Alle inzendingen over 1914

Bij Zwart vierkant van Kasimir Malevich (1913-1914) Van vierkant niets anders dan zwart. Van kaders niets anders dan wit. Van kijken niets anders dan niets. Van denken niets anders dan dit.…

En neem dan '1914' en het lijkt een ver verleden. Dus waar ben ik nu? Ergens tussen die twee.…

. ------------------------------ 'Uit de Rubaijat' (1914)…

Herfstmaand 1914.…

als in de grote oorlog de eerste kerstsneeuw de velden donzig wit maakt komt het menselijke tot leven vrede op aarde komt weer uit de stal mensen ontmoeten mensen in het witte niemandsland warmte in de prille doodsheid van totale vernietiging de geest van vrede sommigen horen nog steeds het schreien van een kind in bethlehem…

. ---------------------------------- Kindergedichten (1914)…

Het regent, het regent, Het regent dat het giet! Dat weer vindt Moe gezegend, Maar ik, ik vind het niet: Ik kan maar zitten hier in huis! Dat vind ik toch zo'n bitter kruis! Och gusjes wat verdriet! Het regent dat het giet. Het regent, het regent, Het regent dat het spat! De koemeid zegt: gezegend, 't Geeft boter in het vat…

In mijn tuin een sijsje zat, Dat zo'n aardig nestje had. 't Vleugelde in zijn groengeel pakje Vrolijk in de bomen rond, Van het takje op de grond, Van de grond weer op het takje. In het nestje zat zijn schat, Die drie jonge sijsjes had. Lustig ving met zoet gezing 't Kleine fijne kwinkelding Al in d'ochtend aan te kwelen…

Waar bleven de bloemekens blank en bont? Ze slapen nu zacht in de duistere grond, Een deken van sneeuw heeft ze toegedekt; Wees stil nu, dat niemand de bloemkens wekt. Straks komt met de lente de warmte weer, Dan gaat door de velden de Lieveheer, Neemt zachtjes het dekentje weg en zeit: Kom, kinderkens, op! het is bloeienstijd. Dan komen…

Liefste Grootmoe! 'k Zal eris Gauw een briefje U schrijven. Wij zijn nog gezond en fris Allen met ons vijven. Grootmoe, 'k heb zo leuk gedroomd Van een spierwit bokje; 't Stond getuigd en opgetoomd In ons kolenhokje. Ook een wagentje voor twee Stond er zo bezijden. Vindt U 't ook niet heerlijk hé, Met een bok te rijden? o Ja, Grootmoe…

'k Wou, dat 't altijd zomer was, Zomer, wat een pret! 's Morgens vroeg de veren uit, 's Avonds laat naar bed. Wagenwijd de ramen open, Kamers vol met licht, Alle straten vol van zon, Wat een mooi gezicht! Uren, uren, uren lang Happen van geweld Lekker frisse buitenlucht In het vrije veld! Heerlijk liggen op je rug, Om je - geen…

Vakantie dat 's een pretje, he? Mamaatje zegt: o jongens, nee! En achter 't dagblad duikt papa En doet zo leuk en zegt: wel ja! Mijn grote zus die kijkt mij aan Of 'k heel wat lelijks heb gedaan, En Mie de meid doet ook al dom En bromt: mijn hoofd loopt nou al om. Dat zal wel komen daarvandaan Dat zij niet meer naar school toe gaan…

't Fijnste neusje heeft mijn hond, 't Liefste snuitje heeft mijn Truitje, Steekt het als een ijdeltuitje In de lucht bij wind of buitje; 't Liefste snuitje heeft mijn Truitje, 't Fijnste neusje heeft mijn hond. Mooie ogen heeft mijn hond, Warme ogen, trouwe ogen, Ogen die er wezen mogen, Nooit wat hebben voorgelogen, Warme ogen, trouwe…

Als ik groot ben ga ik varen, Varen op de ruime zee; Vader vaart al zoveel jaren, Als ik groot ben vaar ik mee. 'k Wil naar verre landen reizen, Kijken hoe het ginder gaat, 'k Wil het zien wat andren prijzen, Wat in mooie boeken staat. 'k Wil door alle zeeën sturen, Oost en West, het loop' zo 't loop', Ga 'ris neuzen bij…

Sta op en kom, de nacht is om, De morgen is gekomen, De velden zijn vol zonneglans Vol lichtjes zijn de bomen En 't vinkje groet met luide slag De morgen van de nieuwe dag. Naar buiten, kom! daar buiten ligt Een gouden schat verborgen; Je vindt hem heel de dag niet meer, Verslaap je een mooie morgen, En wie hem 's morgens vinden mag…

Hoog, op de bergtop, rijst de kleine kluis, Uit groenend hout en mossig riet geboren; Door spar en lork vaart een zacht gedruis, En wie daar zingen, doen een loflied horen; Vrij dartelt om de hut de vale muis, - Het dal ligt in de gloed der zon te gloren, Maar in de grauwe pij, voor 't houten kruis, Ligt de eenzame, in geprevel als verloren…

In mijn tuin een sijsje zat, Dat zo'n aardig nestje had. 't Vleugelde in zijn groengeel pakje Vrolijk in de bomen rond, Van het takje op de grond, Van de grond weer op het takje. In het nestje zat zijn schat, Die drie jonge sijsjes had. Lustig ving met zoet gezing 't Kleine fijne kwinkelding Al in d'ochtend aan te kwelen…

