Alle inzendingen over (t)rots

Is wreed... voor Rot en Vrienten is 't voorbij ...Requiescant In Pace...…

Een stad, abdij en kathedraal op een rots. Tuinen met bomen, planten en hekken op dezelfde rots. Huizen met zowel houten als leien of stenen daken op een grote rots. Winkels, restaurants en hotels gevuld met spijzen, souvenirs en heel veel mensen, op één rots. Le Mont Saint Michel. Een herinnering die staat als een …..rots.…

een weg omhoog die is er niet aldus de knooppunt kaart geen enkele reden voor paniek niets is de onrust waart 't is de man een rots van vlees het doel haar bedevaart…

De dag verdween in tranen: regen gutst Langs rots en ruigte, en klettert op de paden - Wat stuit de golf, die langs de bergen klutst, En breekt door 't woud, met rots en woud beladen?…

’t Zal hen uit de buiken rotten, al het zaad, het zal uit hen bloeden, de ontzetting, zolang de angst in hen het voelen haat.…

Flarden Oorlog voerend In het brein Ongelijk de strijd Van mijn ik Met de andere Vormen van zelf En eigen die wonen In dezelfde mens Zwaar het gevecht Uiteind'lijk aangeland Op de rots die in De branding vrede is En 't nieuwe leven gekust…

Vrijdag de dertiende, ik schrik me rot Op deze dag plaats ik geen snelsonnet Ik blijf het liefst de hele dag in bed Onnodig tart ik liever niet het lot Maar voor mijn lieve nicht –’t is zaterdag – Maak ik nu speciaal een inhaalslag…

Rots in de branding vorm van aanranding op z'n minst eenzijdige vrijerij door die status aparte buigen voor de intrinsieke soeverein 'money and monkey' voor 'gibraltaar' De tijd zal het leren van de dames en heren politici van de koninkrijken Engeland,Marokko en Spanje of ze eruit willen komen of elkaar aapjes blijven toedienen…

De staat lijkt ons een fruitschaal te offreren Beladen met wat wrede, wrange vruchten Ik kan die zure druiven niet meer luchten Die rotte appels, die gebakken peren! Toch ben ik, diep vanbinnen, zeer tevree Sinds Prinsjesdag doe ik voor ’t eerst weer mee…

Van 't pijnhout vlug ter zeil van alle kanten regenen, En met hun zilvren glans de zwarte dennen zegenen.…

De rozen strooien blanke blaadjes neder, En 't geiteblad houdt roos en rots omvat: De rots van klimop pronkt met geiteblad, Dat, uitgeschoten als een slanke veder, Zich losser plooide, breder steeds en breder, Tot het de blauwe verte in de armen had: De woudduif koert...…

En 't kromt zich over warrelrotsen henen Waar elke traan, die viel, een traan verkoor Om tot albast te worden en te schoor Aan nieuwe smart, die kegels wordt en stenen.…

Je verlangt naar je moederland je herinnert je niets dan goeds Het blijft steeds aan je trekken terug te willen naar je "roots" Pas dan zul je gelukkig zijn houd je jezelf steeds voor Geloof me echt lieve meid ik gun je niets liever hoor Maar ik denk diep van binnen dat je meer mist dan alleen dat En als je daar straks bent val je,…

Ik vraag niet langer om muren, zal mij ook zonder weten door wind afdoende omwand. Waar marmer niet is sta ik, waar water niet staat loop ik, en voel aan de duur van mijn verlangen hoe ik hoor, hier aan deze rivier waar ik midden in mist, in schotsen wandel. Het is niet vreemd dat in deze kou mijn adem komt: want ik kom om de wind…

Ik fluister zwoele voorjaarswoorden. Die ik buiten niet zou zeggen, in de regen en felle zomerwind. Maar die hier bij de kachel klinken als een houtblok op de hete vuren van wat ik nu zou willen. Zwiepende takken en krakend hagelraam klepperende brievenbussen buiten, en in mij woedt windkracht negen.…

Hoi, daar ben ik weer ik kwam niet zomaar even langs ik hoop dat je nog weet welke dag het vandaag is ja zaterdag ! hallo, ik bedoel de datum kijk even op de steen dan bij de eerste datum nee niet de tweede daar was je namelijk even de weg kwijt we hebben je daarna nooit meer terug gezien achterom kijken kon je ineens niet meer…

