Alle inzendingen over OR trein

Een zek’re Oscar nam haar in de boot Ze zei dat ze daar echt niet wilde zijn Ze heette Paula, wilde in de trein Maar Oscar wilde haar als bedgenoot Het meisje uit de trein, haar naam was Irma Werd uit de trein gesleurd door Duitse firma…

zachtjes glijdend door het landschap doch duidelijk waarneembaar de schaars verlichte trein door een ietwat donkere decembermaand in gindse verte de warme klank van midwinterhoorns over de stijf bevroren oude Twentse grond op radio oost een prettige stem van een omroeper die ons in dialect vertelt dat kerstmis onderweg is…

de trein: een prachtig schoon alternatief voor auto, vliegtuig en zelfs scootmobiel, dat ons dan ook voortreffelijk beviel maar… van je geldsom ben je eigen dief want sporen is en blijft nog steeds te duur; Den Haag, zo blijft dat treinen lelijk zuur…

weilanden een dorp een stad piepende remmen verbazing schrik wat is er aan de hand wat is er gebeurd een lichaam op de rails bewegingloos ambulance politie vreselijk vreselijk ze praten vertellen hun verhalen emoties verdriet in de coupé zes mensen voelen verbondenheid hebben een klankbord zes mensen verlaten getroost de trein…

ze reisde met de trein door haar leven de trein stopte op het eerste perron haar schooltijd het was mistig de indrukken uit die tijd waren vervaagd het tweede perron de tijd dat ze werkte plezierig en moeilijk daar was het derde perron haar lange huwelijk dat geen stand had gehouden op het vierde perron bleef de trein…

willekeurige mensen zitten vrijwillig gedwongen in de voortrazende trein een groet een glimlach een vluchtig contact voor even zijn ze samen op weg…

Hoog op het hoofd van het monument overziet de meeuw de stad Nevel ligt op de plassen In de trein kijk ik naar schermpje van iemand die op fb naar iemand kijkt die een hond aanhaalt Iemand schrijft haar schoolwerk, geholpen met mobiel Een gezagvoerder met veel streep bekijkt mobiel Ik overdenk hoe hij straks 400 man over zal vliegen ook…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Wachten, op de treinbus De trein, een technicus Kiosk koeken, lauwe koffie, dure prijzen, euro's lichter Zonder te reizen Twintig kilometer per trein, iedere dag weer Een kilometervreter de trein, vertraging Vijf, per maand ongeveer `t is weer zover; gestrand, tot dusver, niet ver Lichte treinen, zware lasten…

Maar ik had pijn en een trein die ik moest halen, een trein die ik echt halen moest.…

nonchalant stap je van de trein ik ren om bij je te zijn je ogen fonk'len helder, machtig deze dag, door jou, prachtig!…

De bomen schieten voorbij ze vormen een wazige streep en brengen mijn hart weer tot bedaren nadat ik eerst naar jou had zitten staren De trein spoedt voort en neemt jou op ook je lieve ogen, je markante kop ik kan maar niet van je afblijven mijn ogen zijn mijn handen die schrijven met kleine virtuele letters op je borst mijn god wat ben je…

De trein dendert het station in in die trein zit jij ik weet niet waar je zit maar je bent onderweg naar mij Raampjes vliegen voorbij ik staar naar de trein ik kan niet wachten tot je weer bij me zal zijn Je stapt uit maar ziet me niet staan vol van verlangen wil ik naar je toe gaan Ik loop over het perron en roep je naam voor me…

Laatst zat ik en met het oranje-gevoel in de trein naar een comic over onverwachte schetsen onder ogen; een zwarte mij opnieuw in de mystieke nacht deed zijn, onvervulde dromen haar even over mijn oranje bank gebogen.…

Annabel uit Roosendaal nam laatst de laatste trein Daarmee dacht zij nog redelijk vroeg weer thuis te zijn De trein was verder helemaal leeg toen zij daar ging zitten Ze las wat in haar spoorboekje over het vertrek van laatste ritten Toen de trein eenmaal op snelheid was verscheen de conducteur Die Annabel vertelde wij passeren nu Etten-Leur…

