Alle inzendingen over OR passie OR water

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

zoals ik struin langs oester en blikken fanta hangt mijn geest reeds aan het verderf van moed te zwieren gelijk die witte reiger die me beziet vanaf de rijsdam tot aan de in verval geraakte steiger het is de overvloed die het lijden voedt met een onleesbare handschrift wiens tekst mijn mijmering in zwartgallige woorden in herinnering…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Opspattend water, kringen door hartstocht.. Het hemelwater valt als een zegen. Nu de passie is gedeeld, maar niet verkocht. Kringen van liefde deinen. Als baltsende vogels tegen het avondlicht.. Bespelen wij doorlopende refreinen. In de kringen van liefde weerspiegelt je gezicht.…

Lucht, aarde en water, voeden koffieplanten, die bessen laten rijpen, in de tropenzon. Koffieboeren kweken. Koffiebranders roosteren. Barista's maken koffiedrank. Mensen met liefde en passie zijn het, die ons vitaliseren. Zij zijn het, die ons laten genieten. Van het mysterie dat we koffie noemen. Van het leven zelf.…

Ik ben niet als jij Want jij bent zo.. Och, zoals jij! Zoals jij bent, dat ben je echt Maar ik? Och.. ik ben maar ik Nee ik ben dit, maar jij! Jij gaat, jij doet, zoals het moet En ik, och ik doe dat niet goed Want jij, ja jij, zoals je bent Is het net alsof jij Weet wat je doet En wat je wil en ik denk dan Och ik, ik weet niet wat…

We laten ze lappen voor flessen water en alle ellende komt als geklater over de drinkers heen. Naar bed naar bed zei Duimelot, niks meer drinken want da's veel te kort!…

door jouw charmes kan er een roos in mijn hart groeien een rode bloem die tot prachtige kleuren in mijn lichaam kan bloeien de kracht dat jij geeft zorgt dat een zaadje tot een mooie verschijning kan ontpoppen en jij; jij bent het sprankelende water dat mijn wortels vol passie met liefde kan toestoppen…

Ik wil diep in jouw ogen kijken want, dan zie ik je ziel je warme blikken doorboren mij dat ik bijna voor je kniel... We hebben nog geen woord gezegd, het spanningsveld is groot... mijn hoofd, dat heb ik neergelegd gelegd nu op jouw schoot... En jij, jij streelt mijn haren zo teder voelt jouw hand... Je vingertoppen over mijn gezicht…

ik kan me niet indenken niet aan je gedacht te hebben ik kan niet meer voelen zonder zo intens gevoeld te hebben ik kan me niet meer herinneren je niet gekend te hebben…

De passie in mijn donder is waar jij toen voor ging Ik zou niet ik zijn zonder dat is nou eenmaal mijn ding Maar soms denk je misschien was het nu maar heel even weg Omdat ik bij een onenigheid je ook flink de waarheid zeg Maar één ding moet je weten mijn passie wordt gedreven Door mijn diepe liefde voor jou, naar ik hoop, de rest van mijn…

gepassioneerd preekt de vos, terwijl de boer zijn ganzen (be)hoedt…

Bach, kunt u verklaren dat ik tranend ben? Het leven heeft me aangegrepen in uw contrapunt, mijn haar zit in barokke krullen. Vergeef me de hobo in mijn ver- stild en hullend huilen in uw lijnen, het verhaal in uw koralen. God, bewaar mij in uw lijden, in het zijden lentelicht van mijn zware dralen: ik wil mij aan u wijden in de nacht,…

Passie, een gevoel die je niet kunt beschrijven, we kunnen niet van elkaar afblijven. Passie, de erotiek geurt als rode rozen, mijn roosje heeft voor jou gekozen. Passie, jou warme handen trekken een brandend spoor ventje ik moedig je aan, ga door. Passie, een spel van warme kussen, die de honger moeten blussen.…

trekt een spoor van genot Op satijnen lakens lig jij Bij het schijnsel van de maan Zie ik de contouren van je naakte lichaam ik kruip er zachtjes tegenaan Een huivering, van ons twee de wind streelt mee door het open raam Twee lijven in elkaar verweven dartelen samen op in het ritme van de nacht Vurig verlangen in harten gevangen in passie…

De geur van je haar en je lichaam prikkelt mijn zinnen. Binnenin me ontstaat een wervelwind. Kolkende golven overspoelen mijn gedachten, ik wil je bezitten met heel mijn macht. Telkens en telkens opnieuw wil ik me in jou verliezen, totdat ik bij dageraad zal aanspoelen op jouw strand.…

