Alle inzendingen over OR nacht

ik sloot mijn ogen in een zware donkere nacht ik voelde me alleen maar heel onverwacht voelde ik een warmte in me het kwam ergens vandaan het voelde goed ik ben toen opgestaan hij was er in dit moment van eenzaamheid hij legde de warmte van een deken om me heen in die eenzame tijd hij was er niet en toch was hij bij mij ik voelde het…

Vannacht zag ik door de gordijnen de sterren flonkerend aan de hemel staan verstild dronk ik de schoonheid in voelde mijn geest opengaan een stap slechts bracht mij buiten om in dit schilderij op te gaan…

De tastende ontucht van uw teedre handen. Het duister...geur van rozen en van wijn. Morgen zal wroeging weder wreder branden. Maar heden: laat ons zalig zijn. ------------------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

Dan huilt mijn hart heel zacht, En zoek ik de weg naar het einde van die lange verdrietige nacht.…

talloos zijn in nachten mijn gewichtloze gedachten zwevend in het duister hoor ik het gefluister als het dan verstomt is er de slaap die komt dan droom ik weer van jou mijn bed is warm, maar ik voel kou tranen vloeien op het laken als ik probeer je aan te raken een lege plek, zo kil mijn hart dat bonkt, wordt stil…

korter en veranderen in mensen Die je groeten in het voorbijgaan De lange gangen zijn leeg maar worden langzaam weer lichter Je weet dat de rest van de wereld nog slaapt als je de eerste zonnestralen in je ogen vangt Glimmend en half gesloten van de slaap zien je ogen de wereld ontwaken Schaduwen vervagen in het zonlicht Het zit erop, de nacht…

de nacht biedt amper uitstel. (1 juli 2003-6 juli 2004)…

adem schuurt uit het duister dat zich ingehouden had een kat legt zich ten volle ruste geen mens, niets voelt zich aangetrokken op dit tijdstip nu, als de klokken de tijd doden…

woelende gedachten slapeloze nachten zoekend naar een stilte zwerft mijn blik naar de lucht de avond beneemt mijn adem de maan geeft me rust een witte sliert wolken verhult de parelwitte glans en schildert trotse bomen met een zilvergrijze rand harde woorden vluchten weg in de nacht wanneer ik zie dat de maan naar me lacht beladen…

bereikt het mijn breekpunt Schaduwen schrikken van gehuil Opeens word het stil in mijn hoofd Leegte is een donsdeken Warm en voldaan wacht ik Tranen zijn op en mijn ogen hol Geschreeuw heeft niemand ontwaakt Desondanks val ik in een diepe slaap Minder eindeloos is de tijd als ik wakker word Bezweet en nog steeds ingepakt Versierd door de nacht…

Ogen vormen wallen, De nacht smacht Naar iemand die lacht, De nacht wacht Geduldig op vallen…

O nacht, bevestig dat ik leef, ontken dat ik gelukkig ben, sta toe, dat de liefde mij bijstaat, dat ik wakend het slapen herken. Als ik van wolken en nevels niet weet, als ik neig naar wat niet is te vangen, is, wat mijn lichaam is, dood. Nacht, ik kom om van verlangen.…

Als ik één nacht bij jou kon zijn, zouden we nooit genoeg van elkaar krijgen. We zouden hand in hand lopen, over het mooie strand. We zouden praten over van alles. Als ik één avond bij jou kon zijn, zou ik elke minuut koesteren. Ik zou in jouw ogen staren, en zonder een woord te zeggen, zou je weten hoeveel ik van jou hou.…

De nachten leken eeuwig te zijn of er geen einde aan kwam het maakt niet uit waar ik ook ben te moeilijk is het gevecht als je het moet stellen zonder kracht nooit genomen steeds gegeven ik heb het nooit verleerd rust ik peinzend aan de waterkant niets meer wat ik nog verlang.…

laat het warm zijn schemerig en stil alles gezegd niets meer verwacht pleisters gelegd op alle wonden morgen pas na de nacht betreed het land van melk en honing schuif voor het binnengaan nog even het gordijn opzij maak met tedere vingers tranen op het raam en groet de maan en sterren die van de hemel zingen spring in zachte veren…

overwin ik nu, in deze nacht, mezelf?…

in deze nacht sluipt de zondag binnen door open deuren hoor ik de echo van de voorbije dag heb niet de wil een nieuw etmaal te beginnen soms is het fijn banden met gister te koesteren zaterdag is nog zo'n warme deken waarom zou ik mij er van losweken…

Heerlijk want nu zijn mijn woorden van liefde die jouw lippen goede nacht kussen veel eerder daar waar ze horen... En daar bij de stem die het ritme van mijn hart aangeeft. Slaap lekker…

op de grens van wolk en water waar de horizon verdwijnt wacht de nacht van vroeg of later tot opnieuw het licht verschijnt…

Lucht vol schemerlicht vleermuizen scheren door een bijzondere nacht.…

Op een een lekgeslagen schip slingerend door de golven van de nacht, ternauwernood de gronden van de ondergang ontkomen, de klippen der krankzinnigheid voorbij gekanteld, bereikt hij, bijna zinkend, in de uiterste seconde de veilige haven van haar heupen, het Ithaca van haar schoot.…

Het lijkt alsof deze nacht niet voorbij zal gaan was jij hier nu maar bij me deze nacht deze ene keer om mijn lichaam warm tegen de jouwe te leggen. Ik sluit mijn ogen en denk aan jou de warmte.…

De nacht wacht de dag raadt alles er tussenin is het wachten waard.…

Het bos is in diepe slaap door nachtrust bedekt zolang de uil waakt…

Als ik nu kon dichten, Zou ik rijmen, Over je prachtig bruine ogen en je lieve gezicht. Maar ik lig hier naast je in het donker. En schrijf geen letter zonder licht.…

Kille dagranden Zoeken snel hun einde op Intrede van zwart…

Midden in de nacht dan kan ik rijmen. Dan passen alle woorden, feilloos in de zin. Ik los problemen op, in duidelijke termen. Ben trots dat ik dat zomaar, eventjes verzin. Dan lig ik in het donker naar 't plafond te staren.…

Donker doemt de nacht waarin ik mij verbergen mag en eindeloze slaap betracht. Dwalend in dit belegen bed waar wij elkaar hebben bemind Bang dat ik het ditmaal niet red Bevreesd dat ik geen rust meer vind.…

afgeleefd beslapen zijn mijn dekens nu nog louter het uitgerafeld sprei van mijn dood waar de dag zich weet en bewogen uren telt het haperen van dagen op randen van de nacht sluit zich nu aaneen in lange rijen de tijd loopt langzaam leeg in jongstleden uit elk ongesproken woord wordt nu botweg het oude verdriet geperst dit afscheid…

Slapeloze nachten, omdat je me verliet Alleen naar dat grote bed gaan trekt me nu dus niet Die ander lonkte naar je, en jij, je was verkocht Je zei ik ga nu terwijl ik de schuld bij mezelf zocht lag jij bij haar Slapeloze nachten, omdat je domweg ging Ze is wat jaren jonger, noemen het een lekker ding Oké ik word wat grijzer, wat rimpels…