De goederentrein is als het leven, het aantal wagons, voortgetrokken door de locomotief vertegenwoordigen de bagage die de mens te verstouwen krijgt, met dit verschil: wanneer de trein op plaats van bestemming is, de wagons losgekoppeld en gelost, zijn ze leeg, echter de mens torst tot het eind toe de lading met zich mee.…

over de dood en zijn dans de bruid en haar sluier de kerkers van het denken achter deuren van angst pijn van schreeuwend paars in samengeperste vuisten langs tollende muren dwalend in gapende echoes de trein vertrekt vandaag van spoor acht schreeuwende uren zwart vochtig en stil cipier geworden beeld…

Krakend kreunend teleportatiemiddel Zoevend tussen landschappen door Een bron van verhalen Op het perron gesnotter en geknuffel Een afscheid Voor altijd of iets korter? En tussen vrienden, geliefden of een op lust gebaseerde mix? Wachtend op het bevrijdend gezucht van de deuren Staat er een onstuimige kudde circusartiesten De reis reeds…

tijdens mijn reis naar Assen liep de treinwagon zo vol dat ik maar ging verkassen want het werd me echt te dol maar de trein bleek veel te kort er was geen plek meer vrij het had iets van een veetransport er kon geen mens meer bij ik kon het echt niet snappen het leek de derde wereld wel ik liep zowaar naar lucht te happen en stond daarbij…

Met de trein. Ik ging hem halen. Van het station. De trein stopte. Recht voor mijn neus. Een gele. Uit de jaren zeventig. En hij stapte uit. Recht voor mijn neus. Hij keek mij aan. Recht in mijn gezicht. Die ogen! Die lach! Ik had aan hem gedacht. Hij had op mij gewacht. Hij nam mijn gezicht in zijn handen.…

Manneken en Jeanneke Pis moesten plassen maar alle toiletten waren stuk in de trein dus moesten de Belgen een pauze inlassen reizen met een volle blaas is niet fijn Door al dat vrolijk gewater Vertrok de trein een stuk later. AARSCHOT – 8 januari Een trein die op weg was van Hasselt naar Brussel-Zuid heeft een ongewone stop gemaakt.…

groter gaapt het gat tussen trein en perron roepen wij bij vertrek nog woorden die flarden in de wind weldra door de wissels is het gaan een feit rest jij ginds op het door mij verlaten station en ik hier in het late uur treinen zijn er voor het vertrek de leemte tussen trein en perron voor de tranen…

telkens groter gaapt het gat tussen trein en perron wij roepen bij vertrek woorden die flarden in de wind weldra door de wissels is het gaan een feit rest jij ginds op het door mij verlaten perron en ik hier in het late uur treinen zijn er voor het vertrek de leemte echter tussen trein en perron voor de tranen…

En morgen rijden er weer nieuwe treinen. *Voor Jona…

Er was eens een fiere Fyratrein, zo een trein met een fijne lijn, een trein met zuiders temperament zonder, zo dacht men, mankement. Men droeg hem vooraf al op handen, als redder van de Lage Landen.…

regendruppels glimwormen onhoorbaar door de ochtendduisternis nieuwe passagiers beladen de trein met frisse lucht Waalse vrouwen verkakelen de rust…

niet begrijpend keek ze hem na de volle trein die opnieuw langs het lege perron reed waarom stopte hij niet haar kleinkind kon niet wachten met het vieren van z’n verjaardag bij elke nieuwe trein zwaaide ze maar ze reden allemaal voorbij toen ze de volgende trein persoonlijk wilde tegenhouden reed ze eindelijk mee zo’n kleine 100 meter…

Volgens de marathon-man Gijs Beentjes stapte hij in Amersfoort op de trein die hij had gemist in Baarn - door in ‘n fabelachtige ren die trein in te halen en op tijd op ‘t perron te staan.…

mezelf in de trein naast me: een oude man die nergens heen gaat hij reist achteruit en ziet me niet In een trein onderweg naar niets kijk ik naar mezelf in de auto naast me: een kind achterin de auto bij papa hij kijkt vooruit en ziet me gelukkig nog niet…