de boekanier plachte
zich te redden
door het vlot
dat op de plecht gelegen
vooruit te duwen naar de steven
doch hij verzonk
met moed en zeemanstaal
maar niet voordien hij at en dronk
van het laatste avondmaal
nog eenmaal restte hem het zicht
om de boeg te zien weerzinken
toen het schip bij het gericht
zich knielde in de avondvinken…
ruggengraat
Jij uitkomst van mijn smeekgebeden
Ik wil je met mijn huid bekleden
Jij die mij nimmermeer verlaat
Een lange tijd werd je geschaad
Door allerlei omstandigheden
Nu jij voorgoed bent teruggekeerd
De spiegel niet meer is beslagen
Geeft die ons als tevoren weer
Je blaakt en je bent ongedeerd
Mijn musketier, schavuit bij vlagen
Mijn boekanier…
dat als verloren de nacht
ontstemde terwijl wij passievol
de vluchtende vogels hadden geteld
jouw stem, de toets van de piano
die ik niet mocht aanraken, slechts
het terug stuiterende licht
ontfermde zich over mijn ziel
en nu, nu de tijd de kerst al
kleedt in gedaantes van
herinneringen die ik niet kan
vergeten, blijft jouw hart
de boekanier…
Ik pakte ooit een boek
Niet zo'n AKO-paperback
Ik vouwde het doormidden
schoot gaten erin
ging er op zitten in
een moment van bedenking
gooide het toch in de biotex
Las het een week later
en concludeerde
dat er meer was dan dit.…
Nadat ik strips ben gaan verscheuren
Met essays in het moeras in slaap viel
denk ik nog altijd
het zijn maar woorden
voor de zoveelste keer!
wat voel ik nou eigenlijk
jaren later na Dato of Bio?
Een poolkap smelt, sta er voor open
je hoeft er niet per sé over te lezen
de mooiste dingen gebeuren vanzelf.…
staat de zon paraat
op haar horizontale lijn
***********
De dampen van de nacht
schachten zich stoïcijns
op jouw gelaat en letteren
onze honger in een eeuwenoude daad
de avond is nog niet te laat
en toch is de straat ontoegeeflijk
in zijn gift om mij te laten dromen
of is het vals en laat ik
de beelden tot mij komen
ik was de boekanier…