23 resultaten.
MELOPEE
poëzie
4.0 met 75 stemmen 6.433 Voor Gaston Burssens
Onder de maan schuift de lange rivier
Over de lange rivier schuift moede de maan
Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee
Langs het hoogriet
langs de laagwei
schuift de kano naar zee
schuift met de schuivende maan de kano naar zee
Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man
Waarom…
Ubuntu
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 achter een herhaalde bocht, werd de toekomst vertaald
onder de gele maan op de rivier met de eenzame man in z’n
kano nergens aangemeerd, ze hebben op eigen kracht,
de open oceaan gehaald, schoven zon en maan ineen,
was de man in z’n kano niet meer alleen.…
kano
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 358 een kano is maar dun
een lelieblad streelt zo je kont
als je in het veld gaat varen
met de libel als wegwijzer
'stil zitten hoor, laat de karper dutten’
glijden we langs het riet
o, karekiet karekiet
wat zou het stil zonder jouw lied
dan slechts het geklater
links en rechts van de
peddels in het water…
Toen ik dan eindelijk gestorven was..
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 148 hij duwde m’n kano af en zuchtte dodelijk vermoeid.
Toen ik thuis kwam geurde het in de gang naar eieren en spek
en in mijn oren kriebelde het orgeltje van Ray Manzarek.…
En passant
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 [Haiku]
een golf glijdt langszij
even schommelt de kano
op rimpelend licht…
Niers
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 292 Kano loopt vast in het slijk.
Chaos in Gennep.…
maanvaren
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 640 te verdrinken in een dichters droom
de man verdween, de kano ook
geïnspireerd op het gedicht ‘ Melopee ‘ van Paul van Ostaijen…
[ Lekker kanoën ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 Lekker kanoën,
stroomafwaarts, zonder zorgen --
of we verdwalen.…
haarlem
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 790 Ik zie de trots van de Bavo
en over het Spaarne - jawel -
gaat een ontspannen kano
op weg naar de Mooie Nel.
Bij alles wat ik zie in Haarlem
en bij alles wat ik hier voel
herken ik een beetje van jou.…
Tropical beach
gedicht
2.0 met 21 stemmen 11.322 Voor vogelhoofdboothuis een kano
al omgekeerd op een plankje.
De vogel het nut van de snavel.
De snavel het nut van de vogel.
De zin van kleurige wieken
naar de tak van de vissende bomen.
Droom standen vol notige zaden.…
JIJ-MEI
gedicht
3.0 met 49 stemmen 44.142 Ik mors je over al mijn paden liefste
Jij rood de rozen en jij blinkende het blauw
Jij kano's in de blik van elke vrouw
Jij beelden in parijzen van het water
Jij lentebroden in de manden van de straten
Jij kinderen die met een hoofdvol mussen
Achter de zonnebal aandraven
Jij mei jij wij
Jij…
Kerst zonder kerst
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 2.727 De man zonder oren in Kano.
Het meisje van 14 in Calcutta.
De gescheiden vader in Gouda.
De ontslagen leraar in Berlijn.
De zwangere bosnegerin in Kaapstad.
De bedrogen belastingambtenaar in Nieuw-Vennip.
De gelovige bakker in Kralingen.
De talentvolle voetballer in Hamburg.
De asielzoeker van 12 in Veendam.…
lange tenen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 309 en schoenen die als kano`s zijn,
hoe die nu aangetrokken?
De dokter die ik heb bezocht,
die stond er van te kijken,
hij zei: ´pas op uw schoenen,
wanneer u staat te zeiken´.
Nu is het laatste wel de aard
van heel ons voorgeslacht,
we doen het zo maar van de brug,
al in de Keizersgracht.…
Kortenhoef
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.886 Ik peddel niet meer, licht zuchtend loopt
de kano vast in de plompeblaren. Nog een
kleine opmerking van de wind
achter mij in het riet. De watermunt
geurt me met kracht achterna van het
licht aanvaren.
