Alle inzendingen over 'n Gesprek .....

Een spiegel toont de waarheid van haar wezen Onbekend Niet haar eigen Het gezicht van een verloren ziel Zacht wenend zonder tranen De nacht onthult haar betraande ogen De dag verhult haar huilend gezicht Gezien wordt zij nimmer Gezien worden wil zij des te meer.…

dan vragen ze 'laat het achterste van je tong eens zien? je strottehoofd? 't is net een kleine doodskop' dan denken ze 'nee doe je lippen maar weer aan doe je jurk maar weer aan met die verhullende schoudergebaren ben je toch aardiger' dan zeggen ze 'wil je iets drinken?'…

Als ik steeds aan God van allerhande vraag vindt hij mij dan lastig of heeft de Heer dat graag. Denkt hij bij zichzelf dat vragen is een must of denkt hij bij zichzelf laat mij nu eens met rust. Daarom doe ik het nu zo dat ik slechts met hem praat en van alles vragen maar achterwege laat.…

Prinses Irene praat nu ook met doden Het schijnt haast net zo makkelijk te zijn Als praten met een boom of een dolfijn Tja, wat te denken over zo\'n methode? Ik weet alleen: soms helpt het als je weet Wat iemand nu waarschijnlijk dacht of deed…

in de taveerne voor eeuwig Bertje op de Brouwersgracht spraken wij met drie de frêle schoonheid die nog van de bachwan heette - heb haar naam vergeten - zei leven is als dansen zie ik alleen nog vorm je ziet mij echt niet meer er is geen leven ik word beleefd de ander bleek Suzy beauty van de Commewijne volgens haar was leven wel…

“Zeg, weet je wat ik nu weer heb gehoord ? Dat, daar 0-4 zó’n bar slecht resultaat was, de trainer Koeman zó geweldig kwaad was dat hij de training schrapt bij Feyenoord !”. “De training zeg je ? Feyenoord ? Jòh, vertel ‘ns, ik ben verbijsterd, tráinen die dan wel ‘ns ?”…

De voetbalcoach zei: "Er is naar mijn mening Best wel een logische verklaring voor Waarom ons elftal zondag weer verloor: Het komt gewoon door onvoldoende training. Want steeds moet ik de training onderbreken; Dan moet ik weer met de supporters spreken."…

Een kunstenaar die mensen echt wat gunt laat rechtstreeks met het Opperwezen bellen en Hem hun ziel en zaligheid vertellen bij wijze van een artistieke stunt. Veel bellers die dat echt niet laten konden zijn door dit kunstje nu bekeerd verbonden.…

Een grimas trok hij, een tong verscheen in serieus gesprek. ‘Waarom doe jij toch zo gek,’ zijn gezicht gaat nors verscholen achter knisperend papier, trillend kinnetje, tranen in een kier. De deur slaat dicht. Een harde knal Zijn verdriet uit zicht.…

Ik stond zo in gesprek glas wijn in de ene hand, parmant Andere quasi nochalant in mijn kontzak gestoken Had mijn grote bek thuisgelaten Stond me af te vragen, onzeker, of ik niet beter dat andere rokje had kunnen dragen…

Nadat ik wel degelijk brood had genoemd en eieren en Sinterklazen, noemde ik een woord, dat hij niet zag, zodat het in een stilte lag. Kleine vis, dacht ik, hij ziet je niet, wees blij, dat ik je vallen liet. Kleine vogel, dacht ik, zing een lied. (de vogel stierf, de stilte niet) Kleine stem, verlangde ik, Kleine god, verkondig iets ..…

loze woorden zijn het wijdlopig dwalen we steeds verder af langdradig komen we opnieuw tekort veel liever waren we kort van stof breedsprakig maken we schijnbewegingen ontwijken we de kern maar ondertussen brengt de dag mij het stilzwijgend zoeken van de merel de vlinder en de bij…

Zij dronk een Ricard, de anderen Pinot Noir. Onder het nuttigen van een plateau worst en kaas bleek er één de baas. Ze was zeker tachtig en zo te horen alles machtig. Verstand van zaken, over boeken en glazen van honderden euro's per stuk. Over mahonie kasten en geluk, een liefde die ontluikt, over serviezen, ongebruikt. Over verzekeringswaarde…

Op straat zegt een man in zijn telefoon nee zegt niet schreeuwt wie denk je eigenlijk, haalt adem, ziet mij staan, wie denk je dat je bent met je goede manieren zogenaamd die rijke vrienden van je met je vol geplande week je goede baan zijn stem breekt het toestel open die vrouw rolt ineens half over straat, half aangekleed, mascara uitgelopen…

