Alle inzendingen over 23 jaar

‘t oudejaar waarin verloren wat zo lief was kwijt geraakt leeft in hoop en wordt herboren als het nieuwe jaar ontwaakt…

helen herfstdagen weer waar bruin langzaam verrot raakt hij het laatste groen al mijmerend nog even aan het was in die dagen dat lachen verboden leek en luiken gesloten werden licht heeft geen gordijnen wanneer een pen lange dagen van de kalender streept en ogen verlegen lachend door het venster naar binnen kijken…

Wij op weg naar altijd nog duizend jaar klaar staan voor elkaar als vrienden als zielschrijvers als lichjes die elkaar verstaan in ieder magisch bos…

En dan gaan we opnieuw in een heel vers jaar weer doen wat we altijd al wilden we denken, we praten, we voelen we doen maar eerst nog van negen naar tien, laten we dat maar eerst doen!…

Het vuur van het Leven zal in ons hart branden Het Licht zullen wij zijn, Jij en ik De stem van dove en het oog van de blinde Het woord van almachtige Liefde zullen wij tussen de ongelovigen onder ons verspreiden…

Over de helft Tja, weer een jaar voorbij, En wat moet je daar nou mee?…

De laatste dagen zijn aangebroken, van een zeer rumoerig jaar, de laatste etmalen zijn ingegaan, van een zeer enerverend jaar, de laatste loodjes zijn ingegaan, van een zeer bewogen jaar, de laatste trekjes van een zuur, lief, ontroerend, triest, emotioneel jaar, waarvan we strakjes zeggen: gooi dat oude jaar snel weg, en begin met…

Ik bind u binnen 't Woord, de Mate en het Getal, dat, binnen 't dansen der cadans éen en verscheiden, dat, binnen 't veren van de ritmen en hun val, mijn vers, o Jaar, wie 't leest en peinzend smaken zal, treurt 't eigen kort bestaan om 't vluchten der getijden, van 't eeuwig schoon, u, Jaar, geleend, zijn ziel verblijde.…

Eén jaar van je leven zo snel voorbij helemaal geleefd teleurgesteld, bedroefd of blij Soms is een jaar een ramp er gebeuren nare zaken je moet het aanvaarden ook al kan het je nog zo raken Het zit ook wel eens mee daar moet je wel van uit gaan de mooie dingen van het leven geven kracht aan ons bestaan Elk jaar nieuwe kansen maar…

Mensen een jaartje of wat ouder zijn mensen op hun " oude dag". Toch vreemd omdat elke keer opnieuw de dag weer jong beginnen mag!…

bloemen meer mijn hoofd vult zich met twijfels en mijn hart met herinneringen ik schenk elke dag een naam en streep haar genadeloos af nog voor ik haar heb uitgezwaaid jouw hand weet ik feilloos te vinden als de avond mij iets te donker wordt en ik schuilen moet voor mezelf ik ben me er een, maar ik teken geen bloemen meer 23…

Lehmann overleed 23 december jl. op 92-jarige leeftijd.…

Gedragen door het gebeier Van klokken die de eeuwen Hebben doorstaan, en die Ze hier aan onze voeten leggen, Lopen we richting dodenakker Met links naast ons het bloeiende Witte knollenveld, hartstochtelijk Beschenen door de altijd levende zon, En recht voor ons De loerende schaduw Van de dood…

Hartstochtelijk geprobeerd Me voor honderdtwintig Procent in dit Leven in te zetten Langer door te Gaan dan wie ook Als eerste aanwezig, De laatste om te gaan Door het onzichtbare Net van wie dan ook Ingeperkt en tegengehouden - Nooit een kwartje, Hooguit een cent De opbrengst nooit meer Dan achtenzeventig procent…

het grote en het kleine van het doen en laten dat nabij of veraf jou met mij verbinden laat bladerend in mijn levensboek koester daarom ik elk van jouw jaardagen overtuigd van weten de slingers die ik hang ringen virtueel ons een verbond bladerend in mijn levensboek kleur ik vandaag voor jou de kaarsjes en ballonnen die naast de jaren…

als ochtend vandaag kondigt dringt zich het besef meer dan andere dagen van jouw bestaan vieren wij dat jij leeft vandaag als het even kan feesten wij – groot en klein dat jij gevierd mag worden om wie en wat jij bent voor de wereld om je heen heden vieren wij het moment waarop wij stilstaan mogen bij jouw geluk in het voorbij dat…

jij weet niet hoe het is niet hoe het echt is van iemand te houden zoals ik van jou jij bent mijn licht het speciale soort dat nooit eerder mij zo bescheen jij weet niet hoe het is niet hoe het echt is van iemand te houden zoals ik van jou in mijn hoofd en hart steeds zie ik jou die mijn gemoedsrust naar jou hunkeren doet jij…

