5368 resultaten.
voor de schrijvers
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 234 Bloem destijds
nog zo mooi wist te schrijven
doch schrijven blijft hard werken
al denkt menigeen daar
anders over in tijden van
haastige kriebels op facebook…
De magnetron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 254 (vrij naar J.C. Bloem)
Frituur is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is frituur nog in dit land?
Een zak patat, te zout en niet krokant,
Een frikandel die rimpels heeft gekregen.…
Natuur is voor tevredenen....
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 341 Och arme J.C.…
bloemlezing
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 1.952 Bloem, Albrecht Rosenbach, Lut de Block
Anton Korteweg en Rien Vroegindeweij
Hans Sleutelaar, Paul van den Hout, Bastet
Dichterlijke namen vormen een sonnet…
domweg gelukkig op de Prinsegracht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.056 erg vrij naar J.C.…
VII - teleurstelling - ( naar "afscheid" 1899)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 de amandelen
van amaretto di saronni
nog steeds niet geknipt
gegroet oh schone pauw
wat nieuws uit asia
pardon, ik heet kalkoen
kom uit amerika
leef weggedoken
voor alle smeulwinden open
in honing roken
eerste tranenvlaag
en stemmen worden vaag
muzikaal geklaag
riolering lek -
het boerderijtje drijft weg
op grijs water…
Dorps-idylle
gedicht
3.0 met 15 stemmen 9.103 't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt,
Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen,
Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen,
Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt.
Oranje wortels, druiven als violen
Fluweelpaars, in blauwe dauw gedoopt,
Roodwangige appels, welig opgehoopt
En bronzen peren heeft hij aanbevolen…
III - terug naar oudshoorn - zelfstandig tot 1918
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 het parkeerterrein
brengt oudshoorn nooit meer terug
eenmaal platgelegd
het oude oudshoorn
vervlogen vogelenbuurt
voor nieuwe bijlen
een wijk als oudshoorn
naar de elfen van aphen
aan de oude rijn
het oude oudshoorn
en villa nuova in de gnephoek
een flauwe bocht terug
de schrijver oudshoorn
in de salamanderreeks
- een fout verhaal…
Vaccinatiestraat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Ik zie een pandemie de straten legen,
angst en onmacht beheersen het land,
het R-getal stijgt, krant na krant;
ik kan er niet meer tegen.
Er staan nauwelijks nog files op de wegen,
die wandelen nu langs de waterkant;
ik spreek slechts collega’s die, vierkant omrand,
over het beeld van ‘zoom’ bewegen.
Ik had deze eenzaamheid nooit verwacht…
IX -lyceumtijd- 1958
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 158 bordewijk met bint
en literair taalgevoel
gestaafd met de sint
naar de vierde klas
mijn broertje gaat over
ik ga met hoornik
spijbelend van school
het feest der herkenning
met een bloemlezing
op het lyceum
verliefd op juffrouw wiewel
gouvernante frans
hoe schoon is god
gewassen en gemangeld
op de schoolbanken
zondag verzucht…
Insomnia - naar J.C. Bloem
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 236 Met mijn mobiel naast bed kan ik niet slapen
Niet slapend grijp ik snel naar mijn mobiel
Mijn vriend vindt dat maar achterlijk gepiel
Want daardoor ben ik dag en nacht aan ’t gapen
Hij wil dat ik in bed je weet wel doe
Ik heb geen smoes meer nodig, ben te moe…
het portret
poëzie
4.0 met 28 stemmen 14.342 Wanneer ik dood ben en de donkren komen,
Geef me 't portret niet mee, dat altijd mij
Ten hoofdeneinde stond en in mijn dromen.
Ik merk er toch niets van. Het is voorbij.
Neen, ik wil niet, dat na de laatste morgen
De beeltenis van dit bemind gelaat,
In een tot molm geworden kist geborgen,
Diep in de muffe grond met mij vergaat.
Doch als…
INSOMNIA
gedicht
4.0 met 157 stemmen 65.925 Denkend aan de dood kan ik niet slapen,
En niet slapend denk ik aan de dood,
En het leven vliedt gelijk het vlood,
En elk zijn is tot niet zijn geschapen.
Hoe onmachtig klinkt het schriel 'te wapen',
Waar de levenswil ten strijd mee noodt,
Naast der doodsklaroenen schrille stoot,
Die de grijsaards oproept met de knapen.
Evenals een vrouw…
VOORJAAR
gedicht
2.0 met 58 stemmen 25.302 De zon brak door de barre voorjaarslucht.
Plotseling kantelde er een vogelvlucht.
Op de aarde smolt de dungezaaide sneeuw.
Hart, gij zijt vrij; gij waart om niets beducht.…
Aan zee
gedicht
3.0 met 116 stemmen 36.336 Een gore zee;
Aan 't strand daarvan:
Van lieverlee
Een eenzaam man.
Zijn blik is naar
Verlatenheid -
Geen uitzicht, waar
Men die vermijdt.
In 't niets verglijdt,
Zonder misbaar,
De hooploosheid
Van weer een jaar.
De mond blijft stom
Tegen den tijd,
Want ouderdom
Is eenzaamheid.
-----------------------------------------
uit…
De gelatene
gedicht
4.0 met 34 stemmen 13.461 Ik open 't raam en laat het najaar binnen,
Het onuitsprekelijke, het van weleer
En van altijd. Als ik één ding begeer
Is het: dit tot het laatste te beminnen.
Er was in 't leven niet heel veel te winnen.
Het deert mij niet meer. Heen is elk verweer,
Als men zich op het wereldoude zeer
Van de miljarden voor ons gaat bezinnen.
