6136 resultaten.
Inuit smelten niet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 357 vriesplakken
Igluigaq worden in hoog tempo
deel van een verleden
niet door de werelddooi
die hutten smolten toch al
elke winter de sneeuwval
ook daar de bouw emplooi
Sinds ze ons blanken als Qallunaat
hebben leren heten en kennen
is de modus verwennen
de bron van zoveel kwaad
Veel jong goed wil
een gewoon huis met tv
dat heet daar iglo…
Vries
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 259 een eskimo
draagt in zijn iglo
graag een eskimono…
iglo
gedicht
3.0 met 241 stemmen 38.075 als geblazen glas
een baarmoeder van sneeuw en ijs
warm en koud gelijk…
iglo
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 330 na jaren van vergeefs verlangen
heb ik tederheid verbannen
in koele zinnen
ver het zoete minnen
bevroren dromen
nooit uitgekomen
verpakt in geur en kleur
veilig achter de gesloten deur
met staal en ijs
bouw ik een paradijs
verberg mijn spijt
in ontoegankelijkheid…
Voorbij Grenzen
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 1.315 Jij bent voor mij de wind
Maar bovenal de storm
De snelheid in kwadraat
Vluchtig en toch enorm
Jij bent voor mij de regen
Maar meer nog de tranen
Druppels die verdwijnen
Uit vastgeroeste kranen
Jij bent voor mij de winter
Maar het is vooral de kou
Die de wereld laat bevriezen
Waar ik mijn iglo op bouw…
Wit hoeft niet stil te zijn
gedicht
4.0 met 11 stemmen 15.740 Wit hoeft niet stil te zijn
in een iglo van papier
is geen bubbel in de tijd
maar constante geboorte
wat gebeurt als je kleur
met een moker kapot slaat
wit is schansspringen
wit is een spaceshuttle
laat me aantreffen wat
er voor mij nog niet was
onder de tafel de postduif
van een jonge vorstin
de huid van een telegram
een ansicht…
Geneuzel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 973 Zulke critici moest je verbannen
naar een iglo op de Noordpool
kunnen ze schrijven voor elkáár,
zijn wij verlost van die tirannen.…
Kapitein Iglo is niet meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 169 Hij nam de frituurpan uit de schouw,
knoopte zijn marineboord en -mouw
verliet zijn kombuis,
ging voorgoed naar huis
tot groot jolijt van de kabeljauw.…
Winter
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.293 De witte vlokken stapelen maagdelijk een wit egaal
Scherpe contouren veranderen in een vriendelijk rond
Kinderen reageren met sleeen sneeuwgevechten en dolle pret
Tot s'avonds laat klinkt het geroep van ouders
Kleine kopjes zitten knus in zelfgebouwde iglo's
Laten ouders in het ongewisse
Nu beschermd de stoere sneeuwman tegen het kwade
Grote…
In kolenzwart
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 39 wolkt de
condens van
je warme lach
zijn vrolijkheid
over de pas
gevallen sneeuw
die straks het
fundament
zal zijn van het
nog te bouwen
sneeuwen huis
nog herinneren
wij ons het dwarrelend
wit van de lange winter
de ijskoude handen
en het bevroren haar
weer zullen wij
getuige zijn van
sneeuw die gaat
verijzen als wij onze iglo…
Solo
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 60 _____________________________________
Is zelfs aan dit genot een dag gewijd
In Hong Kong, Tokyo, New York
en Rio
Doen eskimo's het solo in
hun iglo
Als jongen, man of vrouw, of pubermeid?
Dat ijs lijkt me niet handig
in je bed
Zo'n magnum in je kruis of
een raket…
Het vrouwelijke reclame-icoon
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 277 Het vrouwelijk icoon goedgekeurd door de Vereniging
van Huisvrouwen; geen bebaarde kapitein Iglo,
maar wel een sterk merk met vertrouwen.…
Leugendans
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 168 Leugendans
Het is net als een mooie dans
Het publiek is ingenomen
Geen stel die het zo kunstig doet
Jullie zijn niet in te tomen
Dan komt de Waarheid tussen in
Die wil nu ook een dansje
Beleefd vraagt hij: ’Mag ik nu?’
Hij hoopt nu op zijn kansje
Maar daar heb jij geen voordeel aan
Je danst nu juist zo heerlijk
Je wordt gedraaid, getild,…
Zelfkennis
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 159 Heb jij wel eens je gelijke ontmoet
hij is net als jij in wat hij zegt en doet
wat jij niet weet en ook die ander niet
is dat je oordeelt naar wat je gespiegeld ziet
maar wat blijkt als je goed kijkt
dat je gelijke niet op je lijkt.…
De Sluier
hartenkreet
1.0 met 17 stemmen 3.357 Woonruimte
Iglo van sneeuw tot
Een echt gouden paleis
WONING
Hartstocht is strijdend
Over en weer
Passie die brandt, die
Voor samensmelting zorgt
PASSIE(f)…
Dag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 187 In het vroege morgenuur,
het is vandaag alweer de vierde,
zit ik stilletjes hier
en schrijf een lijstje,
voor wat boodschapjes
op een vodje van papier.
Brood moet ik halen,
en boter is er niet
en afwasmiddel, die citroenige,
en wat potjes rode biet.
