Alle inzendingen over OR zeer

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Opgesloten in jezelf. Je hart ommuurd. Met grove stenen in diverse lagen. Gemetseld met snelbeton. Water en stootvast. De kleuren vervaagd naar grijs en zwart. Vergeten een raampje voor een beetje licht naar je hart.…

zij had haar kleine emoties en irritaties zo goed verpakt dat opsporen bijna onmogelijk was verblind door schoonheid in een subtiele actie ontgaat je dan de fractie waar het eigenlijk om draait zo heb ik de vinger nooit echt kunnen leggen op een zere plek door haar pleister joh doe niet zo gek pas als het niet lukte door…

Al raken onze stoere veteranen Als oude ijzervreters nooit van slag, Ze waren op een droeve najaarsdag Vanwege hun Prins Bernhard toch in tranen. Want die had tot verdriet van zijn soldaten Hotel de Wereld voor altijd verlaten.…

Tussen slaap en droom kwam jij te staan En hield mij wakker één nacht lang Om pas in het eerste licht weg te gaan Vrees was mij onbekend, nu ben ik bang Dat jij opnieuw vannacht daar zult zijn Om mij te wijzen op de bekende pijn…

Meteen toen hij zichzelf had laten vangen Heeft Tariq boos promotie opgeëist Op de de-meest-gezochte-mannen-lijst Die overal in Bagdad schijnt te hangen. "Want op plaats drie-enveertig," zei Aziz, "Lijd ik als kopstuk echt gezichtsverlies."…

een man een eikeltje lang zijn lichaam was zeer depressief zijn lichaam schreeuwde stop met klussen je deed het al veel te lang maar gedreven door de leuze “arbeit macht frei” zeiden zijn ouders gesteund door de plaatselijke arts meer werken dat moet je doen ze dreven hem verder daar waar mensen die vermoeid en verslagen…

voor tactiek heb je geen tijd meer je woorden ruiken nu naar angstvalligheid de inkt verbleekt in een mistige poëzie het grimmige wat je had slaat over in kokhalzen je onstuimigheid zwijgt in alle talen of ben je soms een simulant aan de kantlijn…

in mij regent het zoals het zal zijn van na mijn dood het levensbrood gedoopt in wijn de smaak van zuur azijn verwijld gevlucht in oneven dagen snijdt de wind en blijft aan me zagen een ebbenhouten doos met wat koper beslag oogt zeer broos gezien vanuit het kleine gelag…

een paar flitsen vormen de leegte van morgen ik had het diep verborgen je kent dat wel, ooit als verloren aan het daglicht onttrokken mijn gevoelens zouden vervreemden opdat alleen het verleden mij zou lokken…

Als je het soms niet meer ziet zitten Al zit je soms in een dip Dat zal je moeten incasseren Dat valt ook niet te leren Dat komt zomaar op je pad Je heb deze ziekte ook nog nooit gehad Vecht terug naar betere tijden Je heb de kracht in je om daar toch voor te strijden Die kracht zit in je geest Dat is bij jou zo je hele…

hij vermoedt een verhaal achter elk geluid digitaal versterkt zonder bron aan de bron van zijn gehoorkanaal of hij nog wel eens luistert drukt hij zijn oren dicht tegen het schriele hoofd tussen zijn benepen ogen een neus die speurt naar de angst die als altijd hem verteren wil of hij ook wel eens snuift en dan de deur luid…

ik zwaaide draaide me om herkende de wereld weer het deed alleen zo godvergeten zeer nog bloei je steelde lang als knop lenteschoonheid die alleen de zon ontbeerde wat ik ook probeerde wij zijn zomer aangegaan in lange lichte dagen zelfs stilte bracht geen vragen wij genoten van een innig samenzijn maar de vergezichten bleven…

Welke plek op deze boze aard is me een paar zere voeten waard? Waar is er een bedevaartsoord voor mensen zoals ik, mijn soort?…

De werkeloosheid stijgt, dat zult u merken Zo wordt ons door politici voorspeld Beste gek dus dat door hen ook wordt gesteld Dat ouderen straks langer moeten werken Ze zullen mij wel binnenkort ontslaan En opa krijgt daarna gewoon mijn baan…

één klein neusje twee kleine voetjes tien kleine nageltjes een kusje op je wang een klein naveltje twee grote kijkers tien kleine teentjes wachten duurde lang een klein lief mensje twee wiebelbeentjes tien kleine vingertjes je bent hier veilig levenslang ~*~…

donker omvat door de nacht stijgt worsteling naar boven om duwend een plaats te vinden als een demon: het oude zeer, niet goed geheeld ik wil daar niet verblijven! er komt geen rust geen magnolia die geurt geen klanken die kunnen strelen alleen de tijd zal de wonden helen…

Heer, boven maan en sterren bent U zo ver van mij, maar door uw Woord en Geest bent U mij zeer nabij.…

pijnlijk de messen van vroeger die gedateerde littekens openrijten ooit getracht ze te verwijderen maar het leed is er niet minder om daar het lemmet brak gelijk mijn hart 't werd nooit meer de oude…

Hoog spatte het water op Twee vuisten sloegen in Op elkaars weerspiegeling Twee monden verweten Twee ogen uitten smart om Wat men elkaar voorhield Zonder dat ze het beseften Was hij haar, zij hem Reflecties gingen aan scherven Zelf gesneden beelden braken Harde taal ging aan diggelen Man en vrouw weken uiteen Om elk een mozaïek…

Een otterstel in de Nieuwkoopse Plassen Krijgt voor meer kans op seksueel verkeer Een tunnel...want dan komen er nog meer Wat zeldzaam is daar moet je goed op passen Maar toch...wil je die beestjes zeldzaam houen Dan moet je juist géén ottertunnel bouwen…

om wat is misgegaan Het viel toen al niet te rijmen Met lege handen daar te staan Het was niet mijn keuze om te stoppen Niet mijn doel om weg te gaan Soms kan ik het nog niet verkroppen Waarom jij bleef en ik moest gaan Ooit zal je het mij vragen Hoe diep het zat en meer En ik zal zeggen dat het niets was Want liegen doet veel minder zeer…

vragen malen schouders ophalen vluchten voor alles alweer ik draai me om kom ga met me mee ogen vragen handen klagen zeg geen nee we graven ontdekken openen zacht de gestorven tijd van mijn jeugd die niet mag je gebaar die aai over mijn haar je bent er we delen in godvergeten zeer…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

De keerzijde van zeer getalenteerd zijn is doorgaans ook zeer onmogelijk zijn…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…