8717 resultaten.
Wij komen ter wereld
gedicht
5.0 met 1 stemmen 4.044 Wij komen ter wereld, met rouw, uit de graven;
met rouw die gepast is, omdat wij nog dood zijn.
Ons lichaam ontstond uit de grond en uit planten,
om eens te bereiken een veilige haven.
Een veilige haven: de schoot ener moeder,
waar ’t woelig verleden, geleidlijk en langzaam,
eindlijk tot rust komt; ik dwaal in mijn vader.…
Zwart
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 291 Pijn
Je laat me niet los
Troost
Ik zoek je
Maar blijf tasten
Zwaarte
Je verplettert mij
Lichtheid
Je bent weg
Maar ik zie steeds
Zwart
Telkens
in
Een tint
Donkerder…
Alleen
hartenkreet
4.8 met 4 stemmen 189 Ik kniel bij jouw graf
En praat stilletjes tegen jou
Waarom je niet wachtte?
Dat vraag ik me verdrietig af
Een windstille dag vol zon
Geen geluid of bries
Ik stel de vraag opnieuw
Hoor jij mij? Als dat eens even kon
De wind gaat nu wild tekeer
Alsof je me troosten wil
Is het een teken?
Ik weet het niet meer
Ik leg mijn hand op jouw…
Afscheid
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 751 Ik zie jouw zetel staan
beelden komen en gaan
Het lijkt alsof je
Kan verschijnen
Maar dan weet ik
Neen…
En voel ik alle hoop verdwijnen
Hoop
Om jou nog even te kunnen zien
Al was het maar voor even
En stevig te omhelzen misschien
We zouden lang praten,
Dat weet ik zo
We namen écht afscheid
Dan kon ik je loslaten
En had ik geen…
Telkens weer
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 446 Ik wou je nog zoveel vragen
je had nog zoveel te vertellen
soms overkomt het mij nog
dat ik denk
ik ga even papa bellen
Dan komt al heel snel
het besef
nooit meer hoor ik jouw stem
of zie ik je weer
en net dát gevoel
is het allerergste
telkens weer…
Orpheus
netgedicht
4.3 met 14 stemmen 181 Vandaag heb ik opeens
Weer geluisterd naar de stilte
Die zolang op mij heeft gewacht.
Ik liet mij zinken
en landde in haar adem
Het vallen viel mij zacht.
Er was een leegte, teer gekraak
en ook een suizend klinken
Ik zag de tafel en de stoelen
en hoe het licht viel op de kast
Ik was samen met de dingen,
vertrouwd en thuis als oude gast…
Verdrongen
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 147 De pijn slijt niet
Ondanks de tijd
Wat mis ik je...
Ik wil roepen en tieren
Maar niemand hoort me
Warme waterdruppels
Staan te dringen
Maar ze vloeien niet
De pijn voelt des te scherper nu
Verdrongen
Maar constant aanwezig.…
Dat ik je mis
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 528 dat ik je mis
dat de pijn niet mindert
dat zou ik je zeggen
dat de klok verder tikt
dat mijn hart is blijven stilstaan
dat zou ik je zeggen
dat mensen het niet merken
dat ik vanbinnen kapot ben
dat zou ik je zeggen
dat ik niet meer dezelfde ben
dat ik jou elke dag zoek
dat zou ik je zeggen
dat ik zou willen dat je terug komt
dat…
Hier en nu
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 173 Elke seconde
Tik je
Onverbiddelijk
verder weg
Van mij
Elke minuut
Denk ik
Zwijgend
Aan jou
Elk uur
Is gevuld
Met herinneringen
Met beelden
Elke dag
Ben je
Bij mij
Maar niet meer
Fysiek
Hier en nu
Is niet meer
Het is verdwenen
Tijd betekent
Niks meer,
Jij, des te meer…
mijn kind
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 134 tussentijd
kan ik jou niet vergeten…
22 maart
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 169 Een wereld in rouw
Een wereld die huilt
Een wereld die dreigt
Een wereld die schuilt
Waar moeten we heen
Geen mens die het weet
Hoe men dit vergeeft
En nooit meer vergeet…
Zal ik nu blij zijn
poëzie
3.0 met 1 stemmen 713 Zal ik vergeten, nu bijen zoemen,
Zal ik vergeten waarom ik rouw?
Zal ik nu dromen, enkel om rozen,
Enkel om rozen en zonneschijn?
Zal ik vergeten mijn hart bevrozen?
Zal ik vergeten mijn wondepijn?
Zal ik nu zingen, om blauwe seringen,
Enkel om bloemen en anders niet?…
Dementie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 432 je was
Maar wat gebeurt, als ik dat alles ga vergeten
zou ik het me nog kunnen herinneren of is alles kwijt
dan zal ik heel verdrietig zijn
want herinneringen ophalen is altijd fijn
met mensen waar ik heel veel van hou
en niet meer herken, zij zijn in de rouw…
Tussen de regels
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 112 Onder de ijsvelden trillen
weidevelden van een
vergeten diep verlangen.
De goden rouwen
om vernietiging en
dwalende doden
Wij bouwen een grafkelder
voor het opslaan van
ondraaglijke herinneringen.