Heel zuinigjes aan,
'k heb alleen maar Ach Owee
't is al bijna op...
en de hele maand…
RUWE STORMEN MOGEN WOEDEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 80 ‘Ruwe stormen mogen woeden’
En morgen komt Storm Eunice aan land
Aan land in ons Koninkrijk Nederland
En met name in het Waddengebied
Eunice laat de wadden-eilanden trillen
Op hun fundamenten van zee en klei
Het is de laatste waarschuwing aan Konings regering
Blijf met je Haagse poten van de Waddenzee af!
Zo niet, dan gaan jullie hullie dat…
Hemelrijk.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 26 Mensen verschillend en
toch gelijk.
Maar dan gezien in het
perspectief vanuit
het Hemelrijk.…
Gewoon eerlijk. PUNT
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 204 Niet altijd leuk om
eerlijk te zijn,
voor de ander.
Niet altijd makkelijk
to the point te zijn,
of het soms nodig is?
Zeker wel.
Of het hard is, vanzelf,
want eerlijkheid komt bij
een ander
maar al te vaak aan
als de spreekwoordelijke
mokerslag.
En toch is eerlijkheid
nog altijd pure winst.…
James Ensor
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 197 Maskers vallen af
als Ensor tronies schildert
We staan in ons hemd…
Spammer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 ‘Krijgt u mijn mailtjes niet?
Pjisnica Ercobim
Houdt u toch op mij te
Spammen, en vlug!
Ik word niet goed van uw
Olifantshuidigheid.
Waar blijft uw antwoord-mail?
Nooit mailt u terug!’…
Te licht bevonden.. ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 127 De geest is meeslepend
in zijn kwetsbare naaktheid,
behoeder van een onderhuids
en schuw geheim, dat zich in
tijden van ontroering – even -
haar grootse intimiteit blootgeeft.
Maar in sprakeloze wanhoop,
als het licht van de duisternis
herpakt in de seizoenen om een
herwaardering strijdt,
naar hogere ruimten stijgt
waar het – evenzo…
Knallend het oudjaar uit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 269 Af en toe, duik ik in elkaar, bij een enorme knal,
zo eentje die je welhaast voelt in je maag!
Prachtig vuurwerk!
De schitterende kleurenpracht in de lucht,
verbaasd en verrukt me!
Mooie vuurpijlen!
En dan ineens, bedenk ik me,
dat er landen zijn,
die NIET de pracht,
maar wel de KNALLEN hebben!
En dan is het niet eens oudjaar,…
Alternatieve feiten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 157 Werkelijkheid blijft onwerkelijk.
Feiten blijken verbeelding.
Meningen zijn dat ook.
Wanneer ze worden geuit veranderen ze.
Veranderen ze in as en rook.
Fantasten fantaseren fantasie.
Dichters verdichten gedichten.
Dat is niet waar maar raar.
Politici verdraaien feiten.
Dat is niet raar maar waar.…
De schoorsteenveger
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 603 Ze zeggen dat ik vuil ben en besmeurd.
Ze zetten mijn beroepsgroep mooi te kakken.
Me door zo’n zwarte schoorsteen laten zakken?
Ik kijk wel uit, dat is nog nooit gebeurd.
Ze noemen mij een vieze roetveegpiet.
Discriminatie! Ik voel veel verdriet.…
De uiverkorene
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 335 ergens in een toendra van Alaska
zit hij half bevroren te mompelen
in de top
van een besneeuwde denneboom
zijn gezicht en snor ijzig bezet
de oogleden bevroren
het hart slaat één op tien
in een spiritueel gevecht
zijn geest reist mee in de wind
richting een iglo kilometers verder
waar zijn broer bloedig gewond
door de beet van een ijsbeer…
Mat gezet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 Ik ben in een script geboren
regie heb ik niet nodig,
ik speel een soevereine held
in elk verhaal, rolverdeling
lijkt overbodig, isolement
van de verbeelding deel ik
met elk primitief hart.
De wieg stond op een
onbewoond eiland van
verlaten kunst, cursief
omringd door de golven
van het alfabet, in de
getijden van geluk herrees…
Klokhuis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 148 Er was nog niet geploegd
er was nog niet gezaaid,
het brein van de aarde was
nog niet geboren en ging de
zon onwetend onder in de
seizoenen van het eerste jaar.
Het wordt weer zomer,
z’n volle wagen is op pad
met de korenschoven naar
de molenstenen van de tijd,
zijn krakende karrenwiel
strijkt de plooien van de
laatste morgenstond…
Voordat ik je weer ontmoet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 573 De duisternis gaf mij een hand,
je zonden zal ik strelen, in het
grauwe boetekleed van verlangen
gaf je mij een laatste nacht, liet
je slagen beuken op het holle vat
van gegiste beloften, die snel waren
vermorst, ik zal met een sleutel van
de tijd de opening herwinnen voor de
toekomst verborgen in je moederborst.
Vergeefs heb ik de maan…
Wanorde ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 De twijfelaar zegt, dat ik een
ander fust aan moet slaan met
flexibele duigen, wankelmoedige
ruggengraat door de tijd geringd.
Eikenhout doordrenkt door loog en
listig bier, schaars verlicht door een
spongat waaruit alleen de duivel zich
bezondigd aan het tappen van het zielennat.
Waarop geen voordeel van de twijfel
rust en alleen…