Wanneer je genoeg uitgemaakt bent voor rotte vis, ga je de katten vanzelf ontlopen!…

Ik voel me rot. Kan er niet over praten. Durf niet naar je toe te komen. Weet niet hoe je reageren zou. Misschien word je kwaad. Wil met je praten, lachen, huilen. Alles delen maar durf niet. Wat niet weet wat niet breekt. Zal hier zelf overheen moeten komen.…

De wanden zijn van papier je scheurt ze zo kapot de mensen zijn van karton kijk maar goed, ze zijn al bijna verrot beschimmeld door het vocht dat door de muren komt of gewoon door de tocht kijk, ze kruipen omhoog langs het behang nee, ze hebben niet meer zo lang.…

Wij ouderen kennen allemaal nog het programma " ren je rot" ooit gepresenteerd door Martin Brosius en een goed bekeken programma, wie had ooit kunnen bedenken dat wij ouderen van NU nog eens terug zouden denken aan die tijd ook nog eens de titel van het programma door de straten zouden horen loeien? Niemand toch?…

Wandelend in 't licht voorwaarts onder zon storm en regen door 't geteisem van 't universum uitgeschreven ze mocht niet wenen terwijl men haar uitbeende al die lange jaren lang vel over bot haar aderen naar believen omgeleid haar linkerboezem ten bate voor de handel de penningmeester, haar rechter boezem ten bate voor de afgronddiepe…

Ik zou hem liever missen, die grap in 't openbaar toilet. Ik zag 'm daar, terwijl ik stond te pissen. Ik las bij 't urinoir: 'De toekomst van uw land ligt in uw eigen hand!' - Een mop. Ik plaste maar. Ook lachte ik me rot en werd meteen zeiknat: ik piste naast de pot!…

stukken slaan bij 't kraaien van de vroege haan.…

met je uniseks regenjas ga liever bloemen plukken Rot op met je kunstgrasmat klim in je eigen apenboom rot op met je zwabbertaal en flikker op met je homohaat.…

kom, zet je, en luister naar 't verhaal van Fram en Boos die vrolijk bliezen op hun neptrompetje mijn oren dul maar 'k gunde hen 't verzetje hoewel ik het mij anders had gedroomd: dat stille beeld uit oude prentenboeken waar kindertjes te zien zijn bij 't ontbijt met chocolademelk en boterkoeken...…

Machtig voorspellende Ons vergezellende Oer-oude goden, Al het vergankelijke Weet ik ’t afhankelijke Van Uw geboden. Zomer en zonneschijn Gloed van de jonge wijn Windvlaag door ’t koren, Bron die de rots ontspringt, Wordt niet wat in hen dringt Uit U geboren?…

De vinger Gods - een steile, plompe rots Staat op 't genaadloos strak azuur gericht. De ballingen op deze bruine schots Zijn ook gevangenen van zee en licht. Ontsnappingspogingen mislukken steeds, Het vasteland is duizend mijlen ver; Wel zijn drie hunner, vroeger, zeilend er Geland, maar als verdorste lijken reeds.…

Dat andre zoekt de grauwe rots, waar niet Die domme beek zijn vrije wil belaagt; En toen 't uit vrije keus te bersten stiet, Had het zich toch tot volgen niet verlaagd: Tot iets wordt door zijn aard bestemd, wat leeft; Dat iets verrichten kán het, want het moet, En 't voelt zich vrij in 't slaaf-zijn van een wet: Slaaf, wie zich tegen…

Het heeft geen zin, je bent dan narrig en voelt je rot door dat gekijf. Goed maken is vaak het leukste daarna, niet meer wetend waar 't nou om ging. Zo eindigt menig meningsverschil, zeg nou zelf 't gaat toch maar om één ding. Je lief horen zeggen dat hij van je houdt, waarop het antwoord logisch volgt...en ik van jou!…

Goede Vrijdag Een mooie dag Om te gaan Jan Rot Hij is ‘hot Gaat naar God God is goed Rot is goed Het is goed Het is mooi geweest Jan was Wie ie was…