71 resultaten.
Aan een zeer jong meisje
poëzie
4.0 met 3 stemmen 510 Ik hadde, o gij die me start, wier ogen zwijgen
als dode vijvers onder loom een lover-dak
dat nooit een blijde pijl van zonne-vreugde brak,
- 'k hadde over uw gestaar mijne ogen willen neigen,
en in de diepte van uw blikken willen zien
het leven dat er leeft, de driften die er dreigen,
en voor wie u bemint wat tederheid misschien
'k…
Engelen I
poëzie
4.0 met 3 stemmen 527 Zó gezwind kan nooit een vogel vliegen,
Als hij stort door alle heemlen heen.
Maar hij voelt zijn vallen als een wiegen
En de sferen rimpelen alleen.
En het is in 't weerlichtsnel verschijnen
Van de dingen, of hij stille stond.
Even glanzen zij en zij verdwijnen,
Als de glimlach om zijn zachte mond.
En de werelden, die langs hem rollen,…
Het is een blijde dag
poëzie
4.0 met 2 stemmen 629 Het is een blijde dag: het wit
Der sneeuw is door geen voet gekrookt.
De zonneschijn is zuiver goud.
De luchten staan van kristallijn.
De wind, die door de bomen strookt,
Rooft heel hun schat van tintlend rijm.
En als een vorst, die door de straten rijdt,
Strooit hij juwelen achteloos en wijd en zijd.
Het is een blijde dag: wij twee
Gaan…
O God, ik heb de geur der vlieren om me henen
poëzie
4.0 met 2 stemmen 331 O God, ik heb de geur der vlieren om me henen,
en mijn hart - God, gij kent zijn lijden, en Ge weet
hoe vaak het, schoon gelate', in pijn zijn dagen leed -,
is als een appel-boom, met pralend licht omschenen,
die blij zijn branken breidt, waar roze en blank verenen
hun perel-kleuren in 't teer weemlend bloemen-kleed...
Zo is mijn vrucht-zwaar…
Dialogue mystique
poëzie
3.0 met 3 stemmen 355 Komt ge zo laat tot mij? de dauw
Der nacht dampt uit uw donkre kleren.
Wilt ge den jammer van dit uur vermeêren,
Dat bitter is van wroeging en berouw?
Ik ben om u de woeste weg gegaan,
Door wildernis en doornige valleien.
Ik hoorde u, hopeloos, om deernis schreien ...
Laat ge mij voor gesloten deuren staan?"
'k Vermoedde uw…
Ter lome zee met slappe zeilen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 298 Ter lome zee met slappe zeilen
onder eenzelfde lamme zon,
en steeds het onveranderd-ijle
aan elke nieuwe horizon;
aldóor de dagen áldoor varen
een onverschill'ge avond toe,
en eindeloos het loom verzwaren
der lamme leden, hooploos-moe;
en nimmer, nimmer slapen mogen,
maar steeds naar horizonnen spiên
met starre en pijnlijk-sperrende…
Op uw gunst wil ik niet meer wachten
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 524 Op uw gunst wil ik niet meer wachten,
Nu in alle ernst, adieu! vaarwel!
Want nieuwe vreugden, nieuwe prachten,
Komen bij mij nu alleen in tel.
Ik zal, ik moet, ik wil ontvangen,
Al het nieuwe dat tot mij komt,
En door mijn lieve en zoete zangen
Wordt alles blij verwellekomd.
Ik neem aan wat zij mij bieden,
Juwelen of enig ander ding,…
Voor geen koning wil ik wijken
poëzie
5.0 met 3 stemmen 950 Voor geen koning wil ik wijken,
Voor geen prins of rijke vorst,
Ik wil tonen, ik wil bereiken,
Ik, die vroeger nimmer dorst.
Voor geen machten wil ik zwichten,
Met geheven hoofd steeds voorwaarts treen,
Voor geen strijden, voor geen richten,
Voor niemand deinzen, neen, neen, neen!
