14905 resultaten.
alles gaat over
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 131 een kleine valk
scheert klagend
over witte
huisjes aan
de dijk
tussen land
en water de
populieren
ruisende bakens
met trillend blad
de brede rivier
verdeelt het land
gedreven stroomt ze
door het landschap
naar de open zee
alles gaat over
in iets anders
wortels en vleugels
steeds verder
terug in de tijd…
Olijfbomen
gedicht
3.1 met 58 stemmen 10.054 Met een ragfijne sluier van tule
opgegroeid in vertrouwen met de smaak
van geschiedenis lijken ze het landschap
te tillen naar een eigen wereld.
Zegen de groene blaadjes die
het leven verrijken met de
magische geur van karakter
en een filosofisch vloeibaar goud.…
Zonnebaden met gesloten ogen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 De maand december
viert gekleurd het oudejaar
tijdens mijmeren
gekoesterd door verlichting
met zonlicht in perspectief
Introvert zonnen
waar het leven openbaart
in een wit landschap
door uniek gevoel omarmt
wat haar souvenir verwarmt.…
Beschreven leven
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 93 ik ben niet weg
wel geestelijk vertrokken
heb mijn hersens afgesloten
voor de verlokkingen
van deze maatschappij
zij kunnen er niet meer bij
hoop rust
te vinden in een
opnieuw beginnen door
loslaten en verwerken
fundamenten inspecteren
duurzaamheid proberen
een structurele opbouw
van een filosofisch perspectief
met bijhorende temporelen…
Stukjes paradijs
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 141 ik zag
in kleine dingen
diep van binnen
stukjes paradijs
een oogopslag
de lieve lach
woorden waarin
ik liefde hoorde
een landschap
dat steeds groeide
in zonnekoestering
uitbundig bloeide
naar het eeuwig
perspectief van
ik heb jou en jij
hebt mij oneindig lief…
FILOSOFISCH KWINTET!
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 159 Het filosofisch kwintet:
Pure luxe
in vredestijd
maar ook
pure noodzaak!…
angst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 131 je kunt het bang zijn
heel filosofisch omcirkelen
maar als de angst toeslaat
ben je een zwerm vluchtende vogels…
Koningsdochter
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 189 Op jouw rug teken ik
een hart dat ik vul met xxx'en
Jouw naaktheid als Eva
die van mij als dat van Adam
Ons bloot zijn en dat van
een prinses
Haar mis ik
en jou wil ik
dus geenszins kwijt
Jij en ik, wij samen
Wij bouwen ons leven om
anderen heen
het plezier van
van elkaars
liefde en gebaren
wij beleven el-
kaar voor
eeuwig hartgrondig…
METAMORFOSE
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 127 landschap van sterrenfonkeling
sluimerende bomen
bergtoppen in mist gehuld
landschap van gekleurde wolken
moedeloze hemels
drager van mythen en sagen
landschap van haver en rogge
eindeloos ontvouwen van
nabije dingen en verder weg
landschap was jij hier
ademde jij hier niet
was jij niet onbegrensd?…
The Burren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 Zelfs God
heeft er een handje van
alles op één hoop te gooien
zei de priester tegen de kapelaan
het is een keiharde werkelijkheid mijn zoon
in al zijn wijsheid
heeft de Eeuwige
de engelen bevolen
het restant van alle
stenen en rotsen
in Ierland te strooien
geloof me maar kapelaan
zo is het echt gegaan…
zoiets
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 141 er zijn
een paar vragen
zo in de loop
van het bestaan
rook kringelt
langs twee vingers
er wordt iets
gezegd en echt
filosofisch zeker
o jee iets filosofisch
terwijl de renners
van het peloton in Limburg
krachtig de heuvel beklimmen
en wij als dichters zogenaamd ook
maar is waar wij hebben tijd
voor jaloezie en dikke tranen…
Brief van René Descartes gevonden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 304 Geneigd door zijn filosofisch gen
kroop Descartes dikwijls in zijn pen.
Hij zei tot zijn wijf :
"ik schrijf, dus ik blijf."
Waarop zij : "ik was, ik plas, dus ik ben !"…
Die ongemerkt voorbijgaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 108 Voel de lauwe midzomerbries
Om mijn gespannen kaken
Hoor vogels van allerlei pluimage
Kwinkeleren dat het een aard heeft -
Ik die zie met mijn gevoel,
Lees met mijn oren en vingers,
Diepgevoelde sensaties
Die binnenkomen door mijn neus,
Pannenkoek met spek, kaas en appelkaneel
Die lonkend op mij wacht,
Leef maximaal in het hier en…
Gele rozen
hartenkreet
2.8 met 5 stemmen 813 Muggen dansen elegant
licht en luchtig, ijlend
dorsten naar de pirouetten
verre dromen beestenbloed
de lokroep van lavendel
beest flaneert heupwiegend
bruine ogen zoekend naar
in ravijnendiepe schaduw
kijkt de afgrond terug in haar
de gele rozen huilen…
Twittertwist
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 132 #blaasmijnholop
Filosofische quote of
scheldpartij, quod non?!
Bevrijd de gesloten mijn.
Blaas frisse ideeën in.
Hol mijn tunnelvisie uit.
