62 resultaten.
Thebe
gedicht
3.0 met 55 stemmen 48.256 Met leven toegerust voor beiden,
liep ik vannacht de gangen in,
die naar u leiden.
Het ondergronds geburchte droeg
een stilte, die met tegenzin
mijn tred verdroeg.
De muren stonden als verzadigd
van ruige schimmel; lucht en licht,
voorgoed beschadigd,
beten mij uit; de wil alleen
bij u te zijn in 't jongst gericht,
hield mij ter been.…
Bekering
gedicht
3.0 met 43 stemmen 15.837 Gij hebt het hoog geheim doorbroken, Heere Jezus
Tussen ons en den Vader, naar Uw Woord
mogen wij zonder zonde zijn en nieuwe wezens
wat er ook in ons leven is gebeurd.
Ik deed van alles wat gedaan kan worden,
het meest misdadige - en was verdoemd.
Maar Gij hebt God een witte naam genoemd
met die van mij. Nu is het stil geworden,
zoals…
Hoonte
gedicht
4.0 met 18 stemmen 8.973 Vlak voor de ramen staat het boomtheater.
Insecten trekken strepen langs de ruit
en vlinders buit'len om elkanders buit.
Een dikke duif vliegt in de groene krater
van bladeren, een duiker onder water,
en komt er later even oud weer uit.
Het leven, tegen dit decor gestuit,
wordt speeltoneel terwijl ik kijk en staat er.
Ik heb van de natuur…
Ichthyologie
gedicht
4.0 met 17 stemmen 10.705 Er is in zee een coelacant gevonden,
de missing link tussen twee vissen in.
De vinder weende van verwondering.
Onder zijn ogen lag voor ’t eerst verbonden
de eeuwen onderbroken schakeling.
En allen die om deze vis heenstonden
voelden zich op dat ogenblik verslonden
door de miljoenen jaren achter hen.
Rangorde tussen mens en hagedis
en van…
Punt
gedicht
2.0 met 53 stemmen 18.881 Het raam is dood aan deze kant.
Het heeft geen andere kant.
De wereld werd een wand,
waartegen ik beweeg,
een vlieg, een dunne veeg.
De muren komen op mij toe;
de zolder en de vloer:
plat parallelopipedum,
vertrapt lucifersdoosje en
de put van Edgar Allan Poe.
Gij nam dimensie met u mee
uit mijn bestaan. Ik ben alleen…
Komaf
gedicht
2.0 met 104 stemmen 35.565 Vertoeven in familie voor een keer.
Wij zitten om de tafel bij elkaar.
Hetzelfde woordgebruik en handgebaar
komen nog altijd op hetzelfde neer.
Ik mag wel oppassen of ben alweer
geworteld en voortdurend in gevaar
dupe te worden van de evenaar
die alles afweegt op een vast weleer.
Ik wil niet meer. Het is te veel verzuurd.
De wereld schoof…
De dichter is een koe
gedicht
4.0 met 64 stemmen 17.430 Gras... en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor een dier ik ben - de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt…
Kerstmis
gedicht
2.0 met 135 stemmen 31.058 Klokken haalden mij uit de slaap vandaan:
Kerstmis over Den Haag om middernacht.
Hij, die ik dagelijks te wezen dacht,
trok uit mij weg en kwam alleen te staan.
Ik keek tegen mijn eigen leven aan,
alsof een ander het had doorgebracht.
Een lege helderheid betrok de wacht
tussen mij en het opgeschoven raam.
De stad verstomde. Mijn verbeelding…
Passage
gedicht
4.0 met 10 stemmen 7.027 Den Haag, stad, boordevol Bordewijk
en van Couperus overal een vleug
op Scheveningen aan, de villawijk
die kwijnt en zich Eline Vere heugt.
Maar in de binnenstad staan ze te kijk,
deurwaardershuizen met de harde deugd
van Katadreuffe die zijn doel bereikt.
Ik drink twee werelden in ene teug.
Den Haag, je tikt er tegen en het zingt.
In de…
Bloemen
gedicht
3.0 met 18 stemmen 10.447 Bloemen, waarin wij bloeien zonder bodem,
zijn onze leden in elkaar gevouwen
en ons gelaat is niet meer te benoemen.