Een fuut komt haastig nog door de ban,
met watervrees zwemmend, alsof het zo weer
spertijd is, weer jeugd en oorlog worden kan.…
Winter in een brief
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 254 wolkenkolossen drijven boven natte daken
jij bent slechts bij me in een laatste brief
alleen de dood kan mijn verlangen doen staken
je aarzelt in het naderbij komen
stilte houdt zich vast aan mijn eenzaamheid
ik droom tussen het zwijgen van antwoorden
alsof ik een landschap ben in de tijd
mijn rivieren meanderen in ratio
mijn humor drijft in een kano…
PIETER MESSIE
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 Zijn kano danst licht deinend voort, en kust
de golven vol zonneschijngeklater.
't Gepaddel roept gedachten voor later:
wijsheid uit talen van vroeger wenkt bewust.
Doch al spoedig schittert Godgeleerdheid.
Hij brengt het Goede Woord; klare preek klinkt
door Nederland en Papoes woud verspreid.…
Zoek jouw eigen weg
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 513 vlieg weg
laat maar dagen
wereld vriendelijk
door het deinzend
deuren dragen, vragen
in kleine alledaagse dingen
hoor ik soms de liefde zingen
maar, stonden wij niet samen
toen je naar mijn levensadem vroeg
achter de bomen uit het nachtwoud
mijn lijf weer naar bekisting droeg
kom je bij me met die hand
maak je mij nog wakker
omdat de kano…
Hoop
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 133 En op de oever
hoor ik hoe jij steeds meer vermoeid, uitgehold,
als trage kano tegenstroom, hoe jij eenzaam traag,
geknield, nog altijd zingt, je eeuwig lied van hoop.…
Oerbron
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 43 zon koester ik geen wrok meer nadat de
twee zwarte raven neergezegen
met een hoed
op m'n hoofd laat ik me ontroeren in
het groene landschap met de toren en de koeien
wanneer de
donkere wolken straffeloos overdrijven; aan
komt stormen boven de korenvelden
en het golvende water; wij blauw en broos
het gevoel
krijgen alsof wij in een kano…
Steen des aanstoots
snelsonnet
2.0 met 42 stemmen 2.316 Bij ons staat steniging in kwade reuk.
Maar elders straft men zo de vrouwen wel
(de mannen trouwens niet) voor overspel.
Zij hebben nooit gehoord van deze spreuk:
"Als eerste werpt, wie zonder zonde is."
Helaas werpen ook zondaars zelden mis.…
Zeilen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 634 mijn man kocht zich een yacht
'k had het al lang verwacht
maar kano, sloep of optimist
polyester romp of houten kist
al is die boot 'n tweede verblijf
en heus gezond als tijdverdrijf
ik wil niet zeilen
'k volg nu een cursus theorie
'k begon er aan uit sympathie
al weet ik nu wat reven is
en kan ik zwemmen als een vis
al ken ik vlaggen en…
Shenandoah
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 64 toe
De oogst was op zijn zachtst gezegd dan pover
De kolonist wanhopig, boos en moe
Niets te vermalen had de molenaar
Gelukkig waren er vlees, vis en kippen
Een kleine voorraad meel stond denk ik klaar
Het water stond de mens tot aan de lippen
Nu eeuwen later rijdt hier dan de trein
Zjin het toeristen die mij nu bevaren
Met kayak, kano…
Jaap Kraaier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Een beetje net als nu, maar dan wat korter:
de lontjes jaren dertig in Berlijn,
de sfeer kon domweg niet verhitter zijn,
Lass uns dann einfach sagen: ‘angeschmorter’
En daar was Jaap, als in een jongensboek
had hij zijn eigen kanootje gefröbeld:
een bakje, met een bankje slechts bemöbeld,
het sprookje ging erin als jodenkoek
Op één kwam…