Alle inzendingen over 83 dagen op een vlot

De vloot der passie zinkt... zoals het langzaam de zee in glijdt het boek nog onbeschreven, onvoltooid verleden tijd...…

De mariniers gaan binnenkort verkassen, Ze worden naar Nieuw Milligen gestuurd. Wat Doorn betreft vrij aardig in de buurt, Best leuk om onze Jantjes te verrassen. Voor één man is de toekomst ongewis: De Zeeuw, die grotelijks belazerd is.…

de nacht is af de lucht verbleekt al de maan legt zich ten ruste ik ontwaak in een zee van gedachten hijs mezelf in een bootje vol koffie zeil het licht tegemoet er is immers beweging genoeg in mijn gedachten ze wegen ook bijna niets het varen door de dag gaat dus behoorlijk vlot…

Een vijfdaagse werkweek, gaat voor de vrouw niet op die is zeven dagen in touw, kan geen man tegenop.…

De vaccinaties in De Zwaan verlopen vlot. Vandaag duizend shots.…

En toen ging er een bode maar eens kijken Het stonk enorm, kwam dat niet uit die zaal Wie zaten daar toch ook weer allemaal? De deur werd geforceerd, men vond 5 lijken Wat waren die hier toch aan het bespreken? Waarschijnlijk ooit van ouderdom bezweken. (Er was 1 schedel met een brede mond Die in een holle lach wijd open stond)…

Geen barbecuepakket is meer te krijgen De wegen rond Ikea zitten dicht En ook het strand blijft mijlenver uit zicht Wij zitten thuis te wachten en we zwijgen Zo hebben wij ook Pinksteren doorstaan Tot Tweede Kerstdag zal het wel weer gaan…

met je olijke glimlach en je vlotte babbel bracht je mij een halte verder dan ik zijn moest…

Anne’s kippen Er zitten 3 kippen op stok in de nok van hun hok op en top te slapen tot de morgen en dat midden in het hartje van ecologisch, economisch Nederland URECHT Maar bij het krieken van de dag vroeg vlot uit de veren “Aan het werk, sta maar op, sta maar op” roept Anne voorop en na wat koffiemokken tokken, tokken, tokken…

Toen ik trouwde was mijn man vlot, slank en goed gekleed werd fabrikant, geen Don Juan niet wetend wat dàt met hem deed. Nu zit hij alle dagen, met pyama aan te schrijven met dromerige blik z'n baard heeft hij laten staan zijn buikje wordt al aardig dik.…

de dag heeft jouw kleuren vandaag met af en toe een vleugje bekend in de wind die altijd door je haren speelde met de zon ja dat kon in een kort en vlot kapsel de trend iets vooruit ik danste om je heen trots als een pauw om je blikken te vangen wij zijn aan elkaar blijven hangen door de tegenpolenkracht liefde trok aan stootte…

Voor alle speurders valt een keer het doek Voor Sherlock Holmes, Maigret en Jacques Clouseau Voor Onkel X, Miss Marple en Poirot Maar naar de toedracht gaat geen mens op zoek Zij blijven in volharding op hun post Hun denk- en daadkracht raakt nooit opgelost…

glimlach sinds dagen, want mijn vader is overleden en morgen is de begrafenis" "Gecondoleerd sprak ik" om daarna kout en boud te vragen "Hoe oud en waaraan?…

de muze laat zich zelden dwingen inspiratie komt en gaat wispelturig als verliefdheid het overkomt je vroeg of laat ga je het ietwat forceren dan zit je dikwijls fout verzen moeten je verwarmen het verplichte laat ons koud daarom mogen alle dagen van mij gedichtendagen zijn en wil het vrije vers niet vlotten dan dicht ik gewoon in rijm…

Uit kleinberichtjeswaardig onderzoek Dat onbestemde doeleinden ten baat is Blijkt dat gehaktdag wijdverbreid gehaat is Tenminste...in de blog- en twitterhoek Maar zou de woensdagwoestheid die we lezen Geen twitterdip of midweekblogblock wezen?…

