een amorfe massa
vijandig onooglijk
ongenaakbaar
je voelt het
ongemak de
pijnlijk stilte
en je weet niet
of het ooit
genoeg zal zijn
je blijft
desondanks
de klomp
valt in duizend
korrelige stukjes
uiteen
je bent gebleven…
Blijvend
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 172 alleen daar waar mest wordt gestrooid
kan de roos lang blijven leven
alleen daar waar grondig wordt gerooid
kan het land wederom iets geven
alleen daar waar aarde het vocht vergaart
is de twijg op wortels gezeten
alleen waar de ziel in waardigheid aardt
kan vrede nooit worden vergeten…
Haags raadslid verdacht van aanslag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 We zijn echt aan het doorschieten
Als het gaat om de dreiging rondom Rutte
Dat Haagse Raadslid voelde zich wellicht als Willem Tell
Niet Rutte was zijn doelwit maar het appeltje
Dat enorme irritante appeltje
Waarmee Marc de natie wil paaien
En de Christenen op de feiten drukt
Ik zal echt alle liefde geven aan de mens Marc
Maar de tijd van…
ontbreken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 terwijl zij in elkaar worden geslagen
de kinderen naar wie ik buiten staar
striemt de wind mij mijn wangen
voel ik de woedende zweepslagen
waarmee de mannen hen geselen
die ik vol van schrik niet helpen kan
omdat paniek mij in de angst opsluit
harteloos koud en zonder geweten
onbewogen en ongenadig zijn zij
spijkerhard ook en niets ontziend…
Frédérique
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 138 ‘wat doet het er toe
wat ik ben.
Ik ben wie ik ben
en jij mag zijn
wie jij bent.’
een kleine denkfout verwoord
door een jonge nog onschuldige meid
die de harde wereld nog onvoldoende kent
tot hen die haar in elkaar hebben geslagen
voorwaar geen kleinigheid
lieve schat
wat zij blijken dat
kunnen we niet laten zijn
vroeger niet en ook…
Witte Raaf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Er wandelt een vrouw
in het Kronenburgerpark,
raven vallen aan;
Snavels pikken scherp,
armen weren zich vergeefs,
vleugels vliegen heen;
Het is persoonlijk,
felle haat gericht op haar:
zij, die duiven voert.…
Arme hagedis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Jij glunderde van top tot teen,
van kop tot sierlijk zwiepende staart,
er was geen vluchtroute op het steen,
je bent zo kleurrijk en fijnbesnaard,
je snelt door hoeken en gaten
en eindelijk mocht je pronken,
jij, hartverwarmend sprookjesdier,
de zegetocht leek beklonken,
jouw hart jubelde van plezier
vol vertrouwen werd je achtergelaten…
Lastig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Focus was lastig
gespleten
als zijn gedachten waren
in kwadranten
om precies te zijn
sinds hij gevierendeeld was
Geen
of slechts één been
om op te staan.
viel het hem zwaar
moeilijk was het
om zich bijeen te rapen
door te gaan
de som was niet meer
dan de delen
er leek zelfs wat te missen
zijn hart waarschijnlijk
aangezien er iets…
De Bevrijder
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 De winter is voorbij, de mannen willen actie
als rammen zonder ooien en zonder herder
Bij het vismeer beloof ik hun koning te zijn
Het kost een vermogen, dagelijks
voeren karren brood en vis aan
de veldtocht begint, we trekken op
door de buitengewesten
Op de Zalvingsberg bij de hoofdstad
kamperen we tussen de olijfbomen
De heilige giet…
Huiselijk geweld
hartenkreet
5.0 met 18 stemmen 321 Opgegroeid met veel huiselijk geweld
Altijd verzwegen en nooit iemand verteld.
Niemand biedt een helpende hand
Iedereen keek naar de andere kant.
Het geweld was bij iedereen bekend
Maar alles werd door mijn ouders ontkend.
