Alle inzendingen over OR roede

Er prijkt een gulden roede op z'n graf.…

de winkels weer vredig Unter den Linden de Bundestag rijk gevest onder glazen koepels ‘t IJzeren Gordijn in roeden en botte knekels als restant in ’t Mauermuseum te vinden Reichstagsgebäude eerst gründlich ingepakt door Christo alles onder groot geel zeil verstopt binnen intussen schoon van roet en bruin gesopt daarna als nieuw voor hergebruik…

Hoe het huis wekelijks meeleefde als hij neerstreek, steeds hetzelfde ritueel, zongend onderaan de trap, flarden Latijnse mis, dronken tenor maar helder alsof hij alleen beschonken het hoog akkoord kon halen, klossend naar zijn hemel- bed, roeden uit hun klemmen wippend, een wonder dat hij elke keer weer boven raakte waar de halve nacht zijn…

Dat lijkt een liefelijke toversproke Van wijdse heerlijkheid, die plots ontspruit Bij lichter feeë roede... leve' ontloken Glorieus... nog pas met rouwklokke uitgeluid! Zijn 't nu mijn harte-knoppen, die daar breken, In weelde ùitstromend, bij het laafnis-leken Van 't warme licht, rein heiligend gespreid?…

diepte Via jouw wangen bereik ik jouw mond Voluptueus, zogenoemd wellus- tig slash wulps zijn jouw gestifte lippen die ik ken van jouw kussen Mijn wandeling vordert zeer gestaag Jouw hals echter is mijn eindstation Zeker ver- lang ik naar alles lager dat bedekt haar schoonheid houdt Jouw schede schompert*; door onze tijd is mijn roede…

van jou wij lijken zo op elkaar daarom vallen we op mekaar en de intrinsieke ongelijkheid tussen mensen, mannen en vrouwen die poetsen we wel weg "Poets ik wel weg" denkt de vrouw gaande weg, onderweg ons huwelijk, samenzijn, onze relatie "Tot ie dood loopt" denkt de man staandeweg, weg voor weg want hij blijft op z'n hoede en roede…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

zich zeker waant, besluiten mijdt En de gelegenheid hem maakt tot dief Gods water vloeit van akkers naar de dorpen De wei, de es, de visafslag stroomt leeg Het relvolk hokt bijeen in stad en steeg De bijbelbelters voelen zich verworpen Opgehitst staccato slogan yell Exploderen krachten in hun woede Dreigen blaffers bijtgraag met hun roede…

De BREDE ROED waarmee hij ander landen meet, Hij ook in 't onze niet te bruiken en vergeet. Waarvan getuigen zijn de rijmen wel besneden Van BRERO, die maar duits, of niet veel anders kan, En nochtans niet en wijkt voor menig taal-rijk man, In vinding, oordeel, stijl, leer-lieflijkheid van reden.…

gluurt, kruipt en sluipt daarbuiten klinken daar soms paardenhoeven rappe stappen over daken buigt er een traptree onder kraken de zoete spanning is te proeven och kijk nou, het is Sinterklaas met twee rood gestifte Pieten die giechelend staan te genieten van ons verstomde wild geraas toch is dat meesmuilen misplaatst en als de roeden…

mijn broertje die onder tafel kroop zoals hij dat ook bij donderen deed Sint Nicolaas die de kamer in schreed slingerde mij tussen schater en hoop ik was wat ouder en dus niet zo bang voor dreigende roede en jute zakken geloof in de mythe begon te verzwakken de twijfel beheerste me al wekenlang tot Sint me vroeg om bij hem te komen en…

als tederheid is uitgeteld in de goed ommuurde hof en de man zijn vonnis velt huilt de vrouw van Willendorf zetel van de ziel is zij nu gaat hij alleen op pad speer en roede houdt hij bij wie heeft haar ooit lief gehad?…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

speelde met geweten het beeld niet uit te zweten Dromen teisteren ongekend gedreven lustmoment Fel hormonen genereren erotische gedachten fel gierend krachtig protesteren Het rode licht verdoezelend voluptueuze heupen borsten vlezig binnen geen weg terug Gespreide benen vette plooien wenkten liggend op haar rug Stuntelig roede…

De molen op de hoge dam Gaat zwaar, hij strekt de roeden stram En lomer, lomer, lomer gaan De wieken tot ze stille staan. Zo roerloos staan ze aan het wiel Alsof de slaap hen overviel Wat avondrood gloeit nog omhoog In ‘t donker van zijn vensteroog. Nu is het alles wijd en zijd Verwaasd in vale donkerheid en alles is zo vaag zo ver.…

Verwachting stort gaten in het gewelf, verschiet het licht uit de bronnen van de wijsheden, omarmt het in eb en vloed, schede en de roede tegelijk, we zijn de barenden en de wedergeboorte in een hand, als de tong op zilte lippen een bijsmaak proeft van zelfbevruchting met onderscheid , verleidt door werelds vuur, ervaart als in de adem…

Zal de Sint ons niet vergeten staan we nog wel in zijn boek Krijgen we wel een cadeautje of met de roede op ons broek. Dan ineens geklop op ramen en gestommel in de gang Zal ik eventjes gaan kijken, ik ben wel een beetje bang.…

Maar meestal bleef die luxe sexsnit bij de rijken en daarom zag ik nooit de vrouwen, die het droegen, al droomde ik wel van hen en wist ik hen te bereiken met mijn scherpe dolk, die ze altijd weer vroegen om diep in hun erotische fantasieën te snijden, zodat ze zonder die bullshit mijn roede ontvingen, waardoor ik hen verlost heb uit hun poespaslijden…

in de schilder tranen, nodig voor de onstuimige rivier in deze breekbare stilte vol abstracte wellust passie en ordinaire neigingen naar lust en liefde Hoe je bent gebleven vroeg hij zich af terwijl hij haar boezem liefkoosde met zijn sap in deze verbolgen waarheid sprak zei hem toe terwijl ze haar tedere genegenheid aan zijn roede…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Verwachting stort gaten in het gewelf, perst licht uit de longen van de wijsheid, omarmt het weer in eb en vloed, en uit de schede en de roede tegelijk, we zijn de barenden op een verlaten strand, wedergeboorten in één hand, de tong op de zilte lippen die een bijsmaak geeft van zelfbevruchting en in het proeven onderscheidt,…

De mond die zacht de roede koestert ontbloot de tanden, bijt zich vast in het zachte ebben van voldane lust. En scheurt het delicate vlees tot rauwe rafelige homp. De doffe dood... De schreeuw van pijn en onmacht blijft bonzen in de borst, het hart geklemd in kille kramp: kan iets nog minder pijn doen dan ontwaken?…