het is pokkenweer
kwelderriet zwiept
op en neer
windvlaag wappert
keer op keer
sidderingen
heen en weer
over het laagwater
van de Dollard
daar lag Ockeweer
een steenhuis
paar woningen meer
nu Dollardslib
niets meer
buurtschap Ockeweer
de naam klinkt na
in het Uikergat
de Uikerplaat
dat is
alles wat
de zeestroming
achterlaat…
De wind blies jouw geluk opzij
De vorst daarop bevroor jouw brein
De regen spoelde het verleden
en wijsheid zit in hagelstenen
Het strand bij laagwater is reuzengroot
Een serieuze vloed ketst tegen de duinen
Die hun inhoud echt niet eerder prijsgeven
Pas als alle leven is vervangen
door rudimentaire dood...…
wij hebben
de duinen zien bloeien
als gift van de zon en de zee
eerst het lichtere paars
dan het zomerse geel
de wind speelde mee
verlieten de drukte
van zaken en stad kozen
de stilte van het glooiende pad
in het zand bij laagwater
tekenden sporen de lijn
een horizon verder zal het rustiger zijn
elkaar bij de hand
in een tocht…
ik geef je mijn hart
wederom in jouw handen
jij koestert mijn ziel
opstandig in wezen
agressie als taal maar ik
heb jou het kind laten lezen
hoe het beloofde
kijkend naar ogen hunkerend
naar liefde reagerend als staal
spijkerhard vloekend
op laagwater zoekend
naar de steek in fataal
jij hebt gebloed
in woord en gedachten voelde…