Wij worden koning in elkanders bloed.
Gronden, in schemering gehouden,
met wind en eenzaamheid gevoed,
vlijen zich open, horizonnen
wijken en worden afgesponnen,
er is geen landschap meer behoed
voor deze enige getrouwe…
KLANKBORD
gedicht
4.0 met 14 stemmen 5.899 Tegen het klankbord van de nacht
bewegen nog uw woorden.
Al wat gij hebt gezegd
is blijven leven in akkoorden,
die ik alleen in donker tref,
wanneer de stilten horen,
die tussen ons staan opgericht.…
Standbeeld
gedicht
4.0 met 6 stemmen 5.679 Een lichaam, blind van slaap,
Staat in mijn armen op.
Ik voel hoe zwaar het gaat.
Dodenpop.
Ik ben een eeuwigheid te laat.
Waar is je hartenklop?
De dikke nacht houdt ons bijeen
en maakt ons met elkaar compact.
‘Om Godswil laat me niet los,
mijn benen zijn geknakt’,
fluister je aan mijn borst.
Het is of ik de aarde tors.
En langzaam…
Vers
gedicht
3.0 met 11 stemmen 4.550 Wat is dit een zoete verbintenis,
u en de dood en ik.
Dat liefde er niets bij heeft ingeboet,
te geraken tot deze rust.
Nu al de vuren zijn geblust,
gaan we over de zachte as
en denken wat geleden moest,
voor ieder tevreden was.
------------------------
uit: De Gids (1928)…
DIRECTEUR
gedicht
4.0 met 11 stemmen 10.799 Vanmorgen heb ik hem zien fietsen door de lanen.
Zijn bril flikkerde in de zon.
Er schoot een scherpte door mijn ingewanden,
omdat hij mij gevangen houden kan
zolang hij wil, want duizend wegen leiden
naar Rome, één verkeerd gekozen woord
staat nog dezelfde avond in 't rapport
en blijft bewaard tot aan het eind der tijden.
Onmacht en rechtloosheid…
Verschijning
gedicht
3.0 met 11 stemmen 5.215 Terwijl het regent tussen u en mij
is elke afstand bezig te vermind'ren.
Ieder figuur aanschouwt zijn overzij
zonder zich door de stof te laten hind'ren.
En vage sluiers nemen omtrek aan.
Een omgekeerde orde is op handen.
Ik zie uw ogen in de regen branden.
Om mijn gelaat liggen uw natte handen.
Ga niet meer heen. Of laat mij medegaan.…
Maria
gedicht
4.0 met 10 stemmen 3.494 Toen ik ingeslapen was
in zonneglas, in zonneglas,
waarvan de kamer was -
een ongeboren diamant
van glinstervliezen, ingekeken
door ongestoorde moederogen -
heb ik haar lichaam weergezien:
een licht met het vermogen
Te kunnen worden kind of ster
en nu ik me heb bewogen
moet er een droom geboren zijn
waarvoor een koning ligt gebogen.…
Verzoendag
gedicht
4.0 met 12 stemmen 4.457 Het heilige gebeurt. Ik heb geraakt
grenzen van God en mens en dier.
Voorhangsel scheurt. Het heilige is hier.
Het heilige der heiligen ontwaakt.
Ik word geheel met u gelijk gemaakt.
Leven en dood staan niet meer op een kier.
De wanden draaien open van de vier
hemelgewesten. Gij zijt losgehaakt
van het papier, dat u gebonden hield
aan lettertekens…
Eine Kleine Nachtmusik
gedicht
3.0 met 13 stemmen 3.847 Terwijl hij onder de vleugel sliep
alsof geen morgen hem meer riep,
begonnen zacht op 't wit en zwart
van 't doodstil glanzend mechaniek
de snelle maten van het lied
dat in zichzelf verdronken sliep,
dat in zichzelf verzonken zag
naar wie het riep
met klare, jubelende kracht.
Haastig en diep gelukkig schiep
Mozart zijn kleine nachtmuziek…
LIBERTY
gedicht
4.0 met 4 stemmen 1.847 Soms, in een etalage, komt gij voor,
tussen geslachtgenoten opgesteld.
beskleed met nieuwe kleren en vermeldt
het kaartje op uw borst de prijs waarvoor.
