Alle inzendingen over OR boeken OR roest

Geschreven n.a.v. het gelijknamige boek van Yolanda Entius…

(requiem voor een oude Ford) roest van jaren heeft het vehikel gemaakt tot wat het is geworden…

het druppen van de kraan heeft de klok doen roesten minuten duurden langer vielen uiteindelijk stil water kan de tijd niet stoppen slechts de maat valt weg de duur van het verloop telkens dezelfde druppel die op dezelfde plaats valt holt de hardste steensoort uit zo voed je op, zei vader even zag ik weer zijn handen verweerd, vol sproeten…

Oude liefde Teruggevonden, Oude liefde In jouw hand Oude liefde Zonder zoeken Oude liefde, Oude liefde, want Oude liefde Kan niet roesten, Oude liefde blijft en gloeit Oude liefde Zonder moeten Zoals alleen een Oude liefde groeit.…

Mijn blikken zijn roest gestaalde hardnekkigheid verzet tegen de schijn dat krassen mij verwonden. Ik viel diep in haar en vond een tweede adem nieuw ijzer om te roesten bottende twijgen aan stam. Zij kwam nog op tijd om in liefde te geloven in metalen die smelten als hardheid ze dwingt.…

mijn wraak is zoet zo zoet als zout want een engel lieve mensen wordt nooit van goud maar roest door tot aan de kern tot diep in de geest ik schrijf u leest groeten `t mensenbeest…

Rust roest. De schoenen, de sokken, de kleding. Goed drinken? Wat te eten? En Stapelen? Klopt het allemaal? Rust roest. Rustig blijven, Goed slapen Tip: Bouw de ochtend om Je training heen. Rust roest. Welk schema? Heb je een basisconditie? Wat doen de Afrikanen? Die Japanners kunnen het ook zo goed. Waarom eigenlijk?…

Een sloper, een kerel uit Sloten Die handelt in tweedehands boten Maar hoe je ook poetst Je ziet alleen roest Zo'n boot is dus zo naar de kloten…

Boeken sterven niet. Boeken verouderen. Meesterwerken nooit. Schrijvers vallen om, of sterven in bedden. Boeken blijven, dood, gewoon, in oude kasten staan.…

Geen schuimkop en bruis, bad uit mijn jeugd teilen van zink en roest: wasbeurt thuis Afgedroogd bij een buis Kachelpoets en ruitjes van mica…

Zelfs rust roest.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Daar staarde ik op en voelde mij rampzalig; Chinees en palmboom deden mij wegdromen Naar verre landen, meer dan Verne-boeken. 't Ouderlijk huis was soms zo duf en stug. 'k Wist niet dat ik heus wel in de Oost zou komen En even hard mijn lot er zou vervloeken. -------------------------------------- uit: Al dwalend - X Herdenken…

De spijker in de muur hoopt berustend dat vergankelijkheid hem vergeten zal en tijd blijft hameren hem de kleuren geeft niet veroordeelt tot roest om oud ijzer…

het zal mij aan mijn reet roesten zuurstof vreet de aanstoot is CO2 heel fijn kankerend verlaat ik dit leven stof tot overdenken zo ver ga ik.....…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Zon roest achter horizon. Vreemde vogels roepen, zoeken in donker grasland. Een zwaan glijdt over het roetglas van water. ----------------------- uit: Tirade, 1976.…

Hoekige koeien: geen mens zou ze zo maken – koeiemachtig mooi!…

Een levend standbeeld lijkt geen spieren te hebben – voor ineens een nies.…

knarsend geluid doorweven in roodbruin vergane dromen krakend roest als verlangen aan een leven verward in kronkels gedraaid in breekbare tijden als stukgelopen radars in de klok van het leven…

nog ver voordat de roest zich vormde was het de trots van menige fransoos... ondanks de dikwijls erbarmelijke staat is het nog altijd een gewild voiture geliefd bij verzamelaar alleen moet er nog heel veel werk worden verricht…

' En Hij antwoordde zeggende: 'Nondeju, 't zal me m'n reet roesten, als je maar niet met me spot!' ----------------------- uit: Klapvee, 1991…

wat lust was, wordt roest. de dader is bekeurd. slijk verdwijnt in de stroom van het slijk en de stroom.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Geen proeflokaal kan mij behoeden Voor wat er vroeger is geschied: Er is zo’n donker hoekje niet Of ‘k moet voor ’t verleden bloeden. “Je moet je naar de toekomst spoeden zonder de roes van drank of wiet.” Het blijft een hol en somber lied Om ’t dagelijks gemoed te voeden. Met een traan op beide wangen Zie ik wat de toekomst biedt. Al…

Het roest vertelt het najaar door de ruit, waarmee het seizoen vervelt tot in z'n huid en in transparante blaren, strekt zich duizend vleugels uit, warmt zich bij het open vuur de winterbruid, dit lied telt glazen met z'n toverluit, verdrinkt, om de muze in te luiden, klinkt de vlijt door blinde jaren heen, schrijf in as je naam naast de ware…

hoe mooi is mooi als ik lagen schraap van de ogen en je huid schuur met mijn vergeelde nagels die ook de schoonheid van vergankelijkheid aanschouwelijk maken hoe vol is je leegte als ik jouw adem opvang in jutenzakken voel jij dan nog waar licht voor staat als de avond in krans slagaders is gerijpt tot kalk als ik je naakt…