Alle inzendingen over afzien

Vanuit het duister vond je het licht. Zonder somberte kon je ópbloeien. Inzicht heeft zich over jou ontfermd: hardgrondig wil je met het goede stoeien! Graag sterf je een beetje: gaat dwaasheid haten, ijdelheid verafschuwen, typeringen die pijn doen, vermijden, bluf en grootspraak verachten, de hunkering naar macht ondermijnen - je gaat…

Cryptisch kijken we weg op een ander doel gericht wat wij zagen, geregistreerd categoriseert, in het hoofd rennen vooruit, sneller, harder buiten adem, het lijden op onze hielen maar wij vechten voor de overwinning gaan voor de beker van triomf zo zien we af van stilstand…

zonder het zelfs te vermoeden wat door zen mystiek valt te bevroeden de eenheid van het lichaam en het brein pijn is niet fijn maar afzien is wel zijn…

Jamaar afzien is voor mensen die de wereld in hun handen willen dragen, tot de wereld in den ruste wordt verteerd tot wat wij waren Waren wij een hoop van zegen, onze hoofden draaiden door tot iets dat adem kon benemen en de oorlog tussen geesten in bloedstollend onrust smoorde En onverwoekerd raast men door tot ooit het afzien wordt…

Oude kerk in Enkhuizen Het dak moet vernieuwd daarvoor is geld nodig Twee euro kost een tekst schrijven op een leisteen ten bate van het dak daar op lees 'k bijbelteksten weet er zelf zo gauw geeneen Dan op een tafel waarop kringloop boeken kijk ik naar het Europese dak, van het land vol bergen De liften, hellingen steil, glooiingen…

als ik naar huis rijd, de wagen sprekend lonkend de verte neemt mij de tijd verpacht aan het pedaal dat rechts mijn flank mankeert dan wil ik schreeuwen tegen al wat lijdt zich schuwt tegen de goden die de wegen dragen op hun gehaakte schouderstukken langs berm en onbehagen geschurkte bomen maskeren twijfels die ik wil uiten, doch de stereo…

Wandelen, afzien vier dagen lang, saamhorigheid gezelligheid en hier en daar gezang Eten drinken toiletteren alles onder het mom, van vier dagen wandelen, pret alom.…

Misschien als laster, soms, geoorloofd wordt, hij dan zal afzien van de zwartmaak-sport……

rug en kuit laten masseren Topfit zijn, prepareren en soigneren Na beulen sleuren eenentwintig dagen Wacht hen voor 't afzien een eeuwige prijs De Elyzeese Velden in Parijs…

…moet je goed bevredigd zijn, anders komt er niks van terecht in je drukke leven met alle spanning van dien en alle taken, verleiding en afzien, dus man – als je niet wilt vallen, spuit ze leeg die ballen.…

In het café gedonder in de glazen: Voor alle bierliefhebbers dreigt een st(r)op De hele wereldvoorraad hop raakt op, Wat inhoudt dat het afzien wordt geblazen. Bestellen van een fluitje van nul cent… Het zal iets zijn wat noodgedwongen went.…

Als vissen happend naar lucht als wandelaars snakkend naar water als christenen verlangend naar 'hun Heer' Zo verlang ik naar JANUARI Nog even voelen nog even woelen nog even slapen nog even afzien decembergevoel voelt als decembergewoel!…

En zo afzienbaar qua tijd. De uitverkorenen, niet wars van ons teeveebedrijf, gaan dan naar Mars om er voorgoed te blijven. Over tien jaar? Bij mij komt heel spontaan een ouwe op: de man die naar Parijs ging. Ja, die mop!…

Het klinkt heldhaftig, 'doorzetten' en 'afzien', maar als je dag na dag wéér zo'n etappe verregend door de blubber loopt te stappen dan kun je de Vierdaagse ook als straf zien. Die wandelaars - jazeker, ik beklaag ze... Hun wandeltocht lijkt meer een zwemvierdaagse!…

Zij maakte in de Kamer veel misbaar Rond Timmermans die wachtgeld blijft toucheren Maar ook in de campagne gaat fungeren Dat is niet erg fatsoenlijk, volgens haar Maar zal haar nummer twee nu, Mona Keijzer, Van wachtgeld afzien? Nee, die is wel wijzer…

Wordt het regeerakkoord toch aangepast Ze zijn er gisteren niet uitgekomen Ze gaan vandaag weer stevig verder bomen Sweet Caroline zorgt voor een loden last Zij denkt, gezeten op een grote trekker: Het kan veel sneller...hup eruit die stekker…

Bekend en berucht als tocht der tochten, geliefd bij achteloze onervaren amateurs, berucht bij de ware profs op de fiets, stampend, dreunend, hijgend, verder niets. Meer dan 250 kilometer op de pedalen, heuvel op en heuvel af, eten, drinken, water halen, geen tijd om te recupereren, of geen kracht om te demarreren. De ene naar de andere kuitenbijter…