Diepgang ondermijnd ……
perspectief
netgedicht
3.4 met 10 stemmen 357 ik vergeet maar die galm
van de gebroken snaar
het was de geknapte halm
die zolang de hoop vertolkte
ach, ik laat het gaan als een walm
uit de laatste kreet die nog kolkte
in wat leek als een oeverloos geluk
een blindstaren op klavertjes vier
de storm van gedwongen naaktheid
naderde plots als een hongerige gier
mijn afgehakte handen
eens…
Plat
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 195 Rond zou hij moeten zijn
met het perspectief
van een circulerende horizon
waardoor het daglicht
regelmatig het donker vervangt
Maar het lijkt of de nachten
de dagen meer en meer verzwelgen
waardoor het licht nog wel schemert
maar de zon niet meer verwarmt
Plat, de wereld is plat
en als je de rand nadert
staat er geen bordje
pas op…
Perspectief
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 Nederig
is het wezen, intens
in gedaante en vorm.
Zichtbaar
zo ver het oog reikt
zijn als zovele
maar onderscheidend
in licht en leven.
Vergeet de weifeling
en richt je tot de kern.
Luister naar binnen.…
Perspectief
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 106 Mijn perspectief loopt tussen
twee lijnen naar de horizon.
Uitmondend in een stip.
Zo klein geworden daar waar
het eerst groot begon.
Weliswaar is er perspectief.
Twee vleugels tussen twee lijnen.
Soms vliegt het weg heel naïef,
dan van het grootte naar het kleine.
Mijn perspectief houdt van het leven.…
op ooghoogte
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 58 een ogenblik,
te kort voor de verte
te wazig voor diepte
te weinig om de maag te vullen
helder genoeg om te
verhullen wat zichtbaar is
snel genoeg voor woorden
met in beton gegoten uitspraak
er brandt een onbekend licht
met kleur en stem
te ver voor weerklank
ogenschijnlijk…
Zo'n Type
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 141 zij ziet
in mij
zo’n filosofisch type
zelf verwoord ik slechts
onderdrukt verdriet
maar goed als zij dat
zo graag wil
ach wat
dan hou ik me maar stil
en denk
Freud dan maar
waarom ook niet…
Het innerlijke oog
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 213 Door de boog van de schepping
te spannen suizen de beelden van
gisteren door het innerlijke oog.
Raakt z’n pijl de roos van het licht
waar de schaduw van de tijd zijn
rug recht in zijn afgesloten kooi.
We zijn een theater van overdadig geluid,
souffleurs van een glorierijk verleden
meningen en stemmingen uit het heden.
Wij zijn slechts…
Eénoog
hartenkreet
3.4 met 16 stemmen 7.261 perspectief wenkt naar Eenoog
die taalt naar gebaren in golvend
landschap de verte licht trillend
op door vuurtje dat loopt naar boog
die spant als vers gebakken lucht
de vulkaan werkt als een paard
ruzie slaat uitdrukking die staat
voor het vrije woord op de vlucht
sluit het alibi terwijl de schrille gil
doordringt in het land van niemand…
uitzichtloos
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 179 Zonder perspectief
als regen zijwaarts valt met
doorweekte vellen…
Perspectief
netgedicht
3.2 met 8 stemmen 764 Een schermpartij van gedachten
steekt – noch slaap overvalt – me
middelen tot poeders vergeefs.
Koud stoffig licht, speldenprik tot
hersenziek geplaagd. Barstensvol
als een berg, keten me niet
vast dat ze graven enkel om
de banden rondom te verwijderen
steeds dieper tot het kernpunt kookt.
Een spook zwerft in mijn binnenste…
perspectief
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 412 het lijkt wel een zoo
de duif onder tafel
labrador links
zwarte kat op rechts
terras de gulden haan
zij sloft en slentert voorbij
reumatiek gebogen
het kipling-aapje
als eeuwige jeugd
aan haar bejaarde tas…
Perspectief
netgedicht
3.8 met 9 stemmen 827 De nacht staat ver onder de zon
toch treurt ook zij niet om zichzelf
het fundament van de berg bedekt
de stroom die haar langzaam slijt
de vogel leerde de honger overwinnen
oneindig blauw versterkt een sterrenleger
in de borst sterft de denkers droom
verdiept het inzicht via omwegen
is de zachtzinnige glimlach geluk…
in perspectief
netgedicht
3.4 met 8 stemmen 448 reikt
de hemel
nog ver
als mijn ziel
even wordt
gekend
door de glans
van reflectie
of zie ik
slechts
mijn ego
in vermeende
perfectie
ik word gewaar
van mijn gevoel
daar vertelt
de stilte
wat ik bedoel…
Er is een perspectief
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 152 voorbij
onbekommerd
heb je nog gezomerd
met plezier en zorgenvrij
een klein stukje
oneffenheid deed jou
toen nog niet struikelen
je zocht er in
negeren liever het
ruime van de buitenkant
na een lichte hint
ben jij toch in
het ziekenhuis beland
optimistisch als altijd
maar de strijd blijkt
zwaarder dan je dacht
er is een perspectief…
In perspectief
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 134 ik ben de schepper niet
als ik de golven zie in
perspectief met hoge luchten
en mijn kleinheid
me doet vluchten
met zand in mijn hand
als verbondenheid
met strand aarde en
het uitgestrekte groene land
het donkere blauw
van eenzaamheid en stilte
mij trekt naar het verre heelal
waar het woord verstomt
licht gevangen zit in gaten…