Alle inzendingen over 8 oktober 1980

Ik heb je lief zoals je soms gelijk een gouden zomerdag bent nee nee nee ik heb je lief zoals je bent nee nee ik heb je lief zoals nee ik heb je lief --------------------------------------------- uit: 'Een leeuwerik boven het weiland', 1980.…

In oktober vallen de bladeren. Met prachtige kleuren bezaaien ze de grond waar ik op sta. De eens zo groene zomerkruin ademt de dode herfstlucht en zucht om de teloorgang na zijn laatste vlucht. Oktober draagt zijn eigen vrucht. Met haar behagen weet ik waarom ik besta.…

van het Kleinkoor Toonkunst, 8 oktober 1977 nu lezend van de vierde in het PA’Dam&Friends Koor ja, ook zij (2) was er toevallig ook bij zij die de dankdienst leidde voor het genoten leven van mijn moeder Ds.…

Pennevruchten plukken in opalen vazen schikken citroenschil geel uitgeknepen naar gelei een honingzoet geluid zomer 1980 getuigenis afgelegd van indrukken gevloerd in deuken snel vergeten dat ook warmte afbreekt waar opgebouwd wordt.…

. --------------------------------- uit: 'Van het wolkje af', 1980.…

(8/8/1860)…

Stoelen omgewaaid Oktober al op zijn kwaadst in haar schoonst gewaad…

oktober eindigt door een boterzachte herfst wordt bladgoud gestrooid…

Gelijke rechten Nog steeds niet vanzelfsprekend Het is weer 8 maart…

Een hemels instrument Vorm jij met mij Besnaard met toondraden Van eenzelfde liefde Brengt het klanken voort Voor de eeuwigheid - Onze liefde als tegenwaarde Van zorg en spijt Die alle wonden heelt In de tijd In liefde en respect opgedragen aan Jeannet, 1980-nu…

Geel en bruin en rood: de kleuren van oktober kleuren naar de dood…

Senryu Bevroren harten ijzige oktober wind snijdt de hartekreet…

het heden verbrandt illusies van verleden in vlam van liefde 8 juli 2010…

. ----------------------------- uit: Gedichten (1980)…

in oktober…

De bonden en linkse politieke partijen hebben 2 oktober een grote manifestatie gepland op het Museumplein in Amsterdam.…

je bent nu zo lang weg, vervaagt in mijn verbeelding rond het ouder worden door de tijd jij draagt en ik ik ben het kwijt, hoe dat nu moet mijn boete doet er niet meer toe, ik lijd nog altijd dit verlies kies je voor het nu, of voor het eeuwigdurend jong zijn? deze pijn vergaat niet in een dag een week een jaar we zijn er, eeuwig…

rond het raamkozijn is het lente naast de haard is het zomer op de laatste wand is het herfst een meertje met het riet waar hij met zijn vader riet sneed tussen de deuren is het winter twaalf uur aaneen sneeuw geschilderd zonder te eten maar als ik niet schilder was ik zomaar dood…

Gevormd door rancune begint dat deel mijn brein; alszijnde met tienduizenden, rebels schreeuwend, gekte. Doodeng mijn brein, althans van de geen die ik denk te zijn.…

over België waar de politiek afstraalt op het publiek ( en omgekeerd ) et pour les Wallons la même chose … tweedracht in Brussel maakt macht aan dezelfde tafel luisteren ze niet naar elkaar en voor de Vlamingen hetzelfde ……

Morgen schijnt de zon weer is je geest helder lig je 's nachts niet wakker doet je lijf geen pijn meer is er kans op beter is het nieuwe maan ben je weer springlevend is je hartslag rustig doe je weer gewoon is er hoop of niets meer anders niets meer niets ------------------------------- uit: Chrysallis nr. 5, 1980.…

Tweehonderd jaar geleden werd je vijfendertig Nu tachtig 8 Uur minder door corona is nog steeds prachtig…

je schat aan blad bestormt de grond verrassend sober de druiven rond schenk jij, oktober je plan de campagne strooit los van franje een symfonie opent met iedere kastanje mahonieharmonie…

O luchten-goud, o groen van 't woud, o verven, Die, in een laatste opglooiing van de aard, Van al het schoonst des zomers, lang gegaard, Een tooi hem toverdet, tot zacht versterven, Wat was mij nu nog al uw licht-schijn waard, Nu ik die teerste aanwezigheid moest derven? Hoe taandet ge al, gij, die aanwezig waart, Bij wat mij Eén, van ver…

waar mijn muts gedaan met warme hand gebreeën voor vorst en winterkou ik wil sneeuw begaan waar dagen zijn gevreeën eeuwen ken ik nu de rouw zie achter muts vandaan een kind op blaren sleeën wel vreemd, hoe kan dat nou ik kleef aan en volg je op je treeën ben ons eeuwig trouw zal naar huis nu gaan we gaan getweeën…

In oktober gaan zij naar de zee voor de voortplanting. Het ‘gele zakje” is een parasiet in heel 't krabbenlijf aanwezig, herkenbaar als “krabbenzakje” in achterlijf. http://www.krabben.net/index.html http://home.wxs.nl/~ronoffer/duiken/html/frames/framfaun.htm…

Heden in de tuin van Eden maken vogels mij het hof zingen krielen tjilpen strelen in de gulheid van hun lof. Bomen wuiven met ons mede blaren dwarrelen door de lucht een tapijt voor onze voeten spreidt zich knetterend als een zucht. Laten wij nog eenmaal proeven van dit herfstig tafereel straks komt lange winter toeven koude sneeuw wordt…

Getij van Westerstorm en stille wolkendagen, Van zondoorvloeide nevel, mistvergulde dauw, - Alleen de blijdschap van een god kan lachend dragen De zijden weelde van uw weemoeds kleurge rouw. Geen mens doorproeft zo zoet als de eerste rode kersen Der lenten in wier eeuwigheid hij had geloofd, De rijpe wijn die gist in uwe volle persen, De koele…

Zoemende insecten, dansend om me heen. Vogels kwetterend in de bomen, is het lente, is het zomer? Een vlinder op een verdorde bloem. Een hommel met intens gebrom. Verwarring heerst alom. Lui hang ik in een stoel en voel de warmte van de zon. Op de achtergrond Bob Dylan met mijn favoriete nummer. Niks geen herfst en heftige stormen, kou…

alles luistert nu voel maar, het bos heeft oortjes paddestoelentijd…