ik had eerder
moeten opstaan
om zes uur
of wanneer kraait de haan
om het woord te horen in mijn keel
dat tegen het raam wil tikken
als tijd
zonder knarsen
in stille ochtendwind
wat mag je vragen
wat mag ik vragen
van dit onderkomen
en van wat me ontsnapt;
de stem
waarmee je me roept
om liefde binnen te laten
wanneer kraait…
Een taalliefhebber maakte 'n lijst met "willekeurige woorden",
zoals perplex, theezakje, grotesk, eliminatie en springkoorden,
ook onomatopee, navelpluis en zeerob,
en bij radijs en plamuur viel 't hem op
dat eigenlijk alle bestaande woorden op die lijst thuishoorden ...…
We waren in ons oude huis, wij tweeën.
Achter de bossen stond Parijs te branden:
van een hecatombe van autobanden
zweefden de vlokken as over mijn hoofd
en door dat voorjaar naar een hoger noorden.
Weldra zou Praag vallen, wist ik, weldra
sprak ik mijn eerste dissidente woorden -
weldra zat ik in deze dode hoek
mijn blinde te scanderen.…
Een stilzwijgend, ijdel perpetuum mobile, wijdverbreid in het celeste licht van ijlheid, van de ‘wak’ op de tak springend, maar het onomatopee sprekend van immer weerkerende leeë stilte,
vol witte kilte.
--------------------------------------------------
april 2005 - week van de amateurkunstenaar…