Jeugd…
IN MEMORIAM
gedicht
4.0 met 57 stemmen 29.471 De blaren vallen in de gele grachten;
Weer keert het najaar en het najaarsweer
Op de aarde, waar de donkre harten smachten
Der levenden. Hij ziet het nimmermeer.
Hoe had hij dit bemind, die duistre straten,
Die atmosfeer van mist en zaligheid,
Wanneer het avond wordt en het verlaten
Plaveisel vochtig is en vreemd en wijd.
Hij was geboren…
Nieuwjaar
gedicht
3.0 met 99 stemmen 36.634 De nieuwjaarsklokken luiden door de radio.
Stortregen valt. De dag is onbeschrijflijk goor.
Men is alleen gelaten en aanvaardt het zo.
Men vraagt zich zelfs niet af: waarom is 't en waardoor?
Tegen het leven is toch immers niets te doen;
de wereld heeft geen oorden meer om heen te gaan,
en 't hart wordt niet, gelijk de landen, jaarlijks…
De Dapperstraat
gedicht
4.0 met 146 stemmen 47.679 Natuur is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant.
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.
Geef mij de grauwe, stedelijke wegen,
De in kaden vastgeklonken waterkant,
De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.
Alles is veel…
November
poëzie
3.0 met 164 stemmen 33.874 Het regent en het is november
Weer keert het najaar en belaagt
Het hart, dat droef, maar steeds gewender,
Zijn heimelijke pijnen draagt.
En in de kamer, waar gelaten
Het daaglijks leven wordt verricht,
schijnt uit de troosteloze straten
Een ongekleurd namiddaglicht.
De jaren gaan zoals zij gingen,
Er is allengs geen onderscheid
Meer tussen…
Vroege Voorjaarsavond
gedicht
3.0 met 50 stemmen 17.018 Het ongelezen boek viel naast hem neder;
Hij streek langs de ogen met een vage hand,
En keek naar buiten: 't eerste lenteweder
Betoverde het schemerende land.
Er was een waas van het aanvanklijk lover
Om het afzonderlijke, zwarte hout,
En iets als zoelte zweemde de avond over,
Maar waar de wind zijn vleugel sloeg was 't koud…
Rondeel
gedicht
3.0 met 38 stemmen 14.688 De korte liefde en 't lange lijden,
Het wordt een ding, dat men vergeet.
Herdenkt men 't nog, dan zegt men: 'k weet,
Het was destijds niet te vermijden.
Benijdt men soms de niet-bevrijden
Tot deze afwezigheid van leed?
Toch, korte liefde en langer lijden,
Het wordt een ding dat men vergeet.
's Verleden levens koud en heet
Voelt men zich…
Herfst
gedicht
2.0 met 18 stemmen 15.500 Van 't najaar keren weer de schone dagen -
Van het hoeveelste? en hoeveel malen nog?
Tot het ontrijzen aan zijn nederlagen
Lokt den verslagene zijn zoet bedrog.
Dit is de tijd, dat men zou moeten lopen,
Gerooide velden langs of door een laan,
Aan 't eind waarvan een vergezicht gaat open
Op herfstland en een edeler bestaan.
En, thuisgekeerd…
Zondag
gedicht
3.0 met 25 stemmen 12.898 De stilte, nu de klokken doven,
Wordt hoorbaar over zondags land
En dorpse woningen, waarboven
Een schelpenkleurge hemel spant.
De jeugd keert weer voor d' in gedachten
Verzonkene, die zich hervindt
Een warm, van onbestemd verwachten,
In zondagsstilte eenzelvig kind.
En tussen toen en nu: 't verwarde
Bestaan, dat steeds zijn heil…
Afscheid
gedicht
3.0 met 47 stemmen 24.552 Ieder scheiden is van 't laatste scheiden
voorbode, ieder bed van 't laatste bed.
Alle sterfelijke wegen leiden
naar het eind waarvan geen liefde redt.
In het stedelijk duister van de straten
nemen we afscheid - en het drukt als lood,
kijken om en wuiven, reeds verlaten,
slaan de hoek om, en het is de dood.…
De duizend doden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 De duizend doden
Die ik ben gestorven
Liggen begraven
Ver achter mij
In de wereld van
Vergetelheid,
Alle momenten
Die mij van mijzelf
Vervreemdden -
Aan de einder lang
En breed verdwenen -
Zijn niet meer,
Want in het verleden
Is de tijd niet meer…
voor J.C. Bloem
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 219 P.S.
November, november
en het is pas september…
Rood
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 145 De kaart voor elk gebied kleurt donkerrood
Maar wat betekent dat voor mijn vakantie
Want het wordt tijd dat ik een ander land zie
De reisproblemen zijn straks levensgroot
Dit heb ik in mijn tuinstoel overdacht
Het valt best mee als je niet veel verwacht…
J.C.
snelsonnet
3.0 met 25 stemmen 3.316 Zoals nu in een studie is bewezen
Zijn Julius en Jezus 1 persoon
Een feit dat je natuurlijk ook gewoon
Uit hun initialen af kon lezen
Dus wat oogst in 4000 veel applaus?
Jan Peter Balkenende was de paus!…
J.C.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 413 Als speler stond je liever aan zijn kant,
Zijn dribbelen, zijn pass, zijn dirigeren,
Zijn juichen, zijn betweterig beweren,
Met Johan sterft een stukje Nederland.
Geliefd als sportman en om wie hij was,
Nu treurt de voetbalfan, en treurt het gras.…