Alle inzendingen over OR leven OR kleuren

Ik was het lievelingskleinkind van mijn opa: Jan Goossens. Hij was berucht om zijn zéér strenge houding. Ik ga nog een aantal graden verder. Doe er nog een paar scheppen bovenop. Omdat mijn neus een moppieneus is, noemde hij mij bij de troetelnaam "moppie". Ik zal het nooít vergeten! Hij liet mij zijn waardige houding na, als erfenis,…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

in mijn bestaan is op het leven gericht…

Jij begrijpt me niet, goed zo, ga maar nadenken -- wat ik heb bedoeld.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

vliegen en zweven op de vlucht voor je leven kleuren bewegen!…

Mijn geschaafde knie bloedt, ik blijf ernaar kijken -- zo mooi rood is het!…

Als ik woedend ben, handel ik onmenselijk: naasten zijn een prooi.…

De engel viel aan, mijn bloed drupte in de sneeuw -- tot de zon opkwam.…

De zachtheid van de blaadjes Je voorkomen grenst aan perfectie Je haren van herfstbruine kleur Deinend als golven op een rustige zee Je haren strelen zachtjes mijn gezicht Een streling met het zachtste zijde Je onschuldigheid is als witte sneeuw Dwarrelend op mijn leven vol met zonden De maagdelijkheid die je lichaam spreekt Verlicht…

in jouw nabijheid klonk muziek in alles wat de kleur van beweging maakte smaakte een kleine melodie die symfonisch harmonieerde met andere klanken van diverse kanten lichte tonen komen uit het mimisch gedeelte de wat gedragen stukken uit lichaamstaal niet ieder kan meteen de partituur lezen om preludes een goed aandeel…

ik heb je nooit met zwart zien spelen andere kleuren waren wel in trek jij voelde je door even raken al besmet het was pigment dat volgens jou geen ruimte gaf aan andere mededingers maar alles meteen bedekte ook de vingers het vlekte jij was uren bezig omdat schaduw lekte dat weg te poetsen en terug te keren naar het eigene van…

ieder heeft een gouden greep gedaan uit de nog steeds universele staalkaart wit is daarna aan het splitsen gegaan welke kleuren het beste passen bij zijn dagelijks bestaan sfeer humor en emoties verklaren zich al aardig in de tijd zo dat er sprankeling voldoende overblijft juist die eigenheid gaat het subtiele onderscheid…

lief dansten kleurtjes in ons blikveld naamloos droegen noten de kleine figuurtjes in onze regie waarvan het onderscheid ook voor een kenner niet duidelijk was nooit groepten zij bijeen maar ieder koos een eigen pad zonder confrontatie met de aanstootsteen niet wij maar zij trokken aan de touwtjes kozen kleuren en melodie om…

Veel zaken laten het leven kleuren. Sommige dingen maken het leven grauw. Volhouden aan je idealen. Niet wijken voor een kleine douw. Bij het pad dat je gaat bewandelen komen al die dingen op je rug. Maar met wilskracht en wat kleuren vind je altijd weer de weg terug.…

ik zag je handen bruin van de zomer armen sproetig gekleurd in je gulle lach blonk de eindeloos lange dag we liepen en ontdekten de grote wereld in volle groei net na de lente in een snelle spurt naar bloei alles leek nieuw groter dan voorheen immens imponerend alleen al door de formaties van het eeuwenoude steen wij voelden…

als de grote trom wat schaduw gaf joeg staccato op het snelle leven af het is een pandemonium dit kleurrijke spektakel waar de bruisende vitaliteit een vrolijk heden voor orakelt…

ik heb mij omgeven met streelzachte kleuren maar als zij soms breken valt duister door scheuren speelt chaos zijn eigen muziek raak in paniek door dissonanten die in een macaber decor over mijn uitgebalanceerd leven dansen vecht voor mijn adem en zing in verstilling mijn autistisch lied prevel mantra’s en sluit mij af van een wereld die…

we avonden stilte in het sterven van de kleuren in het licht nog helder in de verste verte maar vervloeiend en niet meer direct gericht onder deze hemel zullen wij virtueel samen komen om dromen te laten uit komen want wij gaan komende dagen kleuren met accenten van ontmoeten en verrassingen die niet geënt zijn op samen…

zij tokkelden het groen van gras rond de korenbloem die diep blauw gestreken werd door het licht van de eerste viool wind dirigeerde in koper het rood van de loper voor de ondergaande zon maan reflecteerde met aankomend geel de al grijs roffelende trom fluisterend besloten kleur en muziek deze dag in de donkere echo van de laatste…

Voorzichtig met het licht in kleuren rood, blauw, geel en wit een snuifje paars, oranje voor wat pit zo schept de hemel langzaam mij karakter kleurt een leven lang de maker van Mijn leven verdient mijn grote dank.…

zie hoe de bloemen zich opmaken tot barstens toe onder het gezwollen blauw rondom het middenrif van de zon gespannen met hun kleurige baarden rond de wangen de monden druipend van fortuin en bijen die uit hun bekers drinken innig gouden was in de botten gieten wijl de kwieke vogels het keukenraam van moeder zon afspieden zich tersluiks…

zag je in het licht ontwaken haar kaatsend rood het naturelle bloot gaf absorberend warm roze in je schoot maar wat zegt nou pigment over wat en vooral wie je bent alleen zon is de bron voor jouw kleurend verschijnen zonder licht zal het leven en jij in een zwart gat verdwijnen…

Leven trekt sleurt en kleurt maar uiteindelijk kleurt het mijn leven…

voor een prachtig nieuw seizoen de bomen schilder ik mooi bruin van stam tot tak diep in de kruin bloemen, zullen altijd geuren het maakt niet uit in welke kleuren de liefde krijgt een rode strik zaai met vrede, heb geen schrik want in een leven van verkennen moet alles wel zijn kleur… bekennen!…

ooit was je vrij ik kende nog niemand je vloog zonder binding, ik aarde een zoekplaats voor mij in steden schiep tijd ruis van de mensen hun ziel en de lijven gestapeld in hoge verblijven de wind zong het blauw van de hemel, je wolkte in dromen een einder voorbij, bleef tijden onvindbaar voor mij ik voelde je adem versnellen…

onderdoor tussen bomen die als omlijsting van een natuurlijk schilderij diepte suggereren wit landschap ton sur ton schimmen 't zijn schaapjes op het droge…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Zo zit ik op het water, een zee als het leven vol kracht en liefde… Kleur het water geel en de zee zal je geven alle kleuren vlinders… Kleur de zee wit en je zal het licht voelen. Kleur je hart rood en je zal leven in Liefde.…