Voor niemand buigen, voor niemand beven,
Voor niets, al…
Mijn liefde
poëzie
4.0 met 1 stemmen 827 Mijn liefde ging in weemoed over,
Voorbij is de pracht, het licht, de tover,
Gedoofd zijn de vlammen, geblust het licht,
Nu ga en sta ik met blind gezicht.
Mijn ziel werd zeer zwaar beproefd,
Mijn hart ziek en diep bedroefd;
Mijn gemoed heel somber, kil en koud,
Mijn trekken vaal, moe en oud.
Mijn leven gaat nu doelloos heen,
Ik leef, doch…
Herfst
poëzie
4.0 met 1 stemmen 500 Het beukenbos is bruin als oud-geroest ijzer
en er staat een eik vol gouden munt,
de bewaasde vijver ligt vol puin van blâren
gelijk in mijn hart 't verdriet van de dag.
En er zit een mus eenzaam op een tak
zoals ik-zelf woon in dit land.
O mijn hersens, verkankerd van 't verdriet,
en mijn bloed verouderd in mijn lijf...
De vliegzwam…
Von Wereldoorlog I (1914-1918)*
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 781 .
---------------------------------------------------------------
*Alfred Schlieffen (1833-1914)was een Pruisische generaal/houwdegen. Hij behoorde niet tot de adel maar liet zich niettemin 'Graf von Schlieffen' noemen.
Zijn beruchte plan Frankrijk ook via Nederland aan te vallen ging niet door wegens zijn tijdig overlijden.…
Feest in de Hemel....
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.163 Geboren op 10-10-1914 Overleden op 11-11-1978 slecht 64 jaar,
je vader verliezen als 22 jarige is op zich al raar.
Lieve papa, ik mis jullie samen nog steeds,
ik ben tenslotte al 19 jaar wees.
Ik hoop vurig keer op keer,
dat wij weer samen komen weleer!…
1914-1918
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 500 Vergeten velden met vergeten bloemen,
die aangeraakt worden door de wind.
Tijd verstrijkt zwijgend maar kalm,
en niemand die de ijzige stilte breekt.
Vergeten helden die we niet roemen,
liggen in graven die je hier vindt.
De dood verspreidt reukloze walm,
als de priester stil zijn amen spreekt.
Mosterdgas dat allang is vervlogen,
maar in…
Libessart toen (1914)
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 603 Hoe ooit terug in de herinnering
bij al die warme wegen door het mais,
het dorp, de bakkerij, de koeien,
die welkom roepen en goed volk?
Niets mort.
Misschien is er nog geur
van bekommernis achter de einder,
waar steden spreken als
Ieper.
Hoe ooit terug soldaat
naar wat jij schreef:
een zware tocht de dorpen,
een zware tocht de…
De vlaamse tale is wonderzoet
poëzie
4.0 met 2 stemmen 867 De vlaamse tale is wonderzoet
voor die heur geen geweld en doet,
maar rusten laat in 't herte, alwaar
ze onmondig leefde en sliep tegaar,
tot dat ze, eens wakker, vrij en vrank
te monde uit, gaat heur vrije gang.
Wat verruwprachtig hoortoneel,
wat zielverrukkend zingestreel
o vlaamse tale uw kunst ontplooit,
wanneer zij 't al vol leven…
Wanhoop (in tranen)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 156 Olieverf
op doek 100x120 cm/1914-1919)…
gevallen dorp (1916-2016)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 184 boerderijen
daar ligt de dood net
onder de oppervlakte
verbergt de aarde de vele
lichamen van de doden
onder de grond
in het dorp staat
geen boom overeind
de verwoeste bodem is een
maanlandschap met diepe kraters
waarin nu zeldzame padden leven
elke zomer is het feest
in het dode dorp
feest voor de afstammelingen
van de bewoners van 1914…
Mijn opa, de sterkste
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.423 .
---------------------------------------------------
Jacobus Jozefus Belmer was in 1914 en 1915 Nederlands zwaargewichtkampioen
worstelen en gewichtheffen.…
Stemming
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.252 Filterregen, zijpel zacht
In mijn hart uw klamme klacht
Mei 1914…
Adieu XXIV
poëzie
4.0 met 2 stemmen 771 à Yvette
Adieu. Dit zijn de laatste noten
die ik gespeeld heb op mijn ribbenkast.