Dan weet ik weer hoeveel ik u behoor.
Het enige wat in mijn leven geldt
wordt binnen op de toonbank neergeteld.
Wij gaan er samen voor een uur vandoor.
’s Avonds na zessen is de…
Droomlot
gedicht
3.0 met 13 stemmen 2.386 Je toonde me vannacht de kamers weer;
geheel dezelfde. 't Werd de eerste keer
dat ik ze zag van duizend malen meer.
Jij was toen nog mevrouw en ik meneer.
We stonden waar wij later zouden leven.
Er was nog niets over ons heen geweven.
Zo is het tussen ons een tijd gebleven
en daarna kwam je voornaam op een keer.
In deze doodsslaap…
WATERSNOOD
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.004 Als beelden van Zadkine stonden moeders daar
babies boven de springvloed uit te beuren.
Zonen zagen hun vaders medesleuren;
wat wordt een ouder in je handen zwaar;
de schuren van de boerderijen scheuren.
Ratten en mensen klommen door elkaar.
Een kind zat om haar dode pop te zeuren
en was het ogenbliklijk zelf nog maar.
Het water steeg tegen…
BERGOSS ( Hommage aan Achterberg)
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 424 De wereld bloeit op het tapijt;
bloemen bij thuiskomst vòòr Uw tijd.
Uw voet naast mij is nauw gelicht,
of de pool heeft zich weer opgericht.
Het bloesemspoor is nochtans feit:
heeft geur van Uw aanwezigheid.
Dood heeft U een kamer ingericht
binnen de breedte van dit gedicht.…
Gouden ruggen Groene staarten
gedicht
3.0 met 18 stemmen 6.255 Het zijn de literaten niet
die onze erfenis beheren
literatuur maak literatuur en je bent binnen
praat over koetjes en kalfjes op een originele manier
gouden ruggen en groene staarten hemel en muilkorf
alles rustig in maart en
's nachts achterberg-heimwee
in driehoeken cirkels en grote gaten
god wederom oude god met een baard en
afzakkend…
triomf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 56 het graf is geruimd. er
zijn dingen gebeurd, die
niemand achterhalen kan.
de eeuwen verluchten,
de hemel verkleurt.
wat lust was, wordt roest.
de dader is bekeurd. slijk
verdwijnt in de stroom
van het slijk en de stroom.…
Walcheren bij avond
gedicht
3.0 met 44 stemmen 39.229 En dan van ver komt er een dicht-
regel van Achterberg over het schaduwpad:
"Aan het roer dien avond stond het hart".
----------------------------------------
uit: 'Voorheen te Orisande', 1986.…
Verliteraturiceerd
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 181 Ik fotografeerde de woning, waar de
manische dichter Gerrit Achterberg
zijn bevallige hospita had doodgeschoten.
De huidige bewoner dacht erover om via
112 de politie in te schakelen.
In de toen nog De Slegte meende ik
geesten van beroemde schrijvers te zien,
maar ik dronk zelfs overdag whisky,
dus neem mij niet kwalijk.…
De held van Labbertong V
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 140 Oranje was een echte kampioenenploeg
Op doel stond uiteraard de lange Geert van Gaelen
En achterin de reeds op jonge leeftijd kale
Bert Bierenbroodspot naast de slimme Karel Kloeg
In de defensie stonden tevens Kees van Kan
Johannes Jongeneel en Peter Paul Poepon
Centraal stond Alfons Achterberg naast het kanon
Gert-Jan van Gobbel en de kleine…
Zwarte lelies
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 852 Gerrit Achterberg…
Dichters in het duister
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 Het volmaakte onvolmaken.
Zo dwaas is ons beest.
Het onvolmaakte volmaken.
Zo geniaal is onze geest.
Hebben predikers gefaald ?
Dichters zijn tastend aan zet.
Beest en geest verzoenen.
Zij zoeken in het duister,
op weg naar de liefdeswet.…
Torenbewoner
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 554 Hij liet me altijd binnen
komen om klassieke muziek te luisteren
of om de gedichten van Gerrit Achterberg
te aanhoren, die hij bijna allemaal uit
zijn hoofd kon voordragen en vol passie.
'Ernst en luim, broeder Joanan, dat is
het leven!', zei hij.…