Ik fileer je hart en laat het bloed zweten trek je aders uit en knoop ze in niets weerhoudt mij van dit alles omdat de intensiteit en liefde nu eenmaal rood is en met het hart wordt ondertekend.…

ik zoek een wijnkelk of een roemer of zo'n beker uit de mis met een inscriptie en een edelsteen beladen met betekenis ik zoek een huis met zware balken met van die fakkels aan de muur een langgerekte houten tafel waarin gekerfd staat ieder uur tekens van aanwezigheid illusies van gedachtenis…

Genotvol eet ik vraatzuchtig dit nat gespeend festijn En laaf mij zelf aan nippels en romige borstpartijen Gravend verbrand ik mijn vingers in verboden vallei Om naakt de disk te bestijgen en hongerig te vrijen Zo ik voldaan met bloed besmeurd servet opvouw Ligt jij onvoldaan met maagdelijk passie te hunkeren Klinkt de schreeuw van mijn egocentrische…

Ogen die elkaar schalks ontmoeten met een onafwendbaar welbehagen dat uitmondt in een vrolijk geflirt waar wij weldra elkanders lippen verkennen in een dans van echte liefde en onbaatzuchtige passie schenken wij elkaar ons gepassioneerde hart door eenvoudig te stellen; ik wil jou. J'entends ton coeur.…

Zout ben je zeker en wonden zijn talrijk sommige passie kruipt op vijf poten en schuurt zijn buik over de vloer Is je buik zout? Ja, zout is je liefde zeker Wil je het werkelijk weten? Stoicijnen bereiden hun eten met zout Honden likken hun wonden. Wil je het werkelijk weten?…

de nacht breekt aan vol passie waarin ik jouw hartstocht beaam met elkaar versmolten genietend samen hoog in de wolken streel liefdevol jouw gezicht fonkelende ogen volledig op elkaar gericht…

ik je wil beminnen Elke beweging heeft zijn kracht tot het ontluiken van de morgen Een siddering heeft teweeg gebracht de extase waarin twee lichamen waren verborgen Verstrengeld al in één, zo liggen wij met elkaar terwijl het spel van de liefde met ons stoeit Ik ga met mijn hand door je haar en elke vezel in mijn lichaam gloeit Deze passie…

ik wil je warmte bij me voelen kruip even dicht tegen je aan om door je haar te kunnen woelen voor ik naar huis zal moeten gaan ik hoor je plots zachtjes hijgen korte kreunen in mijn nek om vervolgens maar te zwijgen want jouw adem maakt me gek ik open eerst je zwarte hemd kleine knoopjes, oh zo vele waarna mijn handen ongeremd jouw lichaam…

Weer slinger jij door mijn leven razendsnelle fijne draden kroelen innig om zich heen wil je leiden maar houd je niet bij jouw kwetsbare draden grijpen vertrouw mij weef je teder door obstakels begrijp de wil tot groei als een granaat jouw passiebloei te tonen iedere passant stil te laten staan maar.... laat mij teder weven.…

Jij weet waar ons verlangen ligt... diep in jou, diep in mij... kus ik teder jouw gezicht, en kruip je stiekem dichterbij... Ik hou je vast, laat je niet meer gaan, kruipen helemaal in elkaar, 'k fluister zinnen, fluister je naam, en strijk mijn handen door je haar... nog vol emotie, zo passioneel, schrik ik wakker, en ben…

Water smaakt mijn mond. Het leven aan de oppervlakte vaart rond. Mijn dromen zijn zoet. Het zout is de zee van mijn verlangen in een vloed. De nacht paart mijn gedachten.…

over alles wat sporen naliet heb ik zoal geschreven vlugschriften en krabbels als poging tot het ultieme gedicht doch het stil verlangen naar het verwoorden van het onmogelijke bleef hangen in mijn hoofd maar met het reizen al was het dan ook veelal van A naar B en weerom kwam toch de inspiratie voelde ik mij bovenal 'een reiziger…

hun zuchten ken ik zwetende hitsigheid een zachte vingering en zoekende zoenen langs nachtelijke lijven het zacht gemompel van poezelwoordjes of wild gehijg van hete passie ik ben een kussensloop…

door je zilveren lach de glans van je ivoren lichaam Schaamteloos rekte je je uit verleidelijk, zoals je blik die leek te fluisteren : ‘Ben ik niet mooi, o man ‘ O ja, eindeloos mooi was je mooi als de dageraad die naakt voortsnelt over ongerepte sneeuw Je deed mijn bloed ruisen als de branding in de storm de prangende hitte van passie…