Alle inzendingen over OR woede

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Ik zou sommige mensen, lieden Wel eens een harde klap willen verkopen Op d’r kont, op d’r bek Of op d’r smoel willen slaan Of erger d’r nek langzaam breken Zelfs morsdood willen schieten Maar ik beperk me tot die gedachten Alhoewel ik mentaal, zeer samenhangend sterk verbaal en langdurig tekeer kan gaan Ik schreeuw, gil, ik tier Het snot…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

In mijn stoutste dromen ging ik hem te lijf, met goedendag, salpeterzuur of met een ordinaire rijf. Maar ‘t zou wellicht zo vlot niet gaan, die gast heeft ooit nog judo gedaan en leerde smerige streken van nonkel Kageebee, hoe je banden lek moet steken of katten kan verzuipen in een vieze achteraf w.c. Maar kom genoeg gelachen, Vladi is…

Door soms maar zo in woede te ontsteken Creëerde hij een sfeer van blinde angst Maar empathie duurt doorgaans toch het langst Dat hij dat niet goed wist is wel gebleken Hoe moet het ministerie verdergaan? (Mathijs van Nieuwkerk zoekt nog steeds een baan)…

Woede, ziedende ziel, verloren in hartstocht, Een niet te temmen rode waas, Verloren in het verloren zijn, Woede, traan.…

Bliksem en donder Verdriet en woede Alles tegelijk Een uitbarsting is gekomen Een diepdreigende uitbarsting Van verdriet en woede Opgekropte emoties Het lijkt net onweer Maar geen onweer in de lucht Maar in een ziel Een ziel die is verwoest Verwoest door emoties Emoties van woede en verdriet…

woede kun je cultiveren een scheutje water op zijn tijd je knipt de dorre blaadjes weg woede grondig snoeien is te leren kom je in de knoop met die kolere dan is er nog het handboek woede optimale verzorging behandeling van etterende zweren in hoofdstuk drie na pesten paragraaf 11A staat vermeld dat het fenomeen woede geldt als expressieve…

Ze waren op hun hoede Toen er een brandje woedde En het erom ging spannen. Tegenwoordig, wat u al vermoedde, Koelen ze op deze helden hun woede.…

scherpers Mag niet van de wet Kon ik maar zo hard schreeuwen Dat ik je breken kon Zodat je op zijn minst gebukt zou gaan Onder mijn pijn In mijn gedachten Ben je al duizend maal gestorven Trouw rouwend vloeiden mijn tranen Terwijl je ziel lachend Zijn vleugels uitsloeg En jij jouw woorden tot echo maakte Van mijn geschreeuw Mijn woede…

af te dalen in het krocht van jouw venijn zou om onverteerde eigen woede zijn mijn zwarte goud weet zich elders zoek kleurloos fluitend asemnood keert het rode doek kompel ga alleen dit licht blijft aan hoewel van gelijk verbond ik zal elders graven gaan…

Hysterisch gekrijs vervult de kamer waar we momenten ervoor nog met onze lippen een liefdesverklaring hebben afgelegd je onredelijke woorden hebben het zonlicht van de dag kwijt gemaakt onwerkelijk ook hoe je vanuit het niets me bijna tot bloedens toe raakt Om medelijden mee te krijgen zoals je daar zit niet wetende hoe je met…

De nacht overwint deze waanzin niet Ijskoud ligt ze stil De angst heeft geen stem De dag kruipt over haar gegil Bevriezende kinderkreten Verloren in krijsende ogen Eén blik voldoende Tranen die nooit meer opdrogen Nooit komt er een einde Er is geen genezen Er is geen vergeten Woede is die nacht geboren ‘k Heb toen mijn leven verloren…

ongezouten lijkt de mening die in waarheid is weerlegd op tongen van gelijken voor niemand levensecht zij vormt in haar tonen die bittere stem een gevoel van falen zwaar onderkend wat niet zal wijken naar morgen toe gezouten is mijn mening kruidig rechttoe…

in verdraaide woorden liegt de leugen niet laat haar mening horen wordt geen stuk verdriet ze schrijven is een lachertje het lezen meer de kunst vorm ze in het wachten als welwillende gunst waar de mening onverdroten het daglicht heeft gezien vroeg of laat mag hopen dat iedereen geniet…