Daar lei een scheepje gemeerd in het Diep. De wind was ter ruste, het watertje sliep En 't scheepje moest liggen tot later; Het spiegelde intussen voor tijdverdrijf Zijn mast en zijn want en zijn ranke lijf In 't klare kristal van het water. Geputst had de schipper, gegutst had het nat En gangboord en stuurboord en alles was glad…

Het avondzonnetje vlamde in ons raam En gloeide ons geveltje rood. Tien snoezige zwaluwen zaten te zaam Te snebbelen hoog op de goot. Maar wát ze kwebbelden, al door elkaar, Daar werd wel niemand uit wijs: Best mogelijk maakten ze 't reisplan klaar, Ze gingen die avond op reis. Daar gilde' opeens ons vaarwel alle tien En weggescheerd…

Daar lei een scheepje gemeerd in het Diep. De wind was ter ruste, het watertje sliep En 't scheepje moest liggen tot later; Het spiegelde intussen voor tijdverdrijf Zijn mast en zijn want en zijn ranke lijf In 't klare kristal van het water. Geputst had de schipper, gegutst had het nat En gangboord en stuurboord en alles was glad En…

Onder het gevoel van zwaar lijden, En grote kwellingen kom ik tot U. En ik schaam mij niet te belijden, Dat ik in mijn eenzaamheid ween, En mijn handen wring, en tot U Smeek om mij te helpen, want alleen Gij mijn Almachtige kunt mijn strijd, Mijn leed en mijn smarten verlichten; En mij weer moed en sterkte geven, Om dan weer te wandelen in…

't Is regen, - 't regent aan mijn ruit — De regen wist mijn dromen uit En draagt mij in de droom van 't leven; Een beeld gaat om — een beeld beklijft, Beeld van een lied - dat blijft, dat blijft: Het zacht en zegenend geluid Van droppelende regen. 't Is regen, - 't regent aan mijn huis - Ik luister, sprakeloos en kuis, Naar 't lied van…

Zachte stemmen zingen door het leven, Stromend over aller harten grond, Doch de dromen die zij ruisend weven, Doch de beelden die zij wekken, zweven Zelden omhoog uit een zingende mond. In de onverzadelijke vlagen Van het leven gaat hun lied te loor, En bezij de paden, waar wij jagen, Naar de bodem onzer luide dagen, Neigt maar zelden…

Neem gij het leven Zoals het is Een beetje onrechtvaardig, Een beetje boosaardig, Maar ook wel eens aardig En soms lang niet mis! Leef gij het leven Zoals het gaat — Niet al te opzichtig, Niet al te gewichtig, Een beetje voorzichtig Dan is 't niet zo kwaad! Houd gij het leven Bedaard in het oog. Toon gij u krachtig, Uw doel steeds…

Velen die 'k noodde in mijner dromen woon en die er 's levens wondre beelden zagen hoorde ik elkander met verwondring vragen: ‘Hij roemde zo, is dit dan al zijn schoon?’ En andren lachten luid: ‘Hoe ongewoon! Hoe vreemd, hoe dwaas: hoe kan hem dat behagen!’ en keerden weer naar de eigen grijze dagen. Doch geen van hen gaf mij 't verwachte…

voor de geestelijke middenstand Neem gij het leven Zoals het is - Een beetje onrechtvaardig, Een beetje boosaardig, Maar ook wel eens aardig En soms lang niet mis! Leef gij het leven Zoals het gaat - Niet al te opzichtig, Niet al te gewichtig, Een beetje voorzichtig Dan is 't niet zo kwaad! Houd gij het leven Bedaard in het oog…

‘Dans nu in de ronde ring, Ronde ring van rode bladeren, Dans nu in de ronde ring! Zomer werd herinnering’.... ‘Dans nu in de ronde ring’ Zingt de wind, ‘wanneer ik zing’ En de rode ronde bladeren Dansen in de wijde kring, Zingend: ‘winter zal nu naderen, Laat ons gaan waar zomer ging!’ 't Rode ronde beukenlover Van de tak en…

O, dit geluk bij u te zijn En al ’t andre te vergeten. Alleen te leven van het weten: En ik ben de uwe en gij zijt mijn! En geen verdriet of wensen meer; Een vreê, waaruit men niet kan dwalen; Een rustig hoorloos ademhalen In zuivre keer en tegenkeer. En oog ziet diep in anders oog Al werelds bonte wisselingen Vergaan in wijde lichte…

Gij draagt het gladde mom der dood; uw oog is groot van lijden; het naaste naken van de nood heeft uwe mond gescheiden. Reeds is het, of het laatste woord uw lippe gaat verpaarsen. Gij spert uw vingeren, doorgloord van eeuwig licht, als kaarsen. Uw glimlach voert het bijster beeld der eeuw'ge ontvangenisse. Het lam des offers…

o Schaemle liefde-vlam, die brandt gelijk een lampe in winter-land door lamme neevlen henen, - daar ieder weet zijn weg, en spoedt waar liefde een eigen lamp hem voedt... - geduld'ge brand, allene; al weet ik éne, in winter-nacht, wie géne zéekre lampe wacht; die doolt door de…