De smartphones ofwel ‘pienterfoons’ zijn heilig Dat ze vrij vuil zijn, lijkt wel doodgewoon We maken deze dingen amper schoon Door ’t heersend virus zijn ze zelfs onveilig Dus pienterfoon blijkt als vertaling slecht: ‘Coronafoon’ heeft onderhand meer recht!…

hoor reeds de vroege vogels zingen en hier en daar een haan die kraait een boer die vlot zijn akkers maait ja, niemand kan zich nog bedwingen geen vuiltje aan de grijze lucht enkel maar wat stapelwolken die groeperen gelijk nomadenvolken doch, ze slaan weldra op de vlucht want bij het krieken van de dag in het laatste donker van de nacht…

Ik wil niet langer wachten, 'k wil dat je naar me lacht en naar me kijkt. Naar me luistert, terwijl ik bezwijk voor je lach en voor je ogen. Je zachte, wonderschone zelf.…

De dag overweldigt de wijd-open ramen met het morgenlichten der zee; berglanden, vloten, eilanden zonder namen, de kersentuinen van Jokohama stromen en sneeuwen voorbij ... ik voel mij gesterkt en tot reizen gereed; vermoeidheid en slaap zijn verwaaid als mist in de wind ... — waar gaat gij heen ?…

ik heb mijn vloot verbrand; wat leugen en geen waarheid was mijn verse wonden spoelen schoon in deze zoute plas het tij tilt mij zeewaardig…

Van Nistelrooy gaat weg maar Arne niet Zo gaat dat in een voetbaltrainersleven Je bent er lang of bent er soms maar even Altijd onzekerheid in het verschiet Maar Feyenoord dacht “better than the rest” Voor ons is Arne Slot “simply the best”…

In deze donkere dagen voor het Kerstfeest Kunnen de gevoelens zo tegenstrijdig zijn Veel mensen vinden deze tijd heel fijn Anderen voelen het gemis dan het meest. Eenzaamheid, vooral met de Kerstdagen Wanneer je geliefde er niet meer is Dan voel je juist extra het gemis Je bent zo alleen en zit met zo veel vragen.…

Het is koud En het wil maar niet vlotten Weer een jaar voorbij, weer een uur voorbij En je hoopt En blijft hopen Zal die tijd ooit komen?…

Onzichtbaar bespiedt de duikboot boven hem de vijandige vloot. Sluipend door 't koraal volgt hij zijn rivaal tot hij plots een onzichtbare stoot.…

Het vlot van helderheid Brengt me na het afscheid Van de tijd naar de overkant Waar zij niet meer bestaat, Een vlakte waar het leven Zich rimpelloos afspeelt En zonder einde is…

het rijp geboren door smeltend ijs en nevel kleuren velden vlot de groen met gele tinten versieren de winter… top!…

ik woon in je huid in je dromen en buiten ons het oude verlangen naar verre horizonten in het vermoeden van licht zien we dagen verbranden het duister, de afstand zien de stoet van aan- en afwezig de angst die enkel nog door ’t venster kijkt ik woon in je huid in je dromen en in dat huis hebben wij ons tot een vlot (samen)gevoegd…

In een adem noemen, een vrouwtje van 83 in elkaar rammen, hoe heldhaftig idioot! Je zou je oma moeten nemen! Twee ezels stonden in een wei, zusjes ook nog, een imbeciel kwam erbij en mishandelde ze zo erg, dat een van de twee moest worden afgemaakt. In een adem: ezels mishandelen, oude dames in mekaar rammen, wat een helden!…

Ik deel de dagen van de maand vast in sorteer liefde bij liefde twijfel bij twijfel en alle vreugdevolle dagen rijg ik als gouden en zilveren bedeltjes tot armband. De tederheid van bestaan trek ik steeds opnieuw als een robe-manteau in tinten aan die mijn huid en ziel nu dat mag reflecteren. Op deze sprakeloze momenten zeg ik weer dag.…

Drijvend op een vlot dromend van ogen die mij raken Hongerend naar jou, Mijn dromen volgend in de hoop dat je er zal zijn Mijn hart schijnt als de zon die ondergaat in de zee der wanhoop Wat moet ik zonder jouw richting?…