14 resultaten.
Bij tent en kampvuur
netgedicht
0.0 met 5 stemmen 1.433 angsthaasssssss
WORDT DOLER, luisteraar, van.. relaasssssss
VOLG mij, één stap, links twee drie
volg mij vier, vijf, zeven PAS OP!
tel de tiende niet, acht, negen ZIE
stop bij zes, een bijl een schop
volg mij.. ik moet gaan.. volg mij.. elf
twaalfffffff
IK BEN DE DOLER! …in jezelf…
Doler
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 83 Ben verdwaald tussen
Dolers en Orken
Vannacht - het
Landschap dat Tolkien
Louter in gedachten
Tot leven bracht -
Jij bent bij mij
En ik leid jou
Door het zwartste
Van de nacht
Naar het oudste
Huis op deze
Midden-Aarde, waar ik
Eeuwen geleden
Nog woonde -
En wijs je op
De grote zolder
Van mijn ouderlijk
Huis het landschap…
uitzicht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 71 als woorden ogen
krijgen,geven die dolers
soms opnieuw uitzicht.…
Ik ben een zwerver overal
poëzie
3.8 met 11 stemmen 2.866 Ik ben een zwerver overal,
een doler en een vagebond
en een, die uit zich zelf geen pad,
geen ommekeer en geen uitweg vond.
Ik ben een napraatpapegaai,
ik ben een open spiegelrond,
des Eeuwigen gesproken woord,
het hapert in mijn stamelmond.…
Een blinde doler?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 35 Hij volgt de sporen van
elke blinde doler die hem op zijn
zoektocht anoniem zijn voorgegaan.…
De wereld lang leeg geweest
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 148 BERICHT VAN EEN DOLER
Wat is de wereld
Toch lang leeg
Geweest, gevuld met
Alleen dode lichamen
Stoffelijke omhulsels
Van wat ooit mens was
Een kleine zestig jaar
Heb ik hier rondgedoold
Tussen louter lege
Hulzen en niemand die
Mij ooit gekend heeft…
Ik droom mijn liefde blijer
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.299 Ik droom mijn liefde sterker,
dat ze niet zoeke meer
mijn eigen lieve gril:
ik droeg ze naar de heimweeharten
van dolers die niemand beminnen wil.
Ik droom mijn liefde wijder,
dat niet mijn einddoel zij
’t erbarmen van een man
en dat ik met mijn vrouwenhanden
wat wereld-ellende
omvatten kan.…
dakloos in het wassalon
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 306 de vloer
met waspoederen sporen
onder een flets neonlicht
verhullen niet zijn kilte
zoals hij daar ineengedoken
de nacht tracht door te brengen
van een lang februarimoment
het zakje aan zijn voeten
met gaten en al lang versleten
bevat geen wasgoed meer
maar de resten van zijn beschaving
ooit gekocht op afbetaling
Ze noemen hem de doler…
Slapeloosheid
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 100 Van de nacht naar de morgen
Is onmetelijk lang voor de
Mens die de slaap niet vatten
Kan. de nachtelijke doler zoekt
Troost bij de fles. Een slaapmutsje
Voor een onverwerkt levensles.
Het malen van de molen duurt
Maar voort van een stem in je
Hoofd die je rust verstoort.…
Ode aan de Leegte III - Het Ondode Land
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 219 Aan het einde van de route
wacht het gapend, zwarte gat,
Knaagt des werelds karkas kaal,
ontbindt de Aarde in atomen:
verwaait het stof, primordiaal
tot afgestorven sterrenstromen
Als doler over ’t dode zand,
voorbij de weg geslonken tijd.
Doelloos dwalend over ‘t strand
langs grijze zee van eeuwigheid.…
HOOGSTE LIEFDE
poëzie
2.5 met 233 stemmen 62.499 En zagen vrouwen, wreed of teer,
De dwaze doler menig keer
In wilde aanbidding voor hen knielen;
Schoon Lief, hoe 'k hen heb liefgehad,
Het was úw glans die ik aanbad
In aller schone vrouwen zielen.
--------------------------------------
* marren, toeven, wachten…
BESLIST
poëzie
2.0 met 8 stemmen 1.614 Beslist echt, beslist prima, beslist concurrerend,
Beslist fijn, beslist Christelijk en beslist dolerend,
Beslist goed, beslist beter, beslist best, beslist grievend,
Beslist dom, beslist lelijk, beslist vaderlandslievend,
O, er is één term die iedereen verfoeien
En met mij trachten moet beslist vast uit te roeien:
“Besjlllissst!”…
Ademende stad
netgedicht
2.7 met 11 stemmen 1.167 Daklozen, dolers met de blos van wijn
die ze slempen, schuren hun zolen glad.
Na 10 uren stappen, pijn verduren
telt hij de kwalen van zijn zoektocht:
stramme knieën, zure kuiten, een bel in de maag.
"Genoeg dagdromen!"
krijst de taaie toerist terwijl de stad zich herhaalt.…
Driekoningen met sneeuw en de dood omkleed
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 385 Mijn hart uit wellicht koel en mijn gezicht voelt wellicht koud
Nimmer heeft een bezoek aan hun gebeitelde naam me berouwd
Er zijn nu amper bladeren die krachteloos doleren en bloeien
Maar sneeuw die me maagdelijk weer hernieuwd op doet bloeien.…