Zij kwam nog op tijd
Het raadselachtige lieve
ligt in haar als goud
ze poetst het niet op
maar het is er – zuiver.
Mijn blikken zijn roest
gestaalde hardnekkigheid
verzet tegen de schijn
dat krassen mij verwonden.
Ik viel diep in haar
en vond een tweede adem
nieuw ijzer om te roesten
bottende twijgen aan stam.
Zij kwam nog op tijd
om in liefde te geloven
in metalen die smelten
als hardheid ze dwingt.
Zie ook: http://www.depriman.nl
Schrijver: Anton van Amerongen, 17 oktober 2007
Geplaatst in de categorie: liefde