De Heer is mijn goede Herder Hij zorgt iedere dag voor mij En blijft steeds aan mijn zij Zonder Hem kan ik niet verder. Hij leidt mij in rechte sporen Zodat ik nooit verdwalen zal Hij ziet mij en volgt mij overal Ik wil Hem blijven toebehoren Mijn goede Herder is de Heer Ik mag mij veilig voelen bij Hem Als ik maar luister naar Zijn stem…

het vieren van jouw jaren is als een goed glas wijn dat jong nog van jaren lenig ook en soepel smaakt het verlangen wakkerend bruist zij lente in het leven dat fruitig en verlokkend mensen min bekoren doet stevig zacht en romig ook als de tijd en het lief leert dat niet tot de rand gevuld altijd het glas kan zijn krachtig en vol…

niet meer hier woont de liefde nu met de tijd weg gegaan jij bent oneerlijk voelt het koud dit lege huis waarin niet jouw liefde mij warm omhelst onze liefde immers het doen of het laten huisde in samen zijn met en voor elkaar mij regent nu herinnering die uit de dikke tranen de warme dekens breit die jou weer om mij slaan…

nee natuurlijk heelt niet tijd mijn wonden van jouw verlies mij blijft het litteken trots jou dragen opdat nooit jij verdwijnt…

de strijd die wij strijden tussen arm en rijk tussen man en vrouw de twisten die wij hebben met wie ons zeggen willen dat wij in oorlog zijn met wat wij ooit deden of juist weer anderen die dat toch ontkennen de strijd die wij strijden over kleuring van mensen het verschil in opvattingen over wat wij geloven willen de meningen en uitingen…

Ik zit lekker in de zon te wachten, begeerlijk denk ik, hoop ik voor jou te zijn Om me heen gaan mensen zoals altijd hun gang De zon schuift verder en de schaduw volgt Vissen houden zich stil boten varen voorbij de geur van houtskool Leven is eten…

het geluid van de hemel stil en sereen als een vredig zachte bries de fluistering de sterren in donkere nacht een symfonie van rust de zonsondergang kleurt stil dansen in ongestoorde dromen het geluid van de hemel eeuwig gehoord lied in de stilte van ons zijn…

aan de overkant van tijdelijkheid in een warme schoot verborgen huist ons verleden in de verhalen van hen aan wiens stam wij wortelen een tijdloze schatkist zonder bodem vol van de herinneringen en sporen die hen in onze geschiedenis bewaart aan de eeuwige overkant van het nu dierbaar verscholen in hoofd en hart leven de mensen en momenten…

Lieve Henk, Elke dag toonde je liefde en zorgzaamheid saamhorigheid, genegenheid de andere 23 uur vocht je in jezelf de strijd met die tegenstrijdigheid In een inktzwart beleven stond jouw leven aan de binnenkant van je ziel beschreven in jezelf geleden in jezelf voor ons gestreden voor ons te vroeg uit het leven gegleden…

drie jaar geleden op donderdag 23 november 2006 om half acht in de morgen de dag dat mijn wereld op zijn grondvesten schudde en de hemel naar beneden donderde de tijd stil stond voor mij in verdwazing maar iedereen verder leek te leven alleen jij was dood zo vaak liep ik huilend in jouw voetsporen terug stond voor jouw venster stil…

Sierlijk geschreven in het zand Een kwarteeuw bijna doen wij nu alsof toen onze wegen scheidden 23 jaar doen, alsof wij er niet meer zijn Jij spleet mijn hart, terwijl het net in gruzels was bijeengeraapt Vertrapte zelfs het laatste restje liefde gekleurd als magenta, als wijn Herinner jij je nog alles wat plotseling, abrupt stierf?…

Reeds zijn er veel nieuwe technieken, door niemand nog geëvenaard, dus zeg ik tot mijn oude klanten, ,,dat u maar zelf uw baby baart,, Math.1:23…

Wend naar mij toe uw moe en droef gezicht Gerimpeld in de dagelijkse zorgen; Verstrakt in nijpende angst om brood voor morgen; Verkrompen in een klein-gekozen plicht. Wend naar me toe uw ogen zonder licht, Kleurloos en dof in kasse' als opgeborgen; Verschuwd in blikken die zich werend worgen In vrees voor àl wat in de toekomst ligt.…