Alle inzendingen over Holland vreemdelingen angst

Kijkend naar Holland zie ik vreemde figuren dwars door het groene Laagland gaan rijen migranten uit and’re culturen maar ook ontheemden van hun trots ontdaan en tussen die menigte schuilt daar verzonken de terrorist met koran in de hand vrouwvolk dat loopt er verborgen onder boerka of sluier door het natte land de…

Doe het maar uit angst: verwelkom vreemdelingen – in je eigen huis.…

Opgedragen aan de vreemdeling die Hollands leert. O, vreemdeling, die onze taal bestudeert, Lees verder, ik wed dat mijn rijm je wat leert. 'k Hoop niet, dat de studie je tegen zal vallen. Zo zegt men bal—ballen, maar, ach! niet: dal—dallen. En 't enkelvoud, vreemdling, van koeien is: koe.…

Zonder mijn ogen zou ik de woorden van de vreemdeling volgen en niet vragen wie hij is en wat hij wil geloven. Zonder mijn gedachten te gehoorzamen zou hij een vriend kunnen zijn of mij kunnen helpen omdat de werkelijkheid mijn angsten niet wil delen.…

Waar de geliefden vreemdelingen zijn in oude schaduwen van bittere wonden van nijd en angst is de tijd wat ik wens en niet meer zal vragen als de dood mijn laatste vriend is en alleen een geboren droom mij nog zal laten ontwaken in het licht waarin alles zonder levenskracht bestaat…

Daar staan ze, oog in oog met elkaars angst. De vreemdeling vertelt zijn wedervaren, van hen gedrieën is hij zelf het bangst. Hij moet naar Gent, waar zijn familie woont. Hun glimlach brengt zijn beven tot bedaren. Daar gaan ze. Wie heeft wie de weg getoond?…

Een jongen met een sjaaltje en een baard Die in een kreupel taaltje mag vertellen Dat men hier ook een daad zou moeten stellen En plotseling is Holland van de kaart Verandert heel ons volk in zenuwpezen Maar is het niet de angst die je moet vrezen?…

legt een vraag zich neer in poëzie de dood met besneeuwde lippen aan woorden likt het blijft een bewegen al is de avond net hetzelfde en lacht een kind om honing aan moeders hand ween ik dan om de vreemdeling die in de schemer de stilte binnentreedt * ik tik tegen de binnenkant van deze verzen en ruik angst omdat er liefde…

Ik ben liever vreemdeling dan allochtoon. Een vreemdeling is best bijzonder een allochtoon, zo heel gewoon. Allochtoon, nee dat is toch geen woord? Hoe kan je nu zoveel verscheidenheid in één adem, met één woord benoemen? Nee, ik ben liever vreemdeling want, wie is dat nou niet?…

In Holland mag je leven gelijkgestemd en vrij geen angst, geweld noch beven gewoon wij, zij aan zij dus varen wij als Gala de grachten liederend door met wie wij zijn en blijven 't coolste, klassiekste (LHTB) koor!…

Een vreemdeling heeft bezit van mij genomen hij leeft mijn leven, droomt mijn dromen neemt jou in zijn armen kruipt tegen je aan om zich aan jou te verwarmen een vreemdeling leeft mijn leven ik zie hoe hij zich aan jou heeft gegeven hij eet van mijn beschuit op bed die jij voor hem hebt neer gezet een vreemdeling leeft mijn dromen.…

Ik ook heb dagelijks de witte halzen van de angst gezien, de harde handen van het licht gevreesd. Ik kon de volle stilte van de vissen niet vergeten en werd een heel oud kind. Nu heb ik mijn voorhoofd met droomkleur beschilderd. Dag in dag uit ben ik uw vreemdeling. Ik rook een vredespijp.…

spot ------------------------------------ uit: 'Hollandse woorden', 2004.…

De besloten kring Geen vreemdeling erin Want die wordt gekeurd en bekeken Of de toon hetzelfde Timbre geniet Als de kring Die zijn kaarten in de handen heeft en aan de vreemdeling de geheimen niet prijsgeeft de vreemdeling heeft zijn eigen plek zijn eigen stek om tot de kring te behoren moet je die kunnen bekoren moet je een steen kunnen…

Alexander, je moeder heeft haar god beloofd om na jouw geboorte een lam te slachten, elk jaar opnieuw, om jouw komst te vieren. Dit doet me denken aan een oud en ver geloof. Zoals Sarah uit de bijbel wachtte zij lange jaren, verlangend naar een zoon voor haar stoere man, naar een zoon als uiterst bewijs van eeuwige liefde. Zo gaat dat,…

