Alle inzendingen over OR bestaan OR slagveld

onder de doden zocht ik hen van naam die op het veld hun eind' hadden gevonden ik stapte over lijken, zag hun wonden ze lagen daar, in plassen bloed, tesaam ik moest de moeders troosten die hun kraam- bedden vergeefs bestegen, kindermonden de borst gegeven hadden, ze bestonden niet meer, de boodschap was onaangenaam ze gaven lijf en leden…

De Dood sprong van 't slagveld en vloog hen vooruit, Hief 't kind op de zetel en maakte het buit. --------------------------------------- uit: De oude huisvriend (1882)…

somber wolkende aasvogels als vlokken roet boven slagvelden niemand op de aarde ziet de vlucht van witte duiven…

Slagveld van spetters op de ruiten.…

Na een duidelijkheid die woorden spuugden Als een explosieve vulkaan; die een verassing Gaf na een woordbreuk aan de boorden tot een Te kort in het communicatief bestaan. Spanning die tot ontlading leidt, wanneer het Al dagen rommelt met een Vesuviaanse kracht.…

hij overzag het slagveld het fort verscholen achter de heuvel hij overzag het eigen leger vermoeid nog na de laatste slag besloot het er maar even bij te laten…

Maar zelf heb ik voor dit verbod begrip: Hij moet toch op het slagveld netjes ogen. De piercing die tenslotte bij hem hoort Is dat hij door een kogel wordt doorboord.…

Het slagveld na Obama overziend: De onderbuiken hebben nu gesproken, Men heeft zich op politici gewroken, Men krijgt de president die men verdient. Een nieuwe president, een nieuw geluid, En misschien maakt het ook geen donder uit.…

angst stinkt net als zweet bloed en lijken in diepe gronden zwarte fossielen van moorden tol van het slagveld tijd slaat op hol in stofwolken van stilte…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ik vond de oorlog eerst een dooie boel En heb mij aan de dienstplicht dus onttrokken, Maar vanaf nu stort ik mij onverschrokken En voor de lol in ieder strijdgewoel, Want als ik als soldaat niet schieten mag Dan schiet ik op het slagveld in de lach.…

Telkens als hij terug komt van een veldslag en het slagveld overwon doe ik mijn huisdeur open en stel mijn armen wijd open, ontvang hem met al mijn warmte en kracht, zo hij had uitgedacht en ik hem met smart had verwacht.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

'k wil dood zijn zoals de anderen op het slagveld van bloemen dood zijn alleen zijn zij moedig gestorven en ik dan niet,want ik ren weg van het leven door de buitenwereld wordt men bestempeld als laf maar de buitenwereld is niet in mij ze veroordeelt mijn hart, mijn gevoelens maar ze is niet in mij…

zo vanzelfsprekend Geestelijke apocalyps een somber toekomst gevoel slagveld van dode bomen kale takken die zich droef naar de hemel strekken…

Verzwakte eenheden vochten een verloren strijd de legers van de agressor dringen tot in de voorste linies door Schaduwen vullen het slagveld rusten op vermoeide cellen het goede overwint het kwade? Nee, de doktoren hebben hem opgegeven…

Jij bent mijn fantasie Mijn tintelende ervaring Ik de breedgevleugelde til je mee Hoog Los van dit idioot aards overwoekerd slagveld Vrij van de zeis Leven tintelend leven Los zweven wij.…

Steen na steen wordt gevoegd verband verbindt geen breuken welke op een slagveld bot gevangen hebben ik luisterde niet toen jij sprak stapelde gedachten op zeker weten ruis werd gruis taal is zó poreus…

Kraters groeien naar de hemel waar het eeuwige blauw zich vult met een slagveld van verhalen.…

op het slagveld van poëzie waar inspiratie word gemangeld woorden blijven hangen in opperste onbenulligheid waar zinnen aan flarden worden geschoten in grenzenloze onmacht gedichten sterven in echo van adem uitgeperst in huivering van gezichtsveld maar gapend met mijn mond open en in mijn simpel verlangen en met mijn muze op schoot…

bij het opruimen der slagvelden komt men soms rare dingen tegen zoals een jongen van 18 die ook graag 100 was geworden met blikken medailles op de borst maar het er is helaas iets tussen gekomen namelijk een kogel met zijn naam er op recht tussen zijn ogen maar de stank van zijn rottend lijk zal nooit de paleizen van de keizer bereiken en…

Nu geheel verlaten, op de plek wat slagveld was Vele mensen afgeslacht, door het zwaard.. Ver van huis, mensenlevens verborgen Maar zwaard en aarde, ademen de verschrikkingen.. Voor immer…

in de rust der doden sterft het gekerm ijzingwekkend zacht hun zucht gehoord waar vergoten bloed als rode sneeuw tot kleur herschapen slagvelden eert bedelven tranen in engelenwit als deken van liefde hun laatste graf…

Iets van zelfvernietiging: een protest om zichzelf uit z'n vorm te bevrijden, daar klampt hij zich aan vast bij wijze van vertaling naar daar, waar hij oneindig vrij is in al zijn, zijn: om het beter te leren kennen betreedt hij het slagveld in afzondering, zonder zeker weten, met eeuwige twijfel.…

de dichter heeft als “wapen” enkel woorden waarmee hij haat - en “molens” ook - bestrijdt het woord (zijn slagveld) vindt hem steeds bereid in zelfs de landen waar ze hem vermoorden daar is zijn woordenstrijd een gruweltest waar slechts ons diep respect hem dan nog rest…

Droog je traan en lach, de wereld Geeft je weer een nieuwe dag Als je tranen dan gedroogd zijn Vul mijn hart dan met jouw lach Droog je traan in een vlucht Alsof je het slagveld betreedt Schreeuw daar dan al je angst weg Net zoals je gister deed Want in het centrum van jouw leven Tot in het hart van mijn bestaan Zal ik altijd alles geven…

Ik heb een vlieger voor je gebouwd, een vlieger van goud. Met een staart van diamanten; voor elk verloren jaar een diamant. De perkamenten van mijn ziel kerfde ik in het goud zoals onze namen ooit zo kort vereeuwigd in een stuk vernield schroot. Ik wou hem doen vliegen, die vlieger, op de dag van onze dood, maar hij woog gewoon te zwaar…