'Waar zullen wij afscheid nemen?' 'In de regen.' 'Zullen wij schuilen?' 'Nee!' 'Hoe zullen wij ons voelen?' 'Ziek, vals en verlegen.' 'Wat zullen wij zeggen?' 'Wij zullen het niet weten.' 'Wat zullen wij denken?' 'Was het maar gisteren, morgen of nooit.' 'Zal een van ons gelijk hebben?' 'Geen van ons zal gelijk hebben…

‘O lieve vrouw, mijn zaad is hoogbejaard Straks heeft ons kind ineens ADHD of wordt autistisch, wat een eng idee! Ons kind wordt straks door ieder aangestaard’ ‘Jouw vader was juist jong, heb ik gehoord en toch ben jij zo bipolair gestoord’…

Te lang zweeg ik tot alle woorden nooit gesproken waren doodgebloed. Loop maar verder over betreden paden waar geen zijweg nog naar vreugde leidt. Wie heeft belang te betreden de weg die met veel moeite slechts een terugweg neemt? Want daarginds wacht ook de weerzin van nog meer te moeten geven voor een wens die…

luistervink, wat heb je me vroeg gevonden en wat ben je me al dicht genaderd laten we praten nu het nog kan woorden over oevers werpen ons koolwit aanspreken monden behoeden voor ogendonker in thuisloze sporen treden een jeneverbes verlaten op de hei harde woorden sussen voordat teelaarde onze smaak verkilt laten we ons markeren…

Ik praatte met haar over leven Over koetjes en kalfjes die vallen en opstaan Ik zei niemand is perfect Ze schudde haar kledij van zich af en ik besefte dat ik nog veel te leren had…

Er was geen nood, er was geen zonde, Die ik niet aan u zeggen konde. En alle zorg en alle wee Verzonk in uwer liefde zee. Gij had geen woorden en gebaren, Het licht, dat fonkelde in uw haren, De glans die in uw ogen lag, Uw klaarheid wàs: de nieuwe dag, De milde zon, de frisse winden, 't Onwrikbaar aan elkaar verbinden Van morgenkalmte…

Ik ben ik Vergeet dat Nooit Ik ben ik Ik ben altijd Ik ben er altijd Ik ben altijd bij jou ik Ik Vergeet Dat nooit Ik ben bij jou ik…

Zo verstreken de dagen, oh hoe gelukkig waren wij, geen gesprekken dus ook geen vragen, Samen maar eigenlijk veel te vrij, En nu na de zoveelste ruzie, verlang ik naar die rust van weleer, alsjeblieft niet meer de zoveelste discussie, Want oh god je doet me zo'n zeer.…

Pa waar ben je gebleven ik mis jouw stem het gesprek over onze jongens ongegeneerd opscheppen over hoe goed ze beter de beste zijn niemand kon ons tegenspreken in ons ongenuanceerd gesprek ik ben geen kind meer vader maar vader van onze jongens eenzaam in mijn gesprek.…

Toen die keer dat ik in de bus in gesprek raakte met de stilte ze zei natuurlijk niets en ik dus ook dat was nog eens iets anders een gesprek dat bestond uit luisteren alleen.…

Je herkent een foto, een gevoel, in een persoon of je herinnert je alleen maar iets die dag bij een ontmoeting, een gesprek, de telefoon. Zo'n moment waarbij men soms een traan misschien maar moeilijk kan bedwingen. Want bij niets raakt men zo aangedaan als aan dierbare herinneringen.…

'n koele bries.…

Dit gloren gaf me met een zachte glimlach en ‘n zucht aan zee in dit gehucht als ‘n hemelse droom gedachtestroom. ‘K morste stillevens, klater, bewogen tekens met mijn ogen domweg van binnen in gesprek met m’n eigen onvermogen.…

De geur van jouw haren de kleur van jouw ogen het bewegen van jouw lippen niemand kan daaraan tippen 't Bewegen van jouw handen fel en met zoveel passie 't Uiten van gevoelens maken je tot 'n apart mens Jouw gesprekken en verhalen hartstochtelijk verteld brengen mij elke keer in 'n hemelse sfeer Ik zie alleen maar jou woorden…

Ze luisteren weer als het moet, ik begin een gesprek vol goede moed. Gelukkig ik ben er vandaag, er zit geen knoop in m'n maag. De zon schijnt alleen voor mij, gaat deze dag nog voorbij? Gelukkig, zei ik dat echt? dat is de liefde die vecht. Wat is het liefdevol en mooi, het is alsof ik ontdooi.…

van het ene op het andere moment sta ik hier naakt, nu niets meer is, zoals het was te midden van al die scherven zoek ik krampachtig naar houvast in dat wat leven heet wat eens mijn basis was, is veranderd in onzekerheid cement omgezet in tranen, voelt het als één grote zee waarin ik stuurloos ronddobber, in de hoop langzaam weer grip te…