We hadden ons gehuld in lange zwarte jassen en schuld die tastbaar in de benen hing. De berg op moesten we. Een hoop mededogen. Geen bluf, geen blarney, maar boete doen. En boven breekt de zondvloed los. Tussen lijf en leden struikel je. De aarde smakt obsceen en maalt de varens in haar luie kaken. Het land is weggespoeld. Dit is een total…

vanaf tel nú betreed ik mijn woordkennis slechts nog met de taal der liefde, geen schennis aan de deugdelijkheid van de mens bekomt nog aansluiting met de klankkast van mijn humeur het is besloten en beklonken in een sfeer van gehaaste diep gewortelde gedachten om geen haattaal te zaaien in de lege hoofden van hen die ten aller tijde de…

wat bewoog de dichter de zelfzekere kicker of het mazzelzwijn hoe te achterhalen wat de dingen waren voor ze neergeschreven zijn wat dacht die maker bij het stellen van zijn regels en het trekken van de lijn was het afzien of verstrooiing was er wilskracht deed het pijn waarmee de klanken zijn gevormd trilt wat na in rijm nimmer…

Maar slechts afzien en ontberingen ten top. Dat alles heeft men over voor een grammetje goud. 's Avonds verstijft van 't bukken; teleurgesteld, stram en koud.…

Uit het ziende oog van de orkaan wie hem raken zal in afzienbare tijd even een niet waarneembare kalmte in een oorverdovende stilte van ingehouden adem, achter de on-aardse schreeuw, verloren energie komt in vervoering barst open, daar openbaart zich de onneembare zwaartekracht uit de diepzee geboren, zoals we…

nee, ik sla niet op mijn borst dat ik niet vloek maar het geeft bevrijding rotte tijding vraagt erom rond en krachtig allemachtig hoor ik wat ik zeg ik pak denkbeeldig in afzien van geveinsde vroom wals mooie woorden plat terug wil ik realiteit onderweg blijf ik toch waarschijnlijk moedwillig steken bij mensen die mij lief zijn…

ogen snijden ijskoud stukken leven een messcherp beeld beent warmte uit blikken slijpen wildgroei tot bewegen kijken is de norm in afzien van vooruit we fileren tijd op duizendste seconden maar onze geesten hebben "het" nog niet gevonden niemand kent het creatieve denken weet wat er aan schort, snapt niet hoe hetzelfde, toch…

Als zelfs de schaduwkant een schaduwkant heeft voor mij de opgaande zon in aanzien niet mag stijgen ik steeds moet afzien van het licht wat ook mij is gegeven waar blijft dan mijn eigen bloei terwijl alles om mij heen op lente belust is en juist ik daarover nooit kan zwijgen daarom zal ik niet blijven ondergaan wanneer…

Kopje onder ga ik In de woelige golven Van de niet afzienbare Levenszee - niet voor de Eerste keer, zeker niet, Zo vaak al is het kolkende water Over me heen gespoeld - Terug naar hoe het zo veel jaren Is gegaan, misgegaan, onder water Geduwd door anderen en door het Lot dat het leven mij had beschoren Wil ik niet, wil ik nooit…

Als zelfs de schaduwkant een schaduwkant heeft voor mij de opgaande zon in aanzien niet mag stijgen ik steeds moet afzien van het licht wat ooit mij is gegeven waar blijft dan mijn eigen bloei terwijl alles om mij heen op lente belust is en juist ik daarover nooit kan zwijgen daarom zal ik niet blijven ondergaan wanneer ik mijn…

zuchtje wind begraaft zich diep onder het zand laat ik het er maar liggen omdat ik mijn handen niet vies wil maken er dwaalt een verloren wereld afgezonderd van wat niet zou moeten zondigen probeer ik het vast te houden ik zal er verder mee moeten komen focus mijn ogen op aanwezigheid dwing mijn verstand erbij te blijven zal ik stilletjes afzien…

wonderen met mij deed Als je haar ooit weer ziet zeg dan dat ik haar mis en dat het zonder haar allemaal zo zinloos is Als je haar ooit weer ziet zeg dan dat ik niet zonder haar kan dat ik elke nacht aan haar denk en dat het meer was dan “houden van” Als je haar ooit weer ziet zeg dan dat ik zielsveel van haar hou en dat ik binnen afzienbare…

heb weer eens lekker achterom gekeken en ben niet afgegleden maar het niveau waar ik toen op stond daarvoor heb ik teveel geleden in de tijden dat het goud in de morgenstond voor een nieuwe dag uitbundig blonk door afzien en wegkijken het nooit meer willen horen bij al die gedrogeerde lijken zonder sprankjes eigen wil…