Kleine daden raken dikke snaren ontgrendelen woede wonden zweren wraak groeien naar binnen en van buiten lichaam helend maar nooit vergetend hoe het is getekend door jou…

De deuren zijn dicht de ramen gesloten het wereldwijde licht wordt aangezet genoegzaam en onder het genot van een sigaret worden raketten afgeschoten... voor het aantal doden wordt er verwezen naar internet.…

ik hoef geen gladde gevijzelde woorden uit jouw giftige driftige druipende mond maai nog liever cirkels in het hoogpolig korenbloemtapijt of tel de gaatjes in het plafond tot ik slaap en krijs niet meer…

Mijn dagboek is volgeklad Morgen is een open einde Op de trein volg ik de stroomdraden De dunne boog neerwaarts Ze zingen onbestemd eentonig Sneeuwvlokken smelten op het raam Shaduwvlakken schuiven over het gelaat Een donkere woede zet me klem Snoert de strop om de strot Tilt me op Laat me los Tot ik oplos in een luchtbel Alles gaat…

Het onmogelijke werd bewaarheid In een relaas van onmogelijkheid Uitgesproken in bijtende woorden Met open vizier zonder schroom Geen verhaal op fluisterend vertrouwen Warme liefde bevroren wederzijds Slechts blinde woede en verwensing Gegooid met etterend pus brandend in hel En lijdzaam onderga ik dit alles En zie hoe het dons op je…

Want wilder dan de zee is de woede in mijn ziel, Boos op de wereldleider die van zijn geloof viel, Die geen doden ziet als hij slaapt, in zijn dromen. Zal er ooit nog een andere, betere tijd komen?…

Geharnast ver van gekooid Vergelijken is nooit overbodig vooral niet als het overtollige is verdwenen De bron van je erger(n)is onuitputtelijk Waar zit de bloedzuiger De luis (op een kale kop) of de vlo (tussen twee nagels) Knip … naar de moraal Je kunt niet beminnen zonder reden heb je leren haten…

zelfmoordterrorist miste de bomvolle trein en explodeerde…

Ik zag een gedicht van een schrijfster staan, wát zij ook noteert, ze is écht een aanstormend talent Op haar laatste relaas had ze dus al heel snel twee tienen staan Maar toen de nacht en de frustroos met hun viergevermacht waren vertrokken was dit cijfer al snel naar de maan en de vraag die mij rest: waarom, en met welk doel worden…

geleerd Ik moet het kwijt Hoogste tijd Dat ik mijn woede loos Maar hoe En waar Want ik zit vol Zo enorm vol Met boos…

Het park is aardedonker mijn voeten stappen straf ongenaakbaar over paden vol drammen in de benen. Knisperend kraken zolen ik plet de slakken dood die groene onderkruipels moeten subiet vermorzeld. Het adellijk loof kaalgevreten door het vunzig ongedierte van horden rups en bladluis in walgelijk wuft gewemel. De tengels kringelen…

De leeuw van de stad was uitgemergeld; het enige wat hij nog kon was bloedzuigen en handelen in zielenroof.…

Alsjeblieft, verdwijn nu uit mijn leven uit mijn hart en uit mijn dromen ik geloofde weer heel even dat het allemaal goed ging komen Niets bleek minder waar jij bent door en door slecht dezelfde egoïstische leugenaar waar ik niet langer voor vecht Ik voel nu onderhuidse haat en kan wel janken bovendien ik wil dat jij nu weg gaat en jezelf…

Verroer je niet verstop je wel verraad je wel wiedewiedewiet, ... ik weet het niet: want ik rook voortdurend wiet! Wiedewiedewiet... ik kan er niks aan doen, de volgende verslaving na de ander. Ik verander lekker niet, lekker puh! Want ik rook niet niks anders als dat de rest probeer, wil ik vergeten... ik vergeet waarom ik wilde…