Een kast, waarvan ik in de laden
wat blanco vellen heb geborgen,
papieren voor de dorst.
Zij zullen met mij begraven worden,
mishandeld en mijn slaven worden
en adders aan mijn borst.
Maar goed. Vandaag ben ik nog krekel,
doch morgen ben ik mier,…
Regen, regen in de tuin
poëzie
4.0 met 4 stemmen 680 Regen, regen in de tuin,
- o gestild begeren, -
zonne-bloemen, schoon en schuin,
die hun loom-gekroonde kruin
naar geen zon en keren;
nieuwe blanke glanzen aan
zware en matte vruchten;
- vroom herleven van mijn waan
door een zacht-gerezen traan,
door mijn zoete zuchten;
- heel het huis is warm en toe;
buiten ruist de regen;...
- vrezig-blij…
[ Ik droom van de geur ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Ik droom van de geur
van nog te plukken appels –
en word niet wakker.…
Bij het niet-nationale monument langs de Canadese grens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 76 Dit is het veld waar de strijd niet heeft
plaatsgevonden,
waar geen onbekende soldaat stierf.
Waar gras de handen ineen sloeg,
waar geen monument staat,
en de lucht het enige heroïsche is
Vogels vliegen geluidloos,
ontvouwen hun vleugels in de open lucht.
Er zijn geen gedode mensen noch vermoordden
in dit gebied,
geheiligd door ontkenning…
De Grote oorlog (2)-Erneton-sur-Biert
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 158 1914
-----------------------------------------------------
Scheurde een voltreffer
jou aan flarden
en herleidde hij je lijf
tot verloren geraakte puzzelstukjes
à la retraite de Namur?
Verzoop je in een krater
die al vlug gevuld raakte
met oorlogspuin,
een vergeten speld in een hooiberg
à la retraite de Namur?…
Wanhoop (in tranen)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 40 (Gezien in De Kunsthal te Rotterdam, 6 februari 2011)
Op haar knieën
Voorovergebogen
Mooie, zwarte
Lange haren. Handen
Bedekken haar
Intens betraand gezicht
Vanwege wat en waarom?
Heeft z'op golven
Van innige liefde
Hevig gedeind
Of is het pijn van een
Leven niet te
Leven, daar de wereld
Zich om leegte bekommert?…
De onbekende vrouw
poëzie
3.0 met 5 stemmen 3.513 Junie 1914…
Vergeten helden (1914-1918)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 307 Trompetgeschal dat de stilte doorbreekt,
echoot door over de Belgische velden.
Een meneer in een driedelig pak spreekt,
hij verhaalt over de vergeten helden.
Die gebukt gingen onder 't mosterdgas,
ver van hun kinderen en van hun vrouw.
Loopgraven ploegen zich door het gras,
rood van het bloed, glinsterend dauw.
De vlag, sobertjes half stok…
Voor de gestorven soldaat (1914-1918)...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 328 Ik had je graag gekend…
Niet alleen je naam gelezen, maar hem genoemd…
Dan had ik geweten welke woorden je oversloeg
voor je sprakeloos en koud tot beeld verging.
Want wie nu vertelt het verhaal van de held…,
van zijn angst,
zijn afgelegde tederheid,
de zere huid van zijn handen,
zijn weerloze hart dat barst,
en breekt…
Wie kijkt in…
XXII - de grote oorlog - 1914
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 107 labberton pro-duits
als de engelse roos -
wat zegt een naam
duitse literatuur
wordt in de strijd geworpen
een groot sint jansvuur
alliëren
en associëren
een vuur van stro
midden in een brief
komt een oorlogsverklaring
uit de lucht vallen
in de loopgraven
weglopen kan niet
onder de laars…
Voor Etty Hillesum ( 1914-1943)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 193 In het verregende park
drukte ik Etty tegen mijn borst.
Opdat ze niet verdwijnen zou
als nat papier.
Want lang geleden al
en ver van hier
ging deze mooie,
zoekende ziel
rücksichtlos naar de
Filistijnen.…