8893 resultaten.
Zomerlied
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 200 Dit is de tijd voor zoete mijmeringen.
Ik denk corona weg en ook zwart-wit.
Natuur heeft elke kleur toch in bezit?
De bonte bloemen zijn niet te bedwingen,
mijn tuin bewijst dat weer. Daar springt intussen
een kikker op de vlonder! Die ga 'k kussen!…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Wat ik voel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 87 Ik leer zien
wat belangrijk is door na te doen
hoe jij kijkt
Ik voel wat jij voelt
door na te doen wat jij voelt
Als een brabbelende kind
volgt mijn kennis
mijn lichaam dat
jouw bewegingen volgt
Hoe dichterbij hoe beter
mijn weerspiegeling is
maar nooit precies hetzelfde
zelfs als het water glad is
en dat is weg
zodra ik erin duik…
Het land zonder mensen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Ik krijg betaald en ik koop
het bed waarin ik wil liggen
in het land van mijn keuze
het land van de revolutie, van vrijheid
....en gelijkheid waar iedereen weg moet
....die zegt of steunt dat anders beter is
het land zonder mensen
....die huisgenoten en buren uitzonderen
....om hun afkomst, geslacht of liefde
het land zonder volgelingen…
Raven op mijn schouders
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Raven op mijn schouders
om me de weg te wijzen en mensen
te roepen om hen te ontmoeten
De jongen die op het strand tekent
met kleurige keien, tweemaal daags
en ze natelt voor hij weggaat
wetend dat
de vloed komt met golven
die langer zullen leven dan hij
De man in de kamers vol tafels
met kwartsen uit de landen waar hij zocht
naar heiligheid…
Onder de kersenboom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Samen op het bankje
onder de kersenboom
de aflopende dag langzaam
de nacht in laten zakken
Weer een avond samen
onder de kersenboom
Denk niet romantisch
aan de fonkeling in een glas
het vlammetje van een kaars
in de schemering
intiem samen
onder de kersenboom
Dat zou surrogaat zijn
en ons geen ruimte laten
te voelen wie we vandaag…
De schijnbare illusies
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 33 De snelheid van de trein trekt
voor mijn ogen de massa uit
de wereld, vormeloze strepen
tekenen onwetenschappelijk de formule
van Einstein op de ramen
Soms is even in beeld
wat het is, als je stil staat
Dan kun je zien
wat het is, iets tijdelijks
in zijn raadselachtige vlucht
van schijnbare illusies
Alles bestaat
onwetend hoe…
Rand van mijn kijken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Nieuwjaar, ik kies mijn wenkbrauwen
Ster, Parijs of Prinses
de lijnen van mijn geluk
als de randen van mijn kijken
en ik bescherm me met geuren
ga nooit de deur uit zonder
deze zekerheid van de zegen
van boven, de rode loper
op mijn bedachte weg
Rekken en strekken
met sierlijke bogen
van liefde om te voorkomen
dat mijn lichaam inzakt…
Aan mijn partijgenoten
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.530 Het leven schatert in de rondte
Zijn wilde waan,
Het stort van alle horizonten
Tegen ons aan!
Wij zien de barre tijden klimmen,
Wier onweer wast,
Slechts onze hand houdt aan haar kimmen
De wereld vast!
Door nevelige sferen gaan wij,
Waar niets meer schijnt,
Aan 't stuurrad van de wereld staan wij.
Recht overeind!
Vóór ons zien wij…
als stille getuigen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 648 gereed om ze op te bergen
voor een volgend seizoen
een nieuwe zomer….…
De zingende dagdief
poëzie
4.0 met 2 stemmen 387 Over de heide zeurde ik,
Zo zonder gedachte,
Een oud liedje neurde ik,
Het zonneke lachte.
Over de hei ging ik,
- Een luierend feestje -
Uit de hemel ontving ik
Een lievenheersbeestje.
Over de hei sloofde ik,
Om mij gonsde een bietje,
Voor 'n wijfje, geloof ik,
Zong een leeuw'rik zijn liedje.
Over de hei stapte ik,
Zocht…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 We slenteren over het zandpad
langs de opgedroogde bedding
van het riviertje
richting zandheuvels
waar een enkele boom
de kunst van eenzaamheid verstaat
als je mij toelaat, in droomwereld
of niet geveinsde werkelijkheid
reizen we samen naar de stilte
onder de bloesem van de vlierstruik
we ruiken de adem van zomerse wind
zuurstof…
kabinet van de dichter
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 216 De zomer kijkt de winter na
ongeschaafde planken
zongedroogd en uitgewerkt
net als hij die oude man
de schrijver van weleer
met verjaarde handen
timmert hij ´n eigentijds
verleden bij elkaar
zijn nieuwe kabinet
de winter achterhaald
op afgeschreven hout
dicht hij zijn leven…
De tango van het leven.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Natte bladeren op de grond
De tranen van de herfst
om de voorbije zomer.
De tango van het leven
Het ritme is verstild
Natte bladeren op de grond
hun gouden kleur als een
palet.
De winter heeft zich schrap gezet.
zoals in een ver verleden
Natte bladeren op de grond.
Je bent er zo op uitgegleden.…
Verleden
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 217 Soms krijgt verleden
een staartje ....