Uit het donker valt een stem: ik zie je gaan, vreemdeling stervend in je schoenen van gekrompen leer. Dagen vallen onder zijn magere benen, gedachten struikelen in een niemandsland.…

Laat me je gastheer zijn in het huis dat het mijne niet is. Ik weet dat er geen woorden bestaan die troost kunnen bieden aan deze staat van ontheemding.…

De eenzaamheid staat in zijn ogen te lezen als hij ziet dat ik hem betrap, sluit hij zijn ogen. Ik sluit niet die van mij, zet me naast hem en zeg: vindt je het erg als ik je gezelschap kom houden? Alleen is maar alleen. Zijn gezicht licht op, alsof ineens de zon doorbreekt een klein lachje rimpelt zich om zijn mond. Zijn…

Er zijn van die dagen, dat je zonder te vragen, vreemden ontmoeten zal, en wat wil het geval, ze lijken zo bekend, iets totaal ongekend. Er zijn van die dingen, die je uit wil zingen, maar toch voor je houdt, want dat is vertrouwd, voor altijd in je hart, ook al brengt dat smart. Er zijn van die mensen, waarvan je zou wensen, dat…

Vreemdeling ben je niet voor even, Het duurt vaak een heel leven. Want heb je een keer dat oude vertrouwde achter je gelaten en andere ervaringen opgedaan dan ben je voorgoed veranderd. dan zul je het leven altijd met andere ogen zien, Omdat je andere dingen hebt gezien en ervaren en het leven daarna voor jou nooit meer hetzelfde is.…

Aan stof en puinhopen ontsnapt Gevlogen voor het grof geweld De greep van water nauwelijks ontkomen Verstrikt in grauwe grens versperring Een nachtmerrie, de slaap ontsproten Snakkend naar het ochtendlicht Waar is mijn lief in het Avondland De hoop snelt voor mij vooruit Gesmoord in onbegrip.…

de lange rok je trots doet pijn omdat ze dwingt tot dragen zonder klagen je bent alleen een straat vol ogen blikken die gedogen in onuitgesproken vragen weten doet vergeten de warmte van de kring straalt midden in je kleine leven de hoofddoek heeft je toekomst in de horizon verweven kan jij daar eigen kleur aan geven?…

Hij droomde, de arme vreemdeling, En als hij 't oog ontsloot, Zag hij alleen zijn schaduw, Die langs het voetpad schoot. Hij hoorde 't avondklokje, Dat wegstierf in de vert': -- Gaan zo de erinneringen Nooit sterven in het hert? Hoe treurig is 't ontwaken!…

wat is een vreemdeling? een wonderbaarlijke reizende, wellicht rijzende ster- veling onder een andere donkere hemel was jij eens op reis? nieuwsgierig, uitzichten een reiziger, een rijke pop- ster in verre romantische kansarme landen? voldaan weer aan 't werk? het was zeker fijn, er even uit...…

Acht nooit gering de vreemdeling die schamel, opgejaagd en ver van huis een woning vraagt: het kan een Koning zijn...…

wanhopig op zoek naar werk en een veilig dak boven je hoofd terwijl regenten je terug willen sturen naar een land waar je niet kon leven en wonen jou wens ik dagen van vrede en alle goeds waar mededogen de maatstaf is de herberg nimmer gesloten…

Vervreemd van de stilte die mij beroert dwalen mijn gedachten in schaduw een uil schreeuwt zijn roep die eenzaamheid scheurt in duizend stukjes winterlucht deze nacht zoek ik naar de vreemdeling die spoorloos verdween tussen woorden op bleek papier zijn naam dwaalt tussen bomen als ik mijn voeten zet in pasgevallen sneeuw…

jij bent een onbekende voor mij je gedachten niet te lezen onbekende zinnen die je zei ik heb alleen te vrezen ik durfde je niet te tonen ik schaamde me ervoor met afkeer kon ik je belonen geen vertrouwen maar waardoor een muur tussen ons tweeën ingebouwd ik wilde niet weten wie je bent niet weten hoe iedereen je beschouwt je blijft voor…

Zonder hen te vinden zou ik bij hun kunnen zijn. En nachten niet meer biechten of leugens verkopen aan andere vreemden die kunnen vinden wat ze bezitten als ze elkaar zoeken en vergeten te geloven dat ze met hun onschuld in de laatste schaduw hun gevonden naam zullen vinden.…

Toen op een dag een vreemdeling heel frank en vrij flaneerde in de kleine stad der mooie mensen, met haar intriges, spiegels en haar gaanderij, haar tempels om de duivel Tijd in te verwensen, keek, druk met mooi-zijn, niemand naar dat wezen om (men liet om het bestaan der stad te doen voortduren, voor de vergane schoonheid, die vertrekken kon…