Zullen we binnenkort
alles tussen de regels
vergeten zijn?…
Rouwe rouw
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 3.467 Een Keuze
Nee sprak hij onbewogen en wel overwogen
Dood is dood, daar is geen ouwe moer aan te doen
Geen kist , rot op, bloemen, ach schei toch uit
Gaat hier alleen nog om de poen
Stuk worst in mijn reet
En moge de honden mij wegslepen
Toen hij ging, toch enigszins benepen
Hadden zij hem goed begrepen en lieten hem zo gaan
En uit…
Aftelversje (uit Irak)
gedicht
4.6 met 89 stemmen 11.596 wennen wende gewend,
weten wist geweten,
zien zag en vergeten,
olie benzine geld,
macht onderdrukking geweld,
na angst komt verdriet en rouw,
is het nu mijn beurt of die van jou?…
Vergeten.
netgedicht
3.3 met 11 stemmen 2.150 ik ben niet vergeten
te weten van jou
het verlaten om niets
dompelde mij in rouw
je foto werd bleker
mijn herinnering onzeker
mijn liefde voelde weker
gevangen in trouw
alleen in onze brieven
wreed van tederheid
kwam ik je tegen
als oprechte vrouw
1969.…
liefdesrouw
hartenkreet
3.9 met 8 stemmen 993 Liefdesrouw
Ik rouw om jou,
jij die ik lief had,
waar ik op vertrouwde
Ik rouw om jou,
jij die mij zoveel mooie dingen liet zien,
waar ik zo naar verlangde
Ik rouw om jou,
de verliefdheid, de genegenheid,
de warmte, het houden van
Ik rouw om jou,
om alles wat we deelden,
en beleefden
Ik rouw om jou,
de herinneringen,
de verlangens…
Onrustig is ons hart...
netgedicht
3.3 met 12 stemmen 370 Onrustig is ons hart, dat is geweten:
vervuld van zorg en pijn, verdriet en rouw;
we zoeken naar beschutting bij de kou
en worden door de liefste zelfs vergeten.
Maar er is Een die ons wil dragen altijd voort;
onrustig is ons hart, maar er is ook Gods Woord.
Op het feest van Augustinus, van wie die aanvangszin heel bekend is.…
Voor Anne
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 174 Je hebt de laatste regendruppels gevoeld
en ook het laatste avondlicht gezien
toen werd het donker en stil
en het vermoeden realiteit werd
jouw bloem geknakt
in de bloei van je leven
Nu rouwen we om jou
met tranen van verdriet
Lieve Anne
rust zacht
want vergeten doen we je niet....…
rouw
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 664 hoor het verlangen in je
het gemis erbij
ik pak het stil voor je in…
Rouw
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 959 Om de stilte van zacht daglicht heen
vinden vogels jouw ziel
hun vlucht maakt dat ik lach en ween
daar, waar de stilte viel
De zon gaat waar de tijd dat wil,
ik kijk naar wat beweegt
zo draait jouw schaduw om mijn spil
als de dag zich langzaam leegt
De dageraad ben ik voorbij,
doch alles is me na
als in vogelvlucht jouw ziel in mij
maakt…
rouw
netgedicht
3.9 met 13 stemmen 1.593 geef me dan liever
een aangereden duif
wit natuurlijk als de vrede
op weg naar weer een dag
bij het naar huis gaan
eendimensionaal
onherkenbaar vuil
op een bekende plek…
Rouw niet om mij
netgedicht
2.9 met 9 stemmen 1.427 Rouw niet om mij
Mijn ziel is vervlogen
Naar een nieuw begin
Een hoger doel
Duizend wegen hebben mij voorgelogen
Ik liep ze, zonder te gaan
Met een hoger doel voor ogen
Stond ik alles in de weg
Wat mijn ziel heeft gedaan
Heb ik verworpen
Ik greep de kans
Om voor altijd weg te gaan
Rouw niet om mij
De tijd is nog niet…
rouw
hartenkreet
4.5 met 17 stemmen 2.505 het niet zo goed met me ging
pas toen ik wilde luisteren zag ik dat zelf ook wel in
uiteindelijk heb ik gevraagd om hulp van een ander
want als ik blijf slikken en dit niet verander
stikt er straks een klein stukje van mij
en van die gedachte alleen al wordt ik zeker niet blij
blijf altijd op jezelf vertrouwen
en neem je tijd om goed te rouwen…
Rouw.
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 129 Bloemen op een graf
linten met een groet aan jou
daar roep ik jouw naam.…
rouw
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 403 ik is ik, want ons is verleden tijd,
waar toch een stukje van in het heden blijft.
mijn fysieke tranen al lang gelaten,
maar het hart, dat rouwt nog altijd.…
rouw
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 479 vlees en bloed en bijna
de nacht en de woorden
alles heel donker groen
angst voor een vampier
bedolven onder bloemen
het bevroren slachtoffer
tijdens een lange begrafenis
iets is van glas
grind onder schoenen
in de verte een vlakke zee
tijd als tussentijd
gordijnen gaan dicht
vogels blijven in de lucht en
dromen glippen…
rouw
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 109 hun voordeur zwijgt
het raampje blijft angstvallig dicht
geen licht
naar binnen, of er uit
een koude ruit
die spiegels aan de einders rijgt
haar wereld zwijgt, de zijne huilt
rond de knop schuilt nog de glans
van onvergetelijke vingers, zachtjes ingewreven
door de tijd
en spijt om oude uren
want wat kwijt is, wandelt mee; het leeft…
Rouw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 Mijn keel is gesnoerd
Ik ben ontroerd
Emotioneel zit ik er doorheen
Lichaam je laat mij vallen als een baksteen
Ik kan niet meer op je bouwen
En weg is mijn vertrouwen
Waar is ze gebleven die sterke vrouw
Ik wil haar terug
Maar nu ben ik in rouw.…