Sinds we in elkaar 'wonen'
zijn we nooit
verder dan
een hartslag verwijderd
van de ander
dat is houden
van elkáár…
mijn pakhuis
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 343 De slaap is een schurftige bedelaar
steeds minder vaak vindt hij de weg
naar mijn deur bang als hij is
van mijn grijnzende honden, zie ze snokken
aan hun roestige ketting
Ik nam een kijkje in mijn pakhuis
van klein ongenoegen en groot verdriet
haalde wat rag weg en zag
wat kasten op een kier, de jaren '90
maakten goede sier....
en toen…
Gouddraad uit vlas
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 193 Het liefste van voorbij
is zo verweven
door mijn leven
als een bundel gouddraden
verkregen uit het vlas
het voelt nog steeds
zacht strelend
als zoete bloemengeuren
in een zomerlied
die mijn dagen doen kleuren
dat helend
opklinkt uit verleden
hoe intens
onze liefde was…
Nooit meer slaaf.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 198 Reeds lang
diep in de schedels gevallen ogen,
gebroken ruggen,
vergane oren,
zullen niet meer zien,
niets meer voelen,
nooit meer horen.
Laat staan spreken.…
In stilte van jouw dromen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 288 De laatste dromen zijn gestorven
over het landelijke van het landschap
zwerven lopers naar de boom
die stiller is dan zwijgen alleen
onder jouw luchtruim bespeel ik jouw string
maar je hebt niet in de gaten dat ik zing
voor het verleden van jouw zomerse land
er zijn geen grenzen, vrij is het strand
de eerste stappen zijn voltooid.…
najaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 126 het najaar treedt vol lawaai in het heden
opent haar deuren, de regen druilt
bladeren verschrompelen, verkleuren
het is uit met de zomer, de hemel huilt
de zomer dwarrelt, is verleden
vervalt in verlangen naar stilte, naar rust
ten afscheid in een laatste schrede
is zij het die de einder in goudgeel kust
zompig blad, luid kreunende takken…
najaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 het najaar treedt vol lawaai in het heden
opent haar deuren, de regen druilt
bladeren verschrompelen, verkleuren
het is uit met de zomer, de hemel huilt
de zomer dwarrelt, is verleden
vervalt in verlangen naar stilte, naar rust
ten afscheid in een laatste schrede
is zij het die de einder in goudgeel kust
zompig blad, luid kreunende takken…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Bij 't eerste lijk
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.739 'Mijn lieve kinders, schrik toch niet,
Wanneer gij dode menschen ziet -'
Dit leerde ik reeds als jongen.
Maar leerde ik 't ook, 't werd niet doordacht,
Helaas, helaas, hoe onverwacht,
Werd ik daarvan doordrongen!
'k Had nooit nog bij een lijk gestaan,
Al had ik menig gang gedaan
Om bloedverwant en vrinden
Te brengen waar een rustplaats…
De verovering der gouden vloot
poëzie
3.0 met 17 stemmen 7.023 Dag vader! dag moeder! ik ga der op uit!
Ik laat me door geen zon koeieneren,
Dit wordt de strijd der gebakkene peren,
Manmoedig de lont in het kruit! -
Paperle - paperle - paperle - pap,
Kijk es hoe ik in de zonneschijn stap!
Piet Hein die veroverde een zilveren vloot -
Ik lust je, jou hemeldragonder!
Al zou je me kraken, je krijgt me…
SEPTEMBER
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.414 September blaas uw gouden vlammen
Door al de wijde wereld heen!
Blaas van nog boordevolle stammen
Het kwijnend afval naar beneên!
Begraaf ons in uw gulle goud,
Tot ons ontstuimige verlangen
Barst boven al uw wilde zangen
En feest in al uw vruchten houdt!
September blaas uw witte buien
Als blâren van een rozenstok!
Blaas aan ons hart, tot…
Zomer
poëzie
3.0 met 36 stemmen 8.538 De grote zomerdag staat open
En bouwt zijn weelde over de aarde,
Het malse moes lacht in de gaarde
Bij 't sappig groen, met dauw bedropen;
Het ruiselt in de weke hagen,
Het gonzelt in de bloesemstruiken,
het tintelt in de groene pruiken
Der berken bij de zoete vlagen;
De kool brandt op de peerse kluiten,
De blonde brem bloeit welig tegen…
Klacht
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.974 De Zomer stroomt van de glanzende lovers,
En staat op als een bruid uit de zingende velden,
Een zwerm van witte vlinders valt in de klaver,
De morgendauw druipt van de struiken,
Als van onze wangen de tranen -
Want hij is gestorven!…
De eerste nacht
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.541 Het had geregend heel de dag,
Het had gesneeuwd bij tussenpozen,
Maart handhaafde, als hij lang niet plag,
Zijn naam van wispeltuur'ge boze.
En toen het tegen d' avond liep,
Stak stormwind op met schrikb're vlagen.
Klein zusje, dat al rustig sliep,
Moest schreiend 't bed weer uitgedragen.
In 't eind beving de slaap haar weer
En zochten…
Het behouden huis
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 312 Vlammen vreten gulzig
Onschuldige dieren,
Maakt niet uit hoe
Die zich weren,
Hoe hard ook 't alarm dat ze slaan,
Gillende geluiden uit hun
Strottenhoofd, 't zijn de vlammen
Die hen genadeloos verteren
De magere boer staat kansloos
Aan de kant, voelt de tranen
Over zijn wangen gaan,
Ze zijn immers van hem,
Tot in 't diepst van…
Ergens tussen het begin en 't einde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 209 Het is maar goed dat je in de lente,
zomer en herfst van je leven niet weet,
hoe je in de winter van je leven
belazerd wordt.…