Het briefje voor gym werd geschreven heel vlug
Want de handdrukken stonden op mijn rug.
Altijd wel ergens een blauwe…
overvleugelen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 167 toen stenen en glas door de straten vlogen
toen monden schreeuwden door de koude
muren heen
toen tollende lijven met groot lawaai de stad in stormden
en alles tot puin was gewalst
toen het licht begon te worden
en een vreemde stilte binnensloop
en jij je in gesnik verloor
en duiven onverstoord koerden
en je rondkeek naar wat over was
en…
Watjesland op TV
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167 Rellend tuig plundert
Slaat voor tonnen stuk
Politie treedt op!
De eerste in z'n poot
De tweede door z’n kop…
Vluchtelingen
gedicht
3.3 met 44 stemmen 24.951 Omdat ze geen akkers hebben,
geen steden,
geen muziek,
komt de zon en neemt hen mee,
praat met hen over de klei,
over T.S. Eliot
en zijn Waste Land,
over hun jeugd
vol zoete herinneringen.
Ze luistert naar hun gebroken levens
en hun dromen, die wegrollen.
Zonder twijfel
zal ze bloemtuilen
in hun kussens planten.
-------------------…
John Lennon's killer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 Zit je nog steeds in je cel?
Is dit de hel?
Zijn je dagen lang?
Heb je een cel zonder behang?
Dat is niet van belang!
Snap je wat je hebt gedaan?
Je hebt ons pijn gedaan...
Heb je spijt? Huil dan maar als een schoolmeid...jouw toekomst is uit de tijd.
Had John maar aanbeden, en was je toekomst niet verleden...
Dit voor alle schone verwachtingen…
de O-lijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 ze staan allemaal
aan het Tijdenskanaal
kazematten
beton en staal
maakten het helemaal
als O-lijn
verdedigingslinie
radicaal
tegen een Duitse aanval
bruggen over het kanaal
opgeblazen
vanuit de kazematten
schieten maar
over het kanaal
vertraagt in elk geval
de Duitse aanval
er zijn nog tal
van verdedigingslinies
in het binnenland…
Grensland
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 wind en wolken jagen
blaadjes ritselen vlagen
smoren ochtendrood
wolkenflarden vlagen
het licht uit de dagen
langs de Grenzweg
de Westweg
waait de dood
de Walchumer Schloot
doet de grens voor
oneindig rechtdoor
vanaf Sustrum Moor
somber verlaten
lopen de straten
al maar rechtdoor
gevangenen zwoegen
een meter diep ploegen
met schoppen…
OVERVAL IN DONKER
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 Er werd gestreden, dit met wapengekletter
schoten klonken door deze donkere nacht
De donker geklede gozer scheen een etter
die in donker de oude man had opgewacht
Het werd een knokpartij op leven en dood
dan leek de oudere aan de winnende hand
Daarna de slechterik, tot zelfs in een sloot
de ander duwde hem onder tot de overkant
Geen van…
Stadskanaal
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 Kerf getrokken
langs een lineaal
totaal kaarsrecht
zo ver ik kijken kon
en het loopt door
achter de horizon
zo eindeloos recht
dat voelt slecht
waar ben ik terecht
gekomen
nergens troost
in mijn dromen
heeft een water bochten
Stadskanaalsters kochten
drugs en drank
om dat kanaal
recht als een plank
te vergeten
niet langer door hun…
1-2-3-1-2
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 101 volg MIJN pad alleen
veeg de straten schoon
een kind doet de was
dans naar mijn pijpen
het is een simpele wals
hoor het 1-2-3-
klappen van de zweep
doorbijten is het devies
mijn wil is de wet
een blok aan je been
al die toxische mensen
iedereen heeft wat
wie niet horen wil
zal snel spoorloos verdwijnen
in nor kist of kuil
1…
Gaat weg van mij
netgedicht
4.6 met 5 stemmen 79 Drie in één het licht
de wijsheid van
mijn zingen
Mijn stem is de merel
in mijn mond dat opklimt
naar het huis van
mijn Vader die in de
hemel troont
Het huis met de vele
woningen;
voor mijn oog een blinkende
Davidster
terwijl ik
denk aan al het
onschuldig vergoten bloed;
de kannibalen
die nooit
genoeg krijgen
van het verorberen…
Fabelschubdier
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 96 ik ben
het fabelschubdier
in Wedde
op het kasteel hier
was ik de draak
had tot taak
in lengte van dagen
het wapenschild
van de familie Addinga
te dragen
hoofdelingen die solden
met de vrije boeren
van Westerwolde
als onderdrukkers
waren ze berucht
naar de slotkelder
ben ik gevlucht
voor hun orde en tucht
bang kwam ik
in hun onderaardse…
Foei....
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 133 Vandaag werd ik spontaan getroffen
door een aanval van lichtvoetigheid,
waarvoor geen therapie bestaat,
dan zéér sombere gedachten.
Mijmerend ga ik zitten op een bankje.
Somber denk ik aan de zinloosheid
van ons sterfelijk bestaan.
Mijn donkere wolken werden getroffen
door een aanval van de zon.
Ze verloren na een nutteloze strijd.
Daarna…
ABELEN
poëzie
3.6 met 15 stemmen 2.401 Versgevelde abelenbomen
liggen langs de grachten heen,
die de oude zandweg zomen,
hoofd en armen afgesneên.
Sterke stammen, kon dat wezen,
gij, die, op en in de grond,
met uw voeten vastgevezen,
vamen diep, ondelgbaar, stondt?
Gij, die 't zwaar geweld der winden,
kreunende, op uw kruinen droegt;
die zo lang…
niemand weet wie ik zal zijn wie ik was
gedicht
3.5 met 128 stemmen 28.818 niemand weet wie ik zal zijn wie ik was
u overschat mij
ik ben radeloos ik was een ander
geef mij touwen bind mij vast
dood mij niet
ik ben onschuldig ik ben de vijand
----------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1999.…
Prinsenhof
snelsonnet
3.6 met 8 stemmen 217 Wat Balthasar ons volk heeft nagelaten
Toen hij godsgruwelijk en onverdoofd
Barbaars gevierendeeld werd en onthoofd:
Twee authentieke ronde kogelgaten.
Bedenk, als u die kogelgaten ziet:
Gevaar voor recidive is er niet.…
Liefdevolle wereld?
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 183 Ons kickboksduo ging haast over lijken
Het is onmenselijk, zulk grof geweld
Miljoenen volgden dat. Ik was ontsteld
Dat zoveel mensen daarnaar konden kijken!
Zó zot. als mannen matten is ’t ‘hoezee’
Maar als ze zoenen is het meer ‘nou nee’
(Maar liefst 3,5 miljoen kijkers bij Badr en Rico…)…
priester schiet duiven in kathedraal
gedicht
3.0 met 24 stemmen 20.130 Heel even staat hij in een bui van veren
een korte sneeuw een kolk van kleine pluimen
weerspiegeld in de vloer een ademloze vrede
terwijl het schot weerkaatst tegen de zuilen.
De lichte buit begeerd de vogel weerloos
als room geschept gelegd tegen zijn huid
aanspoelend in een golf van bloed ontroering
de kerk zet in de zon haar bakens uit.…
De moordenaar
poëzie
3.8 met 26 stemmen 2.938 Toen hij gedaan had wat hij wou,
Begon er in hem een bedroeven
Of hij moest wenen bij een groeve
En nooit meer vrolijk wezen zou.
Vlak naast hem was de vette vrouw,
Nog naakt, zich wassend, of de schande
Met ’t zeepsop droop van hare handen.
Haar ogen waren hard en grauw.
En plotseling had hij zijn